ถึงไหน?

ก้าว..ก้าว..ก้าว...เจอก้างอันโต

ก็แปลกดีนะครับ..

ในชีวิตของคนเรา...ได้ยินแต่ว่า..ให้ก้าวๆ ก้าว ก้าว ก้าว  ไปข้างหน้า ได้ยินจนบ่อย ชินหู ชินตา!   ไปซะแล้ว

อยากไปถึงจุดหมาย....

เมื่อล้ม..แล้วต้องลุก.....ลุกแล้วต้องก้าวๆ ไป  ...ท้ายที่สุด ก็จะถึงจุดหมายปลายทาง....เอง

แต่ในความเป็นจริง...มีคนมากมาย ล้มแล้วลุกไม่ได้ หรือลุกแล้ว ก็ยากหนักหนาในการที่จะก้าวไปข้างหน้า.....

ก้าง...ขวางทางไว้....

อุปสรรค..ทำให้หลายต่อหลายคน...ต้องยอมแพ้ และละทิ้งฝันของตัวเองไป.....

ณ วันนี้ ผมลองหวนกลับมาดูตัวเอง..แล้ว  และพิจารณา ทบทวนชีวิตและเป้าหมายของตัวเอง...

ก็พบว่า....ฝันของผมเอง...ก็ยังคงเป็นฝัน...

มันก็ยังอยู่ของมัน...ผมก็ยังอยู่ของผม

รอวันที่จะมาบรรจบกัน.........

สักวันหนึ่ง...คงจะมาบรรจบกันนะ....อาเมน

(เพิ่งเป็นสมาชิกใหม่..ยังไม่ค่อยรู่ระบบการใช้งาน ก็เลยศึกษาโดยเขียนอะไรไปเรื่อยๆ เปื่อยๆ ครับ)

 

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

มาให้กำลังใจครับ

เริ่มต้นได้ดีแล้วครับผม

อ่านง่าย เข้าใจในสิ่งที่กำลังสื่ออยู่ ...มีสิ่งใดที่ไม่เข้าใจแลกเปลี่ยนกันได้ครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่

[หิ่งห้อย]

สวัดีคะ จิ๊บก็เข้ามาอ่านแล้วรู้สึกดีนะคะส่วนมุมมองจิ๊บนะคะ ท้อได้แต่ห้ามถอย ถอยได้แต่ห้ามล้ม  ล้มได้แต่แต่ต้องลุกขึ้น 

แต่ในบางครั้งความสำเร็จในชีวิตก็ไม่ได้หมายถึงการมีทุกสิ่งทุกอย่างคบถ้วนขอเพียงเราได้มีแค่บางสิ่งเล็กๆที่เป็นสิ่งที่เราต้องการจริงๆก็น่าจะเพียงพอแล้ว

บางสิ่งยิ่งเดินหามันมันยิ่งไกล ถ้าวิ่งหาก็ยิ่งเหนื่อย ใช่ไหมคะ