วันนี้ผมตื่นขึ้นมาตี ๔ ครึ่ง ปัดกวาดเช็ดถูห้อง แล้วนำผ้าโทนสีคล้ำในตะกร้าที่สะสมอยู่หลายวันไปแช่ไว้ เพื่อจะซักให้เรียบร้อย ก่อนที่ใครบางคนจะเดินทางขึ้นมาจากหาดใหญ่ จะได้ดูแล้วไม่เกะกะลูกกะตา เรื่องการซักผ้าตอนเช้า หากย้อนก่อนห้าปีที่ผ่านมานี้ ผมคงถูกเพื่อนหัวเราะเยาะแน่นอน "ก๊าก เป็นไงเมื่อคืนฝนตกหรือไง" ผมก็มักจะตอบไปว่า "บ้า" พร้อมกับคิดในใจว่า"บ้าที่สุด สกปรกจริงๆ หยึย หยะแหยง" เราจึงไม่ค่อยนิยมซักผ้าตอนเช้า แต่ถ้ามันสกปรกก็ปล่อยไว้ไม่ได้ อันที่จริงร่างกายนี้เต็มไปด้วยมูตรและกรีส ซากศพต่างๆ ถมอยู่ในร่างกายนี้ จึงเป็นธรรมดาที่ร่างกายนี้ไม่สะอาด อย่างไรก็ตาม เช้านี้ ขณะซักผ้าและนำผ้าไปตาก ก็คิดถึงว่า "ทำไมคนต้องนุ่งผ้า" และย้อนไปถึงภาพจากหนังสือ ความจริงของสรรพสิ่ง : การเข้าถึงความจริงทั้งหมด ที่เขียนจากหลายท่านรวมกัน (น่าจะเป็นงานวิจัย) ตอนหนึ่งเป็นภาพของมนุษย์ยุคดึกดำบรรพ์ ก็ให้นึกแปลกใจว่า เสื้อก็ไม่ได้ใส่ ผ้าก็นุ่งเพียงเปลือกไม้ แล้วเขาอยู่กันได้อย่างไร และย้อนมาปัจจุบัน เอ๊ะทำไม แต่ละคนมีผ้าจำนวนมาก ใส่กันไม่หวาดไม่ไหว ...................
ข้อสงสัยของคุณนมินทร์ ก็น่าคิดนะค่ะ ทำไมเราต้องใส่เสื้อผ้า คงต้องไปค้นหาข้อมูลทางประวัติศาสตร์ดูกัน หรือเพราะว่าสภาพอากาศของโลก และการเปลี่ยนแปลงของวัฒนธรรมจากอดีตที่พัฒนามาเรื่อย ๆ จนก่อให้เกิดวัฒนธรรมการใส่เสื้อผ้า ก็อาจเป็นไปได้ (อันนี้หนูคิดเอาเองนะค่ะ)