เพื่อน

" คิดถึง ห่วงใย และหวังดี"

 

 

                   วันนี้ผมนั่งมองออกไปกลางแดดจ้าในช่วงสายแก่ๆ ก็พบว่าตึกที่กำลังสร้าง ใกล้กับหน่วยงานซ่อมบำรุงอีกไม่นานก็ใกล้จะเสร็จสมบูรณ์แล้ว

                   ซึ่งดูแล้วก็คล้ายกับอาคารเรียนเมื่อตอนผมเรียนอยู่มัธยมเป็นยิ่งนัก ยิ่งคิดถึงเพื่อนเก่าที่ตอนนี้ก็เติบโตในหน้าที่การงานต่างๆ นาๆ

                  ซึ่งปัจจุบันก็ยังติดต่อกันอยู่แต่นานๆครั้งถึงจะได้เจอกันที เพราะภาระและหน้าที่ของแต่ละคนเพิ่มขึ้น จึงทำให้ไม่ได้สังสรรกันเหมือนก่อน

                 เพื่อนในคำจำกัดความของผม ก็คือ "บุคคลที่สามารถพูดคุยได้ทุกเรื่อง เข้าใจเราเสมอ และอยูjข้างเราแม้ว่าเราจะเป็นฝ่ายผิดก็ตาม

                สรุปสั้นๆ เพื่อนไม่ทิ้งเราแน่ในภาวะยามคับคัน ไม่ว่าจะเป็นหรือตาย" เพื่อนไม่จำกัดความแคบเฉพาะบุคคลที่เล่าเรียนมากับเราเท่านั้น พ่อ แม่ ญาติ พี่น้อง หรือแม้กระทั่งคนที่เดินผ่านไปมาก็สามารถเป็นเพื่อนกับเราได้หมด

                เพียงแค่เราเปิดใจรับ คำว่าเพื่อนก็เกิดขึ้นมาแล้ว สิ่งที่จะสานต่อความเป็นเพื่อนให้ยาวนาน คือความจริงใจที่เกิดจากใจจริง มิได้แสร้งให้เค้าคนนั้นประทับใจ นอกจากนี้ความเอื้ออาทร ความเห็นอกเห็นใจ และความอ่อนโยน

               ยิ่งทำให้รับรู้ถึงความรู้สึกที่เพื่อนควรมีให้กันที่แสดงถึงความหวังดีให้แก่กันไม่ว่ายามทุกข์ สุข เศร้า ดีใจ ฯลฯ