ครูอ้อยไปได้สวย..ในการเรียน


นานๆทีจะมีข่าวดี หรือ เหตุหารณ์ดีๆที่สมควรจะเก็บไว้ในบันทึก เพื่อเป็นกำลังใจให้ตนเองและเพื่อนใกล้ชิด ได้สัมผัสกับความสุขเล็กๆกับครูอ้อยคอยความสำเร็จ

จะเป็นไปได้หรือนี่...ในข่าวที่....หนังสือพิมพ์เขาลง...เรื่องเธอได้หมั้นสัมพันธ์ประสงค์.......

ยังจำเพลงนี้กันได้หรือเปล่า..... 

นานๆทีที่ครูอ้อยจะฮัมเพลง  เกิดอะไรขึ้นนะ  ครูอ้อยอารมณ์ดีจังเลย 

จะไม่ดีได้อย่างไรในเมื่อ  ได้ข่าวเกี่ยวกับการเรียนภาษาอังกฤษ  ถึงจะไม่ใช่ข่าวดีที่สุด  แต่เป็นข่าวดีสำหรับครูอ้อย

 แหม...เกริ่นมาตั้งนานแล้วยังไม่พ่นความสุขออกมาให้รู้สักที 

ก็เรื่องมีอยู่ว่า  เมื่อวานนี้  ครูอ้อยสอบภาษาอังกฤษ  ซึ่งเป็นการพรีเทสต์ครั้งแรก  และครูอ้อยก็ไม่ได้ตั้งใจทำ  เนื่องจากว่า  มื้อเช้าก็ไม่ได้กิน  เพราะมัวแต่ไปขอเอกสารจากเจ้าหน้าที่  ตอนกลางวันก็ไม่ได้กิน  เนื่องจากไปธุระรับเงินเบี้ยประชุมสหกรณ์  ...ตั้ง 500 บาท  ..ถึงจะเป็นเศรษฐี  ก็ไม่ควรปฏิเสธเงินตั้ง 500 บาท 

ครูอ้อยก็เลยต้องไป  ล้างรถ  เอ๊ะ  เกี่ยวกันไหมนี่  เกี่ยวสิคะ  เพราะพ่อบ้านบอกว่า   รถ..โส...เหลือเกิน  ไปล้างรถเสร็จแล้ว  ก็ต้องถ่ายน้ำมันเครื่องอีก  เป็นอันว่า  รับมาฟรี 500 แต่ต้องจ่าย 1000 บาท  สมน้ำหน้า  แต่ไม่เป็นไร  รถของเรา  เราก็ต้องรักษา 

ดังนั้นทั้งหมดนี้เป็นเหตุผลทำให้ครูอ้อยไม่ได้กินข้าว มา 2 มื้อ  พอถึงเวลาทำข้อสอบภาษาอังกฤษจึงมึนและตึงมากในการอ่านข้อสอบ 

มีตั้ง 120 ข้อ  หนาวด้วยเพราะไม่ได้นำเสื้อคลุมไปด้วย 

โอย...ปัญหามีสารพัด  แต่ครูอ้อยก็สู้  ในช่วงแรกของการสอบ  เป็นข้อสอบการฟัง  ครูอ้อยรู้สึกว่าทำได้ 

ตอนต่อไปก็การฟังแต่เป็นข้อความ  ครูอ้อยก็ทำได้ 

ตอนต่อไปเป็นเรื่องราว  ครูอ้อยก็ทำได้ 

พอพ้นการฟัง 55 ข้อแล้ว  จากนั้น ข้อ 56 จนถึง 120 เป็นไวยากรณ์และการใช้  การอ่าน  ครูอ้อยรู้สึกว่าพะอืดพะอมมาก  ไม่ค่อยสบายตัว  เปิดกระเป๋าเอายาอมมาอมไว้  และถอนหายใจ  ผสมกับหาวกว้างๆ 

ครูอ้อยดั้นด้นการสอบจนสำเร็จ 120 ข้อ  ลงมาจากตึก  โทร.ถามพ่อบ้านว่า  "จอดรถอยู่ที่ไหนคะ

พ่อบ้านตอบแบบคนง่วงนอน  " อยู่ริมสนามบาสหน้าโรงเรียนสาธิต

" แถวไหนล่ะพ่อ  หลังพ่อขุนหรือ "  ครูอ้อยพูดไปโมโหหิวไปด้วย  โอ้โฮ  ต้องเดินไปตั้งเยอะ 

สักครู่พ่อบ้านตอบมาว่า  " งั้นไม่ต้องเดินมา  ให้ยืนรออยู่หน้าคณะศึกษาศาสตร์น่นล่ะ

ครูอ้อยเดินไปทันที  มาถึงตรงนี้แล้ว  ครูอ้อยยังไม่เข้าเรื่องสักที  ขณะที่นั่งรถไปพ่อบ้าน  

ลืมบอกไปว่าวันนี้  พ่อบ้านมาขับรถให้และรอรับกลับบ้านด้วย  พูดง่ายๆว่า  ครูอ้อยมีผู้ปกครองมาด้วยค่ะ 

พอมาวันนี้วันอาทิตย์  ครูอ้อยไม่ได้สนใจเรื่องคะแนนหรอกพอ  อาจารย์บอกว่าใครได้ท้อป  คะแนนสูงสุดของห้องได้แก่......อย่าเข้าใจผิดค่ะ...ไม่ใช่ครูอ้อยค่ะ....แต่เป็น.....เพื่อนของคุณ...ขจิต...มิตรรักของครูอ้อยเอง 

ครูอ้อยคิดถึงคุณขจิตทีเดียว  ไม่ได้คิดถึงตัวเองเลยค่ะ 

จากนั้น  ก็เรียน  เรียน เรียน   และตอนเบรค  อาจารย์ก็บอกว่า...เชิญมาดูคะแนนของตนเอง 

แต่ละท่านก็จะดูนาน  เพราะตารางชื่อนั้นเป็นภาษาอังกฤษที่เราไม่คุ้น  ครูอ้อยแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองค่ะ...มองคะแนนของตัวเองแล้ว  ก็มองคะแนนของเพื่อน 

กลับมานั่งที่  แล้วกลับไปดูใหม่  รุกรี้รุกรน  ดูอีกครั้งก็แทบไม่เชื่อตัวเองค่ะ   ครูอ้อยได้คะแนนตามมาเป็นอันดับสองรองจาก  เพื่อนคุณขจิตค่ะ 

ว้าว..อะไรนี่..จะเป็นไปได้หรือนี่ 

ครูอ้อยไปได้สวย...ในการเรียน  ไม่ใช่ครูอ้อยเป็นคนสวย  ไม่ใช่ครูอ้อยใส่เสื้อสวย  หรือไม่ใช่อะไรอื่นๆสวยนะคะ 

หมายถึง  การเรียนของครูอ้อยเริ่มประทุขึ้นแล้ว  เริ่มสตาร์ทเครื่องแล้ว  และจะดำเนินต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง 

ว้าว....เชียร์ตัวเองจังเลย 

หมายเลขบันทึก: 79276เขียนเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ 2007 13:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:27 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)

สวัสดีค่ะครูอ้อย  ก่อนอื่นต้องอวยพรก่อน

ซินเจี่ยยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้
     อังเปาตั่วตั่วไก้

สุขภาพแข็งแรงนะค่ะ

กำลังรอว่าเมื่อไหร่ครูอ้อยจะเขียนเข้ามา  นี่ขนาดกำลังคิดนะเนี่ย ขนลุกเลย (เข้ามาให้กำลังใจค่ะ)

เรียนครูอ้อย

แฮะ ๆ ลืมไปเลย   ยินดีด้วยค่ะ 

  • กำลังสงสัยว่า  ครูอ้อยเขียนบันทึกที่มหาวิทยาลัย  เห็นข้อมูลของตนเองที่แฟ้มของตนเอง  แต่...ใน Gotoknow  ไม่มีข้อมูลของครูอ้อยค่ะ

แปกแต่จริงค่ะ

  • ขอบคุณคุณ  Ranee
  • ที่อวยพรให้เนื่องในวันขึ้นปีใหม่ของคนจีน  ครูอ้อยก็มีเชื้อสายจีนทางฝ่ายคุณแม่ค่ะ
  • พรใดๆที่ส่งมาให้ครูอ้อย  ขอให้กลับไป ห้าสิบเท่าเท่าอายุของครูอ้อยก็แล้วกัน  ฮา.....

ครูอ้อยคะ  ยินดีด้วยจากใจจริงเลยค่ะ ดีใจแทนเด็กๆด้วยที่คุณครูของพวกเขายอมทำงานหนักเพื่อพัฒนาตนเอง  แล้วผลนี้ก็จะกลับไปหาเด็กๆในที่สุด 

การเรียนปริญญาเอกนั้นสมชื่อจริงๆค่ะ ดิฉันก็เจอมาแล้วและไม่สามารถผ่านด่านแรกไปได้  จึงต้องลาออกและกลับไปทำงานตั้งสติใหม่  ยังนึกถึงพระคุณอาจารย์ทุกท่านที่กรุณาสอนดิฉันให้หูกว้าง   ตากว้าง  มองเห็นความรู้ที่เกิดจากความจริง   และรู้วิธีเรียนมากขึ้น (ดิฉันเป็นพวกเด็กเรียนอ่อนแถมชอบนั่งหลังห้องอีกต่างหากอ่ะค่ะ)

ชอบที่ครูอ้อยเขียนเรื่องตะโกนในใจด้วยค่ะ อ่านแล้วมีกำลังใจดีจังเลย    ขอให้ครูอ้อยมีความสุขมากๆกับการเรียนปริญญาเอก  และการทำงาน(ที่ดูเหมือนครูอ้อยไม่เคยหยุดพักเลย)นะคะ  

  • ยินดีด้วยครับครูอ้อย คราวหน้าขอให้ได้ top เลยครับ :>
  • กินอาหารไม่เป็นเวลาระวังเป็นโรคกระเพาะนะครับ

สวัสดีค่ะคุณน้อง  ดอกไม้ทะเล

  • ครูอ้อยอ่านการแสดงความคิดเห็นของน้องแล้ว  ครูอ้อยก็สูดพลังมาจากบันทึกที่สัมผัสจากน้องได้ทันที

ขอบคุณค่ะ

  • ครูอ้อยรู้สึกว่า  ความรู้มันตกตะกอนเป็นบางส่วน  หากว่าครูอ้อยมีเวลาที่มากกว่านี้  หดเรื่องงานลงไปบ้าง  ครูอ้อยจะเข้าใจและเรียนได้อย่างคล่องแคล่วกว่านี้ค่ะ
  • ดีจังค่ะ  ที่น้องได้เข้ามาแลกเปลี่ยนความรู้สึกให้ครูอ้อยได้รู้..ดีใจมาก  สูดพลังใจเข้าปอดอีก 1 ทีค่ะ
  • ด่านแรก..คงจะโหดน่าดูนะคะ  ครูอ้อยมาดูพี่ๆเธอขึ้นสอบ  ยากมากเลยนะคะ..แต่ครูอ้อยก็จะสู้  และจะพาพ่อบ้านมานั่งฟังด้วย  เธอจะได้รู้ว่ายากแค่ไหน  และจะต้องช่วยภรรยาของเธออย่างไรค่ะ

ขอบคุณจริงๆค่ะ  และเข้ามาอีกนะคะ  หนูทำให้ครูอ้อยมีความสุขจริงๆค่ะ

ยินดีกับครูอ้อยด้วยครับที่ได้รองอันดับหนึ่ง อย่างนี้แสดงว่าภาษาอังกฤษ อยู่ในสายเลือดของครูอ้อยแล้วครับ น่าอิจ....จัง อยากเก่งเหมือนครูอ้อยบ้าง

ครูอ้อยคะ

ตามมาให้กำลังใจต่อจากคนที่ครูอ้อยรอกำลังใจค่ะ

งงไหมเนี่ย

ดีใจด้วยค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุณไมโต..ครูสถิติคนเก่ง

  • ที่ได้มานี้นับว่าเป็นความรู้จริงๆค่ะ  เพราะครูอ้อยตั้งใจมากๆ 
  • ส่วนที่คะแนนไม่ได้นั้น  อาจจะเป็นได้ 2 กรณี  คือ  หิวข้าว  กับคาดไม่ถึง (คิดไม่ถึง)  หากได้เวลาเพิ่มสักนิด  กับกินข้าวอิ่ม  คะแนนคงจะสูงมากกว่านี้
  • แต่ได้เท่านี้ก็นับว่า  อ่าน journal ได้สบาย  (พูดตามอาจารย์)ค่ะ
  • ครูอ้อยอยากเรียนอีก  อยากรู้มากกว่านี้  รู้สึกว่า ยิ่งเรียนก็ยิ่งรู้ว่า...มีสิ่งที่ไม่รู้  ยังไม่รู้  รู้ไม่แน่ชัด  อีกมากมายค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจ...ที่มีให้เสมอมาค่ะ

สวัสดีค่ะน้องอึ่งอ๊อบ

  • คิดถึงจัง  อยากบอกน้องอ๊อบเป็นคนแรกที่พี่อ้อยของน้องสอบได้คะแนนเยอะ
  • พี่อ้อยจะพยายามอีกนะคะ
  • แล้วจะได้มีเรื่อง  เฮฮา  กันอีกค่ะ

ขอบคุณค่ะ

คิดไม่นานครับ ในการตัดสินใจเขียนข้อความนี้

 

แรกเลยต้องขอบอกก่อนเลยครับว่า ผมอายุ 46 ปี เป็นคนนครปฐม ปัจจุบันมาอาศัยทำมาหากินอยู่ที่เชียงราย โดยการขายของที่ระลึกเล็กๆน้อยๆให้นักท่องเที่ยว ผมแต่งงานแล้วกับสาวต่างชาติ (เมื่อก่อนทำงานกับบริษัทต่างชาติ) ยังไม่มีลูกครับ ตอนนี้ก็ยังไม่เลิกหวัง อยากมีลูกครับ ได้เข้ามาอ่านเพราะตามอ่านข้อเขียนของคุณบอน และชอบมาก เลยตามอ่านมาเรื่อยๆครับ ขอแสดงความยินดีจากใจครับ ที่คุณครูอ้อยจะได้เห็นความสุข ความสำเร็จของคนที่คุณครูอ้อยรัก

 

คุณครูอ้อยครับ ผมไม่รู้จักคุณครูและทุกๆท่านในนี้ แต่ผมมีความเชื่อในใจว่า คุณครูอ้อยและหลายท่านในนี้น่าคบหา และเป็นคนคุณภาพของชาติเรา ผมเลยตัดสินใจถามเรื่องบางเรื่องที่ไม่น่าถาม จะตอบหรือไม่ตอบก็ได้ครับ แต่จุดมุ่งหมายและความคิดรวบยอดของผมนั้น จริงๆแล้วต้องการคำตอบเป็นอย่างยิ่ง

 

ผมอยากจะถามว่า จริงๆแล้วคุณครูอ้อยมองท่านนายกทักษิณอย่างไรครับ... ชอบเพราะว่า..... หรือไม่ชอบเพราะว่า......... แค่อยากฟังความคิดเห็นจากบุคคลอื่นๆ ที่ผมคิดว่าเขาเหล่านั้นเป็นคนดีของบ้านเมืองเราบ้าง เท่านั้นครับ ไม่มีอะไรแอบแฝงและไม่ต้องการสร้างความแตกแยกครับ ผมคิดแค่นี้จริงๆ

 

สุดท้ายนี้ก็ขออวยพรให้คุณครูอ้อยและครอบครัว จงประสบแต่สิ่งที่ดีๆ ขอให้มีแต่เรื่องที่ดีๆครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์ เก๋ Aj Kae

  • คงไม่ได้ top หรอกค่ะ  เพรามีคนเก่งหลายคน 
  • แต่จะพยายามคว้ามาให้ได้  หรือเกือบได้ก็แล้วกันค่ะ

ขอบคุณค่ะที่เป็นกำลังใจ

ไม่ทราบว่า รองอันดับหนึ่ง ต้องปฏิบัติหน้าที่แทน ผู้ได้รางวัลชนะเลิศ เวลาที่เขาไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้ ด้วยหรือเปล่าครับ

มาดีใจกับครูอ้อยนะครับ

 

สวัสดีค่ะอาจารย์หมอ นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี

  • พูดเหมือนตำแหน่งนางงามเลยค่ะ
  • คราวนี้ขี่หลังเสือล่ะสิ
  • ลงมาจากหลังเสือได้ยังไงล่ะ
  • เคยอ่านวันละ 4 ต้องเพิ่มเป็นวันละ 5แล้วค่ะ

ขอบคุณค่ะ  อิอิ  ขำขำ  กับตำแหน่งรองชนะเลิศ

  • สงสัย...มีผู้ปกครองแสนดีมาให้กำลังใจอยู่อย่างใกล้ชิด ผลส่งผมให้คะแนนดีเกินคาดหมาย หรือเปล่าน้อ..(ยิ้ม ๆ )
  • เปล่าหรอกครับ  อันที่จริงครูอ้อยทำได้อยู่แล้ว
  • ยินดีด้วยครับครูอ้อย
  • ว่างๆจะให้ไปติวให้นะครับ

สวัสดีค่ะคุณ  แผ่นดิน

  • ตอนที่สอบนั้น    ข้อสอบก็มีส่วนที่เคยเรียนมาหลายข้อ  ข้อที่ครูอ้อยทำได้แบบถูกต้องนั้น  เป็นเพราะจำได้
  • ส่วนข้อที่ทำไม่ได้คะแนนนั้น  มั่นใจว่ารู้  แต่เพราะเวลาของการตัดสินใจน้อย  จึงพลาดไปค่ะ
  • ดังนั้น...ที่ได้คะแนนมาเพียงเท่านี้  เป็นการสอบครั้งแรก  อาจจะเป็นอานิสงส์ของการนำมาเผยแพร่ความรู้ใน G2K แห่งนี้เสียมากกว่าค่ะ
  • ดีใจจริงที่เป็นอย่างนั้น  จะได้มุ่งมั่นขยันต่อไป อย่ามีจุดหมาย
  • ขอบคุณสำกรับแรงใจที่มอบให้..ซึ่งเหมือน  ดอกบานไม่รูโรย..มิรู้ลืมค่ะ

นอนดึกจังนะคะ...ครูอ้อยตื่นแล้ว..จะอ่านหนังสือ  และลุยงานในวันนี้ต่อไปค่ะ

สวัสดีค่ะน้องปืน บีเวอร์

  • ไม่ได้คุยกันหลายวันแล้วเนอะ
  • ครูอ้อย..เป็น...ม้าตีนปลาย..ซึ่งชอบ..หายใจรดต้นคอคนอื่นเวลาวิ่ง
  • และพยายามแซงทางโค้งให้จนได้..เพื่อเข้าสู่ทางตรงไปยังเส้นชัย
  • ตอนนี้..เพิ่งจะสตาร์ท..ยังติวให้น้องปืนไม่ได้กระมังคะ

อย่างไรก็ต้องขอบคุณจากใจที่ให้กำลังใจครูอ้อยเสมอมาค่ะ

เลือกบันทึกนี้เป็นบันทึกสุดท้ายของค่ำคืนนี้... เพื่อบอกว่า "ราตรีสวัสดิ์" และขอให้พรุ่งนี้ ครูอ้อย "มีเช้าชื่นแห่งความรัก" นะครับ

 สวัสดีค่ะคุณ  แผ่นดิน..นอนดึกจัง

  • บางคนก็ชอบให้เลือกเธอเป็นคนแรก
  • บ้างบางคนก็ชอบให้เลือกเธอเป็นคนสุดท้าย
  • แต่ครูอ้อย...ไม่สนใจ..ว่าจะเป็นคนแรกหรือคนสุดท้าย
  • ขอเพียงแต่เลือก...และมาคุยกันบ้าง..ก็มีความสุขแล้วค่ะ

ขอบคุณ..ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท