Infinities of Love.Tenderly in our hearts.In our World of Love.
ขอบคุณสำหรับรัก....
ครูอ้อย
บทต่อไปก็เป็นบท เม้าท์กันสนุก ครอบครัวพี่ที่เราเคารพ ก็มารอทานอาหารเช้าด้วยที่ร้านติ่มซำ ในเมือง ท่าศาลา สมทบกับรุ่นน้องมหาลัย คราวนี้ก็อบอุ่นเลยคะ กินไปคุยไป เล่าเรื่องผจญภัยสนุกสนาน จากนั้นก็หาทางไปเยี่ยมเชวงศักดิ์กัน บ้านเพื่อนสะอาด น่าอยู่ ด้านหน้ามีอ่างเลี้ยงปลา
เชวงศักดิ์ ก็นั่งรอการมาของพวกเราอยู่นานแล้ว แม่เพื่อนก็ไปขายข้าวหมกไก่ ที่ตลาด เดี๋ยวก็มา
เพื่อน อารมณ์ดีมากเลย แซวตัวเองว่า เวลาไป รพ. พยาบาลจะบอกว่า
“ ลูกขนุนมาแล้ว “.
คือเพื่อนจะอ้วนกลม ฉันมีโอกาส นวดมือให้เพื่อนด้วยใช้วิชานวด ที่เคยเรียนมา เพื่อนเป็นอัมพาตซีกขวา ทางซ้ายใช้ได้แต่ก็ลำบากในการช่วยตัวเองอย่างมาก
เชวงศักดิ์มีเพื่อนเยอะ ส่วนมากเป็นเพื่อนกลุ่มที่เรียนรัฐศาสตร์ แต่เชวงเรียนเอกบรรณารักษ์โทสังคมวิทยา ไปสอนหนังสือทางอีสานเหนืออยู่ ไม่กี่ปี ก็มาเกิดอุบัติเหตุลื่นล้มในห้องน้ำและต้องผ่าตัดจากนั้นก็ไม่ค่อยดีเรื่อยมาจนต้อง
ลาออกจากครูกลับมาที่ นครฯ
เราว่า จะอุ้มเชวงไปเที่ยว สวนกับครอบครัวรุ่นพี่ของเราที่ทำงานใน ม.วลัยลักษณ์ด้วย แต่ เชวงก็ขอตัวไม่ไป....เขาบอกเขาเหนื่อยด้วย เราก็สัญญาว่าจะมาเยี่ยมอีก และจะส่งหนังสือมาให้เชวงอ่านเยอะๆ
ไปเที่ยวสวนก็สนุกมาก อยู่ไปทาง อ.ร่อนพิบูลย์ รุ่นพี่ครอบครัวนี้ สร้างบ้านไว้หลังใหญ่มาเฉพาะเสาร์-อาทิตย์แต่เวลามาจริงๆก็ชอบพักกันที่ศาลา
ในสระน้ำ คุยกันไปทานข้าวเที่ยงกันไปแล้วก็ไปเก็บเงาะในสวนมาทานกัน
สดจากต้น เงาะสีทอง หวาน อร่อยมากเลย
ตอนเย็นเราเข้าเมืองนครฯไปขึ้นรถกลับกรุงเทพฯ ตอน 6 โมงเย็น ก็นัดเพื่อนที่สอนเบญจมฯ และอีกคนเป็น ผอ.โรงเรียนอีกแห่ง....มาส่งกันทีท่ารถ แบบเหมือนญาติเยอะอะไรปานนั้น
สวัสดีค่ะ สุขสันต์วันแห่งความรักค่ะ
Infinities of Love.Tenderly in our hearts.In our World of Love.
ขอบคุณสำหรับรัก....
ครูอ้อย