วันนี้ผมนั่งสังเกตบรรยากาศการทำงานในที่ทำงานของผม ที่ กศน.อำเภอเมืองนครศรีธรรมราช แล้วก็มีความสุขใจ อยากจะถ่ายทอดเรื่องราวให้ได้รับทราบกัน
บรรยากาศวันนี้มีทั้งครูอาสาฯ ครูศูนย์การเรียนชุมชน รื้อเอากระดาษปรู๊ฟที่เคยบันทึกอะไรไว้ ภาพถ่ายกิจกรรมที่เก็บไว้ในอัลบัล์ม ดูภาพที่เซฟไว้ในเครื่องคอมพิวเตอร์ อ่านสมุดบันทึกเก่าๆ สนทนาพูดคุยกันและกัน ถามไถ่กันเอง บ้างก็นั่งหน้าคอมพิวเตอร์พูดกับตนเองเรียงคำเรียงประโยคเพื่อเขียนบันทึกลงในบล็อก gotoKnow เรียกว่ามีทั้ง สุ จิ ปุ ลิ ซึ่งเป็นหัวใจในการเรียนรู้ที่เราท่องกันมาตั้งแต่เด็กว่าคือหัวใจนักปราชญ์นั่นแหละครับ
ผมว่าเพื่อนครู กศน.ทุกคนได้คำตอบกับตัวเองดีแล้วว่าต้องมีงาน มีเนื้องาน ชิ้นงาน นวัตกรรม วิธีการ เครื่องมือ ฯลฯ หรือแม้แต่วิธีคิดว่าจะทำอะไรเสียก่อน แล้วจึงจะมาสู่การถ่ายทอดลงบล็อก บล็อกคือส่วนหางของปลา เป็นปัญญาที่เกิดขึ้นภายหลัง ต้องทำงานเสียก่อน ผมว่าวันนี้ทุกคนได้คำตอบแล้วว่าถ้าไม่ทำงานมาก่อนก็จะมานั่งเล่าเป็นบทความให้คนอื่นอ่านไม่ได้อย่างแน่นอน
ผมว่าบรรยากาศอย่างนี้นี่แหละคือพื้นฐานขององค์กรเรียนรู้ ซึ่งไม่แน่ว่าถ้าจะได้ฝึกทักษะการเรียนรู้ ทั้ง ฟัง คิด ถาม เขียน กันไปเรื่อยๆ ฝึกกันไปนานๆ อาจจะสักวันหนึ่งองค์กรแห่งนี้จะกลายเป็นองค์กรเรียนรู้ขึ้นมาจริงๆก็ได้ เพื่อนเรียนรู้ซึ่งเป็นแบรนด์ใหม่ของ กศน.ที่คิดกันไว้ดูเท่ห์รณรงค์กันมาก จะได้มีผู้สนใจนำเอาไปปฏิบัติกันอย่างจริงจังมากขึ้น นับว่าเป็นสัญญาณที่ดีที่เพื่อนเรียนรู้จะได้แพร่หลายกว้างขึ้น
บล็อกจึงคือปลายน้ำที่มีพลังสูงส่งที่ส่งผลให้แต่ละคนคิดถึงต้นน้ำของตนเองว่าคืออะไร คนที่เขียนบล็อกจึงคือคนที่ทำงาน มีประสบการณ์มีเรื่องเล่า เป็นคนที่มีคุณภาพ ไม่ใช่เป็นคนที่กลวงข้างในอย่างแน่นอน บล็อกให้ความเท่าเทียมกันกับทุกคน จะเป็นใครก็ตามในบทบาทตัวละคอน KM ใดก็ตาม ไม่ว่าจะป็นตัวเล็กตัวน้อยหรือใหญ่ ก็มีสิทธิอย่างเท่าเทียมกันใน หมายถึงสิทธิที่ให้การแบ่งปันความรู้และประสบการณ์และแลกเปลี่ยนเรียนรู้นั่นเอง
ดีใจที่ได้ยินครู กศน.หลายคนพูดด้วยความตื่นเต้นว่าบันทึกของเขามีผู้ที่แสดงความเห็นเข้ามาแล้ว เขาจะต้องตอบกลับไปว่าอย่างไร มีคนเข้าไปอ่านแล้วกี่คน ทำไมบล็อกของคนนั้นจึงมีสีสันหน้าตาเป็นอย่างนั้น เป็นต้น
ผมนั่งสังเกตเพื่อนครู กศน.เรียนรู้เรื่องนี้ไปอย่าง สุ จิ ปุ ลิ พร้อมๆกับดึงบล็อกของครู กศน.ที่ผ่านการอบรม จากหน้าเว็ป gotoKnow เข้าไว้ในแพลนเน็ต KM สกุลเมืองคอน ได้ก็หลายรายครับ คิดว่าคงดึงได้ไม่หมดหรอกนะครับ เท่าที่ดึงเข้ามาได้ก็มีหลายบล็อกอยู่เหมือนกันครับ ท่านลอง คลิ๊ก อ่าน ดูสิครับ
ผมดีใจที่ผมมีเพื่อนครู กศน. หลายคนที่เข้าฝูงเดียวกันกับผม บินไปพร้อมๆกัน ผมไม่รู้สึกเดียวดายเหมือนเมื่อก่อนที่บินอยู่คนเดียว ต่อไปนี้เราคงจะถ่ายเทพลังให้แก่กันและกันอย่างไม่รู้สึกเหน็จเหนื่อยและท้อถอย เรียนรู้ไปด้วยกัน เรียนรู้ไปพร้อมๆกันอย่างเพื่อนเรียนรู้ และจะร่วมกันสร้างเครือข่ายคนทำงานและคนเขียนบล็อกเพิ่มขึ้น
นกจะบินไกล เมื่อบินไปกับฝูง ย้ำอีกครั้งหนึ่งครับ
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย ครูนงเมืองคอน ใน ครูนอกโรงเรียน
คำสำคัญ (Tags)#gotoknow#กศน.#ลีลาการเรียนรู้#บล็อกเกอร์#การพัฒนารูปแบบกิจกรรม กศน.#การจัดทำสื่อการเรียนการสอน
หมายเลขบันทึก: 76467, เขียน: 05 Feb 2007 @ 22:06 (), แก้ไข: 11 Feb 2012 @ 17:16 (), สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ, ความเห็น: 14, อ่าน: คลิก
อ่านแล้วมีความสุข รู้สึกพลอยมีพลังไปด้วย
ใช่ครับ คนใน GotoKnow ไม่กลวงแน่นอน อ่านและคิด-มองให้รอบด้าน การเรียนรู้ของพวกเราก็จะเกิดได้มหาศาล และจะก่อเกิดประโยชน์ในภาคปฏิบัติที่ก้าวหน้า พัฒนายิ่งๆขึ้นได้อย่างแน่นอนครับ
ของฝากครับ ....
เหน็จเหนื่อย ... ติ่นเต้น .... อัลบัล์ม