"ความจริง ความงาม ความดี" คือปรัชญาชีวิตที่อาจารย์ป๋วยเคยให้ไว้
ในบทความเรื่อง "คุณภาพแห่งชีวิต ปฏิทินแห่งความหวังจากครรภ์มารดาถึงเชิงตะกอน" อาจารย์ป๋วยกล่าวถึง สิ่งที่อาจารย์หมายถึง "ความงาม" ว่า
"ผมจำเป็นต้องมีเวลาว่างสำหรับเพลิดเพลินกับครอบครัว มีสวนสาธารณะที่เขียวชอุ่ม สามารถมีบทบาทและชมศิลปะวรรณคดี นาฏศิลป์ ดนตรี วัฒนธรรมต่างๆ เที่ยวงานวัด งานลอยกระทง งานนักขัตฤกษ์ งานกุศลอะไรได้พอสมควร
ผมต้องการอากาศบริสุทธิ์สำหรับหายใจ น้ำบริสุทธิ์สำหรับดื่ม...."
"ความงาม" ของอาจารย์ป๋วยจึงหมายถึง ความสุนทรีย์ ความงดงามของศิลปะ วัฒนธรรม ซึ่งทำให้เกิดความรื่นรมย์ งดงามในจิตใจ ชีวิตที่มีคุณภาพย่อมต้องการเวลาสำหรับสิ่งเหล่านี้บ้าง
แต่เราคิดว่า "ความงาม" น่าจะรวมถึง "ความสงบ" ความสงบในจิตใจ เป็นความรื่นรมย์ที่น่าจะเป็นความงามยิ่งกว่าสิ่งใด
ท่านพุทธทาสสอนว่า " เรามีวิธีทำให้ชีวิตเป็นของเย็น ทุกอิริยาบทตามที่เราประสงค์จะมี ไม่ว่าในรูปแบบใดๆ : เพื่อตนเอง - เพื่อสังคม - ตามธรรมชาติล้วนๆ " (จาก "ฟ้าสางทางความลับสุดยอด" ในหนังสือ อสีติสังวัจฉรายุศมานุสรณ์ จาก พุทธทาสภิกขุ)
ไม่มีความเห็น