ขจิต-Day
ขจิต Day
..วันนี้ต้องยกให้เป็นวันของอาจารย์ขจิตเพียวๆแต่ผู้เดียวเพราะเป็นกลไกหลักของระบบการจัดการความรู้แบบบูรณาการ ที่ครบเครื่อง3รส คือ มีผู้เรียน ครูคน ครูเครื่องไอซีที หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวโดยบังเอิญ แต่เกิดผลในทางสร้างสรรค์อย่างที่สุด
ดีใจที่มีวันนี้ วันที่อากาศเย็นสบายๆ แดดอุ่นในช่วงเช้า ชาวเม็กดำมาถึงก่อนเป็นกลุ่มแรก เด็กๆกระโดดลงรถคนละตุบละตับ มายืนยิ้มเฉ่ง คณะแรกทราบอยู่แล้วว่าอาจารย์ขจิตจะมา เพราะสื่อสารผ่านบล็อกนัดหมายกันล่วงหน้าแล้ว หลังจากนั้นเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น..
“ครูบาคะหนูหลงทาง ตอนนี้อยู่บ้านเชือก จะเดินทางไปยังไงได้”
หลังจากนัดแนะกันแล้ว สักพักก็เห็นรถโผล่มา 3-4คัน คณะนี้มาจากวิทยาลัยการอาชีพชุมพวง จังหวัดนครราชสีมา ในเบื้องต้นติดต่อขอนำนักเรียนมาดูงาน ผมดูตารางแล้วอยู่บ้านก็ OK.มาก็มา จะเป็นความบังเอิญหรือสวรรค์มีตาก็ไม่ทราบได้ เด็กนักเรียนคณะนี้เป็นชมรมภาษาอังกฤษ ครูภาษาอังกฤษ มาเจอชมรมภาษาอังกฤษ มันจะประจวบเหมาะอะไรขนาดนั้น
เรื่องนี้ถ้าไม่เล่าจะเสียดายแย่ การที่จะได้เห็นพัฒนาการสอนภาษาอังกฤษจากครูที่ศึกษากลยุทธมาอย่างดี แถมไม่ต้องตีตั๋วเข้าไปดูอีกต่างหาก ผมจะไม่ปลื้มอย่างไรได้ เมื่อเด็กๆและครูพร้อมแล้ว อ.ขจิตเปิดโน้ตบุกส์ ฉายโปรแกรมสอนภาษาผ่านจอLCD. เริ่มที่สอนคำศํพท์ผ่านการ์ตูนเดินเรื่องประกอบเสียงที่แปลกใหม่ เด็กๆตาแป๋วตั้งใจติดตามเนื้อหาอย่างสนุก เมื่อได้ต้นทุนถ้อยคำด้านภาษาพอที่จะต่อแต้มได้แล้ว อ.ขจิตพาเด็กๆไต่ระดับขึ้นไปเรียนแบบแอ็คชั่น
ผมเข้าใจว่าเป็นการเรียน กึ่งเกมส์กึ่งการมีส่วนร่วมของทุกคน ภาษาเสียง ภาษากาย ผายผันเป็นกระบวนการที่เคลื่อนไหว ร้องเพลง เต้นตามจังหวะ จับคู่ หมุนเปลี่ยนเวียนไปรอบๆ เสียงครูเสียงเด็กไปในลู่เดียวกัน จับน้ำเสียงได้ว่าสนุกสนานเป็นกันเอง เด็กไม่อาย ตอบไม่ได้ เพื่อนๆจะช่วยทำให้ความเคอะเขินค่อยๆเลือนหายไป เด็กเริ่มสนุกกับการเรียนภาษาอังกฤษที่เป็นธรรมชาติ
“เรียนแล้วสนุก” ฟังดูง่าย แต่จริงๆแล้วถ้าคุณครูไม่พัฒนาฝีมืออย่างจริงจัง ก็ยากที่จะพาตัวเองไปเป็นคุณครูที่หนูรักได้ ผมติดตามดูการสอนอย่างสนุกไปด้วย แสดงว่าครูที่เก่งนั้นจะกำกับกระบวนการและบรรยากาศให้สดชื่นตลอดเวลา ทุกคนกระปรี้กระเปร่าหัวเราะจากอานุภาพของสื่อ บทเรียนของครูเครื่องมาผสมกับศักยภาพของครูคน เกิดผลที่ตัวเด็กให้รักและชอบการเรียนภาษาตลอดไป
จนกระทั้งบ่ายคล้อย หนูน้อยและคุณครูจึงยอมผละอย่างอาวรณ์ เด็กๆเอาอาหารกล่องขึ้นมานั่งล้อมวงรับประทาน กลุ่มครูล้อมวงรับประทานอาหารใต้ร่มไผ่ ถ้อยทีโอภาปราศรัยกระชับความสนิทสนม จนได้ข้อตกลงร่วมกันว่าจะจัดค่ายภาษาอังกฤษในเดือนถัดไป ในเมื่อเด็กๆร้องขอมีหรือวิญญาณครูจะลังเลใจ ทราบว่าตกปากรับคำจะจัดให้มีวันเช่นนี้อีกที่โรงเรียนบ้านเม็กดำ
หลังจากอิ่มท้อง เด็กๆแยกไปดูกิจกรรมของมหาชีวาลัยอีสาน คุณครูกลุ่มหนึ่งปักหลักเป็นดาวล้อมเดือนอาจารย์ขจิตไม่ยอมห่าง การแลกเปลี่ยนเรียนรู้อีกระดับหนึ่งเกิดขึ้นแล้ว บางคนขอโหลดโปรแกรมที่น่าสนใจ บางคนขอคำแนะนำในด้านเทคนิค คนไหนไม่เคยเข้าบล็อกมาก่อน ถูกกระตุ้นให้นั่งลงสมัครสมาชิก มีรูปจิ้มลิ้มของตนเองขึ้นหราหน้าจอคอมพิวเตอร์ เชื่อไหมครับ หลายคนนึกรักบล็อกอย่างจับใจ จนกระทั้งบ่ายคล้อย คณะดูงานล่ำลากลับไป
ยังเหลือสมาชิกบูรณาการศาสตร์ที่ตอแยอาจารย์ขจิตไม่ยอมห่าง บทความที่ลงเรื่องให้ทายจำนวนหมูเหมยซาน เริ่มมีทยอยส่งมาไม่ขาดระยะ แม่ครัวตั้งโต๊ะอาหาร มื้ออาหารเย็นที่มีคำทายสนุกๆเป็นเครื่องเคียง ผมเห็นว่าอาจารย์ขจิตมีความสุขกับการเป็นชาวบล็อกอย่างมาก ตั้งแต่เช้ากระทั่งเที่ยงคืน พวกเราอยู่กับโลกของบล็อก ที่เป็นหน้าต่างความรู้ใหม่รอให้ใครๆเปิดมาทักทายกัน ดังนั้น การที่ผมฟันธงว่า..วันนี้วันที 27 มกราคม เป็นวันขจิตDay. จึงเหมาะสมด้วยประการทั้งปวงใช่ไหมครับ อาจารย์ขจิตไม่รู้ตัวหรอกว่า..ได้มาทำให้คนที่นี่รักอาจารย์จนเก็บไปเพ้อ..
ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นนี้อธิบายอะไร?
- ทุกคนมาด้วยใจ สิ่งนี้คือกระบวนการภาคสังคม ที่มหาชีวาลัยให้คำนิยามว่า “การเรียนรู้และพัฒนาแบบอิงระบบ”
- ทุกอย่างเรียบง่ายพร้อมที่จะปรับตัวให้ราบรื่น
- ทุกกิจกรรมดำเนินไปภายใต้ไม่ตรีจิตมิตรภาพ ที่มีการให้ การแบ่งปัน ความรู้ ความคิด ความรัก และความสมานฉันท์
- กลไกตรงนี้ นำไปสู่ความร่วมมือเรื่องใหม่ๆที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
- ทุกคนรู้จัก รู้ชอบ รู้ใช้ รู้ใจ รู้ว่าจะทำฉันใดให้แก่ความดีงามระหว่างกัน
ความเห็น (54)
- ขอบพระคุณมากครับพ่อครูบาสุทธินันท์
- ตอนนี้ขอเป็นยามเฝ้ามหาชีวาลัยอีสานไปก่อนนะครับ
- ดีใจที่เด็กๆเรียนมีความสุข ครูได้ความรู้ครับผม
- รอพี่อ้อยที่น่ารักมาอ่านครับ
- ครูบาขา หนูมาก่อนเพื่อน วันนี้ สุดยอดจริงๆ ค่ะ
- อยากรู้คำตอบ นอนไม่หลับแย้ว.....(ขออาศัยไมตรี ที่มี กระซิบหนูหน่อย)
- แน่แอบมาถามครูบาว่าหมูมีกี่ตัว เห็นนะ
- ยิ้ม ยิ้ม
- เป็นการเรียนที่มีชีวิตชีวาจริงๆ ครับ
- นับเป็นการจัดการความรู้ (KM) ที่มีพลังมากทีเดียวครับ เป็นพลังของเพื่อนช่วยเพื่อน (Peer Assist) ตามแบบฉบับ KM ประเทศไทย ซึ่งอยู่ไกลขนาดไหนก็มาได้ หากเรามีใจให้แก่กัน
ด้วยความเคารพ
อุทัย
คุณขจิต...แกมีพลังงานมหาศาล...จริงค่ะ...ขอบคุณค่ะ...
ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นนี้อธิบายอะไร?
- ทุกคนมาด้วยใจ สิ่งนี้คือกระบวนการภาคสังคม ที่มหาชีวาลัยให้คำนิยามว่า “การเรียนรู้และพัฒนาแบบอิงระบบ”
- ทุกอย่างเรียบง่ายพร้อมที่จะปรับตัวให้ราบรื่น
- ทุกกิจกรรมดำเนินไปภายใต้ไม่ตรีจิตมิตรภาพ ที่มีการให้ การแบ่งปัน ความรู้ ความคิด ความรัก และความสมานฉันท์
- กลไกตรงนี้ นำไปสู่ความร่วมมือเรื่องใหม่ๆที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
- ทุกคนรู้จัก รู้ชอบ รู้ใช้ รู้ใจ รู้ว่าจะทำฉันใดให้แก่ความดีงามระหว่างกัน
อาจารย์นั่นแหละนอนดึก ขึ้นเตียงคลุมโปงได้แล้ว
- ให้อาจารย์ลูกวหว้าไปนอนใช่ไหมครับ
- ผมจะเป็นยามเฝ้ามหาชีวาลัยอีสานให้ครับ
ผมว่าน่าจะมีคนรวบรวมกลเม็ดชั้นครู
ว่าครูเก่งๆนั้นพยายามคิดอุบายใหม่ๆมาสอนลูกศิษย์อย่างไรบ้าง
บางคนใช้สื่อICT แต่บางคนแน่กว่านั้นอีก
ใช้ลายมือมาออกแบบการชี้นำให้ลูกศิษย์คิดตาม
นี่ก็เป็นฝีมือชั้นครู ที่น่าสนใจ
หาใครมารวบรวมดีนะ ตั้งชื่อว่า
"เชิงชั้นครูผู้เชี่ยวยุทธ"
ดึกแล้วคุณขา ขอลาไปนอนก่อน เกรงว่าครูลูกหว้าจะแอบมาเปิดมุ้งดูว่าทำไม ไม่นอนสักที
อ้าว! มีคนมาอ้อนถามเรื่องจำนวนลูกหมูอีก
ขอฝันสักตื่นแล้วจะมาตอบดีไหม?
ถ้ามีการประกวด แชมป์บริหารบล็อก
ผมจะสัง อ.ขจิต เข้าประกวด
โฉมเอยโฉมงาม อร่ามแท้แลตะลึงงงงงงง!!
- ยามง่วงแล้วครับครูบา
- คงต้องไปนอนเหมือนกัน
จะเขียนผ่านบล็อกทำไมคะครู แค่หันไปถาม ครูบาฯ ก้อตอบแล้ว อิ อิ
พี่สงสัยจัง งานนี้ ใครสนุกกว่าใคร แต่ที่แน่ ๆ ครูบาฯ ฮำเพลง หลายเพลงแล้วนะคะ งานนี้ มีร้องคาราโอเกะ ประชันกันด้วยรึเปล่าค่ะ
เฮ้อ นี่พี่ตื่นมาแต่เช้าเนี่ย เพื่อมาดูว่า มีคนตอบเรื่องจำนวนหมู ถูกรึยัง ไม่งั้นพรุ่งนี้ ตอบคำถามลูกไม่ได้
น่าสนใจจัง
ชอบค่ะ เวลาครูดีๆ สอน
ชอบครูขจิต ขนาดไม่เห็นจริง อ่านยังชอบเลยค่ะ
- อยากบอกครูบาว่าบรรยากาศที่บ้านดิฉัน บางคนเดินเข้าเดินออกแอบดูคนข้างแคงเขียน blog สงสัยกลัวโดนพาดพิงค่ะ..... พอถามว่าหมูมีกี่ตัว ยิ้มมุมปาก สงสัยไม่รู้เหมือนกัน
- กิจกรรมวันที่ 27 ม.ค ประทับใจและเก็บเอาไว้ฝากเด็ก ๆ เรียบร้อยแล้วค่ะ
ด้วยใจ....ที่เคารพบูชาความเป็นครู
ด้วยใจ....ที่เชิดชูและเสน่หา
ด้วยใจ....ที่รักและศรัทรา
ขอกราบคารวะ "ครูขจิต" ด้วย(หัว)ใจ
ขอให้คุณครูขจิตมีความสุขกับการใช้ชีวิตท่ามกลางเด็ก ๆ ที่น่ารัก ทุก ๆ คนค่ะ
ขอบคุณครูบาที่ถ่ายทอดให้เห็นความเป็น ครูขจิต และเติมเต็มให้พวกเรารับรู้ในความเป็น คุณขจิต สำหรับชาว blog ค่ะ ครูบาคะ ว่าแต่มีหมูกี่ตัวแน่คะ ยังไม่ได้แวะไป blog อ.ขจิตเลย ไม่รู้เฉลยหรือยัง อิอิ
ครูบาขา
ก้มกราบแทบตักงาม ๆ
มีลูกหมูทั้งหมดกี่ตัวค่ะ
คุณแป๊ด เราจะรวมหัวล๊อบบี้ครูบาอย่างไรดี
แต่ สมพรว่า มันมีอะไรแปลก ๆ ในblogคำถามของคณขจิตนา......
คุณแป๊ดปลดแกออกจากผู้หมวดเลย โทษฐาน รบกวนเวลาหลับเวลานอนผู้บังคับบัญชา และต้องหาคำตอบไปตอบลูกและคุณสามีอีก
ฟันธงเลย!
ครูบาคะ ขออนุญาใช้บล๊อคครูบาแอบนินทา(เล็ก ๆ ) ค่ะ ก็เป็น ขจิต-day นี่ค่ะ เพื่อน ๆ ก็ต้องมาร่วมวง(นินทา)ได้
คุณ somporn ค่ะ
รับทราบ ปฏิบัติ
เฉลย ลองนับดูสิครับ
1 ห้ามเดา
2 ห้ามถามคนอื่น
3 ห้ามขอร้อง ติดสินบน
4 ห้ามยอมแพ้
5 มีรางวัลที่คิดไม่ถึงส่งให้ถึงบ้าน ถ้าพยายามต่อไป
ขอบคุณมากคะ ครูบาฯ
เย้
ยินดีจังเลยค่ะ แต่เสียดายค่ะครูบา (ฟ้องๆ) กามนิตหนุ่มไม่ชวนเราบ้างเลย ขนาดตอนโทรไปคุยด้วยอ่ะ อยากให้ชวนรู้ป่าว
- เหมือนมีใครบ่นถึงครับ
- ยิ้มยิ้ม
สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง
555
ถ้าวันไหนเบื่ออาหาร
ให้ไปดูหมูกินอาหาร ไม่มีมื้อไหนที่ไม่อร่อย เกลี้ยง! รางทุกมื้อทุกครา แต่ถ้าอยู่ในช่วงลดหุ่น ก็ไม่ว่ากัน
แม่หมูในภาพน่ารักมาก ใจเป็นกุศล ลูกหมูป่ามาขออาศัยอยู่ด้วย คุณอุ้ยอ้าย จะเป็นแม่บุญธรรมให้ความรักเท่าเทียมกันกับลูกของตัว เป็นอู๊ดที่ใจกุศล ลูกๆเชื่องมาก ใครอุ้มก็ได้ บางตัวเดินมาหามาอ้อนให้อุ้มแน๊ะ
เราแจกให้เด็กๆไปเลี้ยงในโรงเรียนเป็นโครงงานวิจัยในชั้นเรียน วันที่เด็กๆตัวแทนมารับลูกหมูประทับใจมาก เพราะเขายอมให้เด็กอุ้ม พลัดกันคนโน้นทีคนนี้ที
ยังไม่ได้ไปเยี่ยมเลยว่าโตไปถึงไหนแล้ว
เหมยซานที่นี่เป็นพันธุ์แท้ จากประเทศจีน เลี้ยงง่าย ลูกดก เชื่อง เหมาะที่จะเลี้ยงสำหรับสอน
- วิชาเมตตากรุณา
- วิชาเรียบง่าย เรียบร้อย
- วิชาทำตัวน่าเอ็นดู
เพราะเราสามารถเปรียบเทียบกับลูกหมูพันธุ์อื่นได้
เด็กกรุงเทพมาเข้าค่ายที่นี่ ตอนเช้าโปรรแกรมออกกำลังกายคือ..ให้วิ่งไล่จับลูกหมูกัน ได้ผลครับ..เยี่ยมมาก ทุกคนเหงื่อโชกเลย ได้เรื่องเล่ากลับไปคุยให้คนอื่นฟัง
บางคนทนไม่ไหวไปอ้อนคุณพ่อให้พามาที่นี่ อ.ขวัญสรวง อติโพธิ เจออย่างที่ว่านี้ ขนลูกขนหลานมาพิสูจน์ ทุกคนสนุกหน้าแดง ..ยิ้มแก้มแทบปริ..น่าจะเป็นวันแห่งความสุขของเด็กๆวันหนึ่งที่จะจดจำได้นานแสนนาน
เราจะเห็นว่า หมูเป็นอุปกรณ์ในการเรียนได้อย่างมีชีวิต ขึ้นอยู่ว่าเราจะเอาหมูออมสิน หรือหมูที่วิ่งได้มาเป็นผู้ช่วยในการสอนของเรา
เอ้า! ใครตอบถูกเตรียมรับรางวัล เราจะไม่เฉลยว่าใครบ้าง แต่ถ้าคุณได้รับพัสดุไปรษณีย์ก็แสดงว่า ..แม่นแล้วคุณนี่เองที่ชนะความพยายามจนสำเร็จ ขอแสดงความยินดีล่วงหน้า เย้ๆๆๆๆ..
ไม่เฉลยแบบนี้หนิงว่า หลายคนนอนไม่หลับนะคะครูบา หนิงหละคนนึง อิอิ
ตอบ [ 
|
ขอให้ประสบผลสำเร็จในการบริหารคนข้างเคียง ให้บรรลุเป้าหมายทั้งส่วนตัวและส่วนรวม โอมเพี๊ยง!
เชิญนินทา อ.ขจิต ได้อย่างสะดวกใจ
จะช่วยให้เราคลายเครียดได้ การนินทาเป็นส่วนเล็กๆของความสุข เจ้าตัวเพิ่งจะร่ำลาเดินทางกลับเมื่อตะกี้นี้..ขอส่งข่าว ตามไปเช็ลบิลลลลล์ ได้เล๊ย!
อ. ขจิต มาเที่ยวนี้
เปิดวิชาใหม่
- วิชาต่อว่าศาสตร์
- วิชาหมั่นไส้ศาสตร์
- วิชายังไงแน่ นะนี่ ศาสตร์
- วิชารวมศรีษะสู้ ศาสตร์
- วิชาอ้อดอ้อนศาสตร์
- วิชาวิงวอนศาสตร์
ขอให้โชคดี ได้รับรางวัลกันทุกคนนะครับ
nice trip , Dear khajit
ขอให้เดินทางกลับปลอดภัย นะครูไทย (ในห้าวหาญ)
มีความสุขกันถ้วน ๆ หน้าในวัน ขจิต-day ค่ะ
ฝากครูบากอดน้องอุ้ยอ้ายด้วยค่ะ ที่เป็นดารานำ ทำให้ชาว blog ที่ไม่ค่อยปลง นอนไม่หลับฝันถึงน้องหมู ทุกตัว จนต้องนับลูกหมูตัวที่ 1 ถึงตัวที่....แล้วก็หลับ..............................ออนไลน์ทั้งคืน....จนกระทั่งบัดนี้.....จึงต้องขอลาให้น้องคอมพิวเตอร์พักผ่อนบ้างนะคะ...ฮา....
สุขสันต์วันอาทิตย์ค่ะ
อ. หนิง
คงต้องมอบรางวัล กอดไม่ปล่อย ให้เสียแล้ว นับถือในความพยายาม
รอรับได้ จะส่งไปให้เร็วที่สุด
เย้เย้ กราบขอบพระคุณค่ะครูบา ฝันดีหละทีเนี้ยยย...
คุณ somporn ค่ะ
เขียนเหมือนเห็นเลยนะคะ รู้ได้งัยเนี่ย ว่าดิฉัน online ทั้งคืน รู้สึกตัวตอนไหน ก็มาเปิดดูว่ามีใครตอบถูกบ้างรึยัง, ลุกขึ้นมาฉี่ ก้อมาแอบปิดอีกดูอีกรอบ
หลับอีกทีตอนหกโมงเช้า วันนี้เลยตื่นหลังลูก ๆ ค่ะ
เป็นอีกบันทึกที่สัมผัสได้ถึงความสุข
นี่เอง ที่เรียกว่า "บันทึกที่มีชีวิต"
ท่านครูบาขา.....
- ตื่นนอนมาสิ่งแรกที่คิดคือ ลูกหมูมีกี่ตัว อ.ขจิตนะทำให้เกิดกระแสได้ขนาดนี้เชียว
- ครูบาคะ เห็นพูดถึงกลเม็ดการสอนของครู หว้าเองก็ใช้สื่อ e-learning ทุกวิชาที่สอนค่ะ แต่ใช้ไม่ได้กับเด็กบางกลุ่ม
- แต่ได้ข้อสรุปขั้นพื้นฐานว่าเราสอนเศรษฐศาสตร์พอประยุกต์เรื่องลายมือเข้าไป ปรากฏว่าเด็กสอบเขียนกราฟเราได้ เวลาสอบเขาดูลายมือตัวเองก็ไม่ถือเป็นการทุจริตในการสอบมั้งคะ
- บางห้องเราให้เข้า e-learning แต่เด็กสอบเขียนกราฟไม่ได้ค่ะ เพราะเขาต้องเข้าไปเรียนรู้เอง มันจับต้องไม่ได้เหมือนดูลายมือ เดี่ยวพรุ่งนี้คงต้องสอนให้ประยุกต์กับเส้นลายมือซะแล้ว
- หว้าเคยเจอเหตุการณ์นะคะว่าดูลายมือให้นักศึกษาห้องหนึ่งว่าเขาจะมีแฟนเด็กกว่า พออีกเทอมหนึ่งนักศึกษาเอกดนตรีสากลก็ให้เราดูลายมือให้ แล้วเฉลยว่า "ผมคือผู้ชายคนนั้นครับ" จากนั้นเด็กดนตรีสากลเลยมาเข้าเรียนเต็มห้อง
- ว่างๆต้องขอแลกเปลี่ยนเรียนรู้จากการสอนของหลายๆท่านบ้างค่ะ
วันที่ 2 กพ วันศุกร์นี่นา ว้า...จะโดดงานยังไงดีน๊า
.ใครมีวิชากระโดด ร่ม ช่วยด่วน
ยินดีต้อนรับชาวบล็อก ถ้าไม่สนุกยินดีให้หยิกก้น
9.59 น. บรรยายพิเศษ
เรื่อง: บูรณาการศาสตร์ : ศาสตร์เพื่อการศึกษายุคเศรษฐกิจพอเพียง
โดย.ศ.ดร.อภิชัยพันธะเสน คณบดีคณะบริหารศาสตร์ ม.อุบลราชธานี10.30 น. เสวนากลุ่ม
เรื่อง: “ประสบการณ์ชาวค่ายวิศวกรสังคม”
ตัวแทนชาวค่ายปูนซีเมนต์ไทย รุ่นที่1-2-3-4-5 คุณเรวัตร ใหญ่แก้ว คุณวราวุธ พิมเสน น.ส.ปิยะดา อารีพงศ์
ดำเนินรายการ
13.00 น. รับประทานกลางวัน13.30 น. อภิปราย กลุ่ม
เรื่อง: บทบาทพันธมิตรวิชาการกับการทำงานอิงระบบ
• ดร.วนิดา กำเนิดเพชร์
• ดร.สวัสดิ์ ธรรมบุตร
• คุณสมพิศ ไม้เรียง
ดร. แสวง รวยสูงเนิน ดำเนินรายการ
14.30 น อภิปรายกลุ่มเรื่อง
เรื่อง: เมื่อนักศึกษาโข่งเจอพระอาจารย์ที่ปรึกษาไร้เทียมทาน
• ดร.แสวง รวยสูงเนิน
• นายอุทัย อันพิมพ์
นายประสงค์ อาจหาญ
• นายศิริพงษ์ สิมสีดา
• นางพันดา เลิศปัญญา
• นางสำเนียง ประยุทธเต
ครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ ดำเนินรายการของฝาก CD. รวมบล็อกเด็ด และPower-Point
15.30 น. ชมนิทรรศการKM.เพื่อชีวิตมหาชีวาลัยอีสานตามอัธยาศัย
 |
ถ้าอาจารย์ เขียนขั้นตอนชัดๆ 1-2-3-4
ผลลัพธ์ที่เกิด ที่ได้ เรื่องนวัตกรรม ต้องให้เจ้าตัวสาธยาย จะเข้าใจง่าย อ.ลูกหว้า เปิดสารบัญเป็นคนแรกเลยได้ไหมครับ ต่อไปผมจะหานักศึกษามาคอยรวบรวม
- บันทึกนี้เขียนแต่ดึกๆ ครับ
- ผมเพิ่งมาเห็นตอนบ่ายแก่ๆ
- เข้ามาก็มีการลปรร.กันไป ๔๓ ครั้งแล้ว
- กิจกรรมสนุกดีนะครับ..รู้สึกว่าไม่ได้เตรียมการอะไรมาก..เกิดบรรยากาศการเรียนรู้ที่ดี
- แล้วก็มีกลยุทธ์ในการทายจำนวนลูกหมู "เหมยซาน" เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย
- น่าสนุกและชื่นใจไปกับครูบาและครูขจิตไปด้วย
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะท่าน ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์
- เข้ามาช้าเพราะว่ามัวแต่นับลูกหมูใน blog นาย ขจิต ฝอยทอง
- นับได้ 13 ตัวค่ะ ตัวผู้ 5 ตัว ตัวเมีย 8 ตัว
- ถ้าอยากรู้ว่าครูอ้อยดูอย่างไร... แล้วจะมาเฉลยค่ะ
- อ้อ..ท่านครูบายังลำเอียงกับลูกหมูอยู่นะคะ
ขอบคุณ นาย ขจิต ฝอยทอง และ ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ ที่นำเรื่องมาเล่นสนุกๆและแก้ง่วงดีค่ะ
- มารายงานตัวครับพ่อครูบาถึงมหาวิทยาลัยโดยสวัสดิภาพครับผม
- ดูแล้วพี่ๆมาถามพ่อครูบามากเลยครับ ยิ้ม ยิ้ม
อิอิ ตามอาจารย์ผู้หมวดขจิตหลานขุนแผนที่เร็วปานกามนิต มาบอกว่ารอรางวัลอยู่นะคะ
ครูบาขา....
- เมื่อก่อนหว้าคิดว่าเรื่องนี้ไร้สาระ ไม่กล้าบอกใคร พอมีการเขียนบล็อก ตอนดึกๆก็เลยลองเขียนเรื่องนี้ขึ้น ความจริงเอาไว้จูงใจเด็กๆเวลาเบื่อเรียน แต่ดูเหมือนว่าการประยุกต์เศรษฐศาสตร์กับเรื่องความรัก กับเรื่องลายมือกลับมีนักศึกษาชอบ สงสัยคงต้องหาเวลาเขียนอย่างเป็นเรื่องเป็นราวบ้างแล้วค่ะ
- แต่ในห้องเรียนหว้าก็สอนตามปกตินะคะ แล้วหว้าจะเข้ามาปรึกษาท่านครูบาค่ะ
- ทันทีที่ชาติต้องการครับครูบาจะรีบกลับไปพร้อมเจ้าสีหมอก
- ขอบพระคุณมากครับ
|
งานทางด้านวิชาการคงยึดเป็นหลักการไว้
ผมคิดว่าทุกคนอยู่ในวงจรนี้อยู่แล้ว
จึงเกิดความเคยชิน และรู้สึกยังงั้นๆ
มหาชีวาลัยอีสาน จึงแสวงหาแนวทางใหม่ๆ สิ่งที่อาจารย์คิดว่าไร้สาระ นี่แหละคือตัวสาระใหม่ๆ ที่สอดคล้องกับคนยุคแสวงหา
ครูจะต้องพลิกกระบวนการให้น่าสนใจ ยิ่งเป็นวิธีการง่ายๆกลับเป็นเรื่องยากของนักปฏิบัติจะค้นพบ
ใครทำอะไรได้ง่ายไม่ซับซ้อนจะได้รับความสนใจ เพราะคนยุคนี้เบื่อความซับซ้อน ไม่มีเวลา งานวิชาการหนักๆจึงมีคนเมิน
พวกเราเปรียบเหมือนแม่ครัวปรุงอาหาร ก็คงจะยึดความต้องการและความนิยมของลูกค้ามาวิเคราะห์เช่นกัน
ผมจึงสนใจที่อาจารย์คิดได้ง่ายๆ แค่พลิกฝ่ามือ
มันง่าย เร็ว ผลที่ออกมากลับเกินความคาดหมาย ..
เห็นชัดในฝีมือ ด้วยฝ่ามือของตัวเองแล้วยังครับ น่าจะตั้งชื่อ..
" กระบวนการฝ่ามือพิชิตชัย-ของ อ.ลูกหว้า"
ให้กำลังใจอาจารย์ขจิตครับ
ซาบซึ้งใจเมื่ออ่านบันทึกเคล้าเสียงเพลงครับ
ขอให้อาจารย์ขจิตมีพละแรงใจ ในการสร้างสรรค์งานดีๆต่อไปครับ
มาชมความน่ารักของอ.ขจิตด้วยคนค่ะ
ลูกเหมยซาน สะอาด สุภาพ เรียบร้อย ใส่ถุงเท้าทุกตัว