มีคนเคยเล่าให้ผมฟังว่าความขยันในการทำงานนั้นมีสองประเภท “คือขยันแบบได้งาน กับขยันแบบไม่ได้งาน” เราลองมาพิจารณาดูนะครับว่าขยันแบบไม่ได้งานเป็นอย่างไร เพื่อนผมเขาบอกว่าพวกนี้จะมาทำงานแต่เช้าเหมือนกัน มาทำงานเป็นปกติหากเป็นข้าราชการก็มาถึงที่ทำงานก่อนเวลา 08.30 น. มาถึงที่ทำงานก็จะเอากระเป๋าไปวางไว้บนโต๊ะ และก็จะเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ทิ้งเอาไว้ เพื่อแสดงให้รู้ว่าตนเองมาทำงานแล้ว หลังจากนั้นก็จะไปร้านอาหาร หรือห้องกาแฟ เพื่อกินข้าวเช้า แล้วก็จะเดินเที่ยวคุยเรื่องโน้นบ้าง เรื่องนี้บ้างกับคนทั่วๆ ไป อีกทั้งไปพูดคุยกับเจ้านาย ในเรื่องสับเพเหละ (ไร้สาระ) เพื่อให้เจ้านายรู้ว่าตนเองมาทำงานแต่เช้า กว่าจะกลับมาถึงโต๊ะทำงานอีกที ก็ปาเข้าไปเกือบสิบโมงแล้ว ทำงานอีกนิดหน่อยเดี๋ยวก็ชวนคนที่อยู่รอบข้างคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้บ้าง ซึ่งไม่ค่อยเกี่ยวกับงานนัก พอถึงสิบเอ็ดโมงครึ่งก็ชวนคนโน้นคนนี้ไปกินข้าวเที่ยงอีกแล้ว กลับมาอีกทีก็เกือบบ่ายสองโมง พอทำงานไม่ทันก็ขออนุมัติทำโอที นี่ก็ช่างขยันเสียจริงๆ ไม่ค่อยได้งาน แต่ก็มักจะได้ดี
ขยันแบบได้งาน กลุ่มคนเหล่านี้อาจจะไม่ค่อยมาเช้านัก แต่ก็มาทำงานในเวลาปกติ เมื่อมาถึงที่ทำงานก็จะตั้งหน้าตั้งตาในการทำงาน ไม่ค่อยชอบสุงสิง (พูดเล่น) กับคนอื่น คนกลุ่มนี้มักจะทำภารกิจส่วนตัวให้แล้วเสร็จมาจากบ้าน เมื่อมาถึงที่ทำงานก็สามารถเริ่มงานได้ทันทีเลย ซึ่งจะมุ่งมั่นกับงานมาก งานส่วนใหญ่จะเสร็จทันตามกำหนด จึงเรียกกลุ่มนี้ว่าขยันแบบได้งาน
ผมจึงไม่แน่ใจว่าตนเองขยันแบบไหน แล้วท่านหละครับเข้าข่ายของความขยันแบบไหน แต่ผมก็หวังว่าพี่น้องชาว gotoknow.org ทุกท่านคงใช้เวลาที่มีอยู่อย่างจำกัด คือ 24 ชั่วโมงต่อวัน ให้เกิดประโยชน์ และประสิทธิภาพสูงสุดในงานนะครับ มีผู้รู้หลายท่านบอกผมว่าในการทำงาน หากมีความขยันที่ถูกกาลเทศะ อีกทั้งการบริหารเวลาที่ดีจะทำให้ชีวิตของเราเป็นสุข เนื่องจากมีเวลาพักผ่อน ออกกำลังกาย ซึ่งจะส่งผลทำให้ทั้งสุขภาพกาย และจิตใจดีด้วย
ขอบคุณครับ
อุทัย อันพิมพ์
22 มกราคม 50- "ขยันแบบไม่ได้งาน" มีมากพอ ๆ กันกับ "ขยันแบบได้งาน" แต่จะทำอย่างไรที่ทำงานของเราจะมีประเภทหลังมากกว่า เพราะบางทีประเภทแรกก็เป็นที่ชื่นชอบของเจ้านายบางท่าน
อย่าคิดอะไรมากเลย ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดเพื่อให้เป็นคน "ขยันแบบได้งาน" ก็พอแล้ว
คนที่ขยันแบบไม่ได้งาน มักจะมีเพื่อนเยอะ เนื่องจากเขาชอบสุงสิง เข้าสังคม และคนเหล่านี้ มักจะได้การพิจารณาความดีความชอบ
ส่วนพวกที่ขยันแบบได้งาน พวกนี้จะไม่มีเพื่อน เนื่องจากตั้งหน้าตั้งตาทำงาน แล้วพาลถูกมองว่า บ้างาน ซึ่งคนพวกหลังนี้ เวลาได้รับการพิจารณาความดีความชอบ บ้าง (สิบปีครั้ง) ก็จะโดนเหล่จากเพื่อนรอบข้างว่า มันได้มาได้ยังไงวะ
นี่คือเรื่องจริงที่เกิดจากตัวเองค่ะ เพราะเข้าข่ายเป็นบุคคลประเภทหลังค่ะ แต่ไม่ว่าจะอย่างไร เราก็มีความสุขจากงานที่เราทำคะ
ขยัน ขันแข็ง + ขยัน แข็งขัน=ทั้งขัน(น๊อต)ทั้งแข็ง(เกร่ง)
พวกมาถึงเปิดคอมฯทิ้งไว้ เขาเรียกว่าประเภท ตอแหล.@ yahoo.com.