ชีวิตรันทดแบบขำขำ
เออ... เบื่อๆ มานั่งเขียนไดอารี่ทำงานที่ ม. ดีกว่า...
เพิ่งทำงานกะมหา'ลัยรัฐ แ่ห่งนึงได้ 5-6 อาทิตย์ หลังจากทำงานอิสระมาหลายปี เห็นอะไรที่ขำๆ เยอะ
พี่ที่เคารพกันพาไปเจอผู้ใหญ่โดนพูดเตือนสติ ประมาณว่าเข้ามาอยู่ที่นี่ต้องเป็นไปตามครรลองวัฒนธรรมองค์กรของที่นี่ เออ... แล้วถ้าเราไม่ชอบวัฒนธรรมศักดินา เราต้องทำตัวให้เป็นศักดินา แบบอาจารย์ทั้งหลายขององค์กรด้วยหรือเปล่า?
เออ... ขำขำ
คิดทำเรื่องประเมินการออก field ของนศ. ที่ต่างจังหวัด ก็โดนหัวหน้าภาคเรียกไปเตือน ไปพูด comment ผู้ใหญ่ในที่ประชุมก็โดนเตือน สรุปว่าได้ 2 ใบเหลืองไปแระ
วู้ว อนาคตขำขำ...
พูดถึงออก field เห็นสภาพที่ให้ นศ. อยู่ และการลงไปทำงานกันแบบเทกระจาด ของ นศ. ใน 6 อาทิตย์ เห็นว่าขำสุดๆ เหมือนรายการ AF เด๊ะ มีบ้าน 12 หลัง แบบว่า AF 1 - 12 เป็นบ้านนะ แล้วก็ยังมีฝูง Big Brother คอยตามดู และหัวหน้าทีมต้องรายงานฝูง Big Brother โดยตลอด
คนที่เข้าร่วม Reality show นี้ เท่าที่คุยดูมีแต่คนอยากถูกโหวตออก
ขำขำเนอะ
เห็นคณะเขาภูมิใจนักหนา ทำกันมาหลายทศวรรษแล้ว (เออ เนอะ) ไม่เห็นจะถามนักศึกษาเล้ย ว่าเขาสนุกกับความภูมิใจของคณะบ้างป่ะ
อืมม์... ขำขำ
เออ... แล้วเขาให้เราออก field ในฐานะผู้สังเกตการณ์ หัวหน้าภาค ก็บอกให้ตามเขาไปเฉยๆ ไม่ต้องแสดงความเห็น อืมม์... งั้นไม่เห็นต้องไปด้วยเล้ย ฝากอัดวิดีโอมาดูดีกว่า ให้เราเอาสมองที่คิดได้แบบคอมพิวเตอร์ไป แต่ใช้งานเราเป็นกล้องวิดีโอ
โอ้ย... ขำขำ อีกแระ คิดกันได้งัยล่ะเนี่ยะ
ความเห็น (1)
- เมื่อสถาบันอุดมศึกษาออกนอกระบบ (นิติบุคคล) คงจะมีอะไรที่น่าชื่นชม ปรับระบบ และพัฒนากันต่อไปนะครับ
- คงต้องพยามปรับตัวให้เป็นอย่างที่ "เคยพบ""และไม่เคยพบ "
- ผมเช่นกันคนหนึ่งในชาวอุดมศึกษา กำลังรอลุ้นการเปลี่ยนแปลงนี้ ครับ