โรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนเล็กๆที่เปิดมาตั้งแต่ปี 2520 โดยใช้คำขวัญนำทางให้ทั้งผู้ปกครอง ครู เข้าใจไปในทางเดียวกันคือ เป็น "โรงเรียนที่อบอุ่นเหมือนบ้าน มีครูอ่อนหวานเหมือนพ่อแม่" ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ เราก็ยังเป็นโรงเรียนที่ให้ความอบอุ่นแก่ลูกศิษย์อย่างเสมอต้นเสมอปลาย ลูกศิษย์รุ่นแรกๆ เอาลูกกลับมาเรียนที่โรงเรียนมากมาย ทุกคนบอกว่าอยากให้ลูกเรียนอย่างมีความสุขเหมือนที่ตนเองเคยได้รับ เมื่อปี 2540 เราเริ่มเปิดแผนกประถม( English Program) แล้วเราก็เพิ่มแนวคิดไว้ว่า " ให้เด็กคิดมากกว่าจำ และให้ทำมากกว่าพูด" ทุกวันนี้เรามีผู้บริหารรุ่นใหม่ ครูรุ่นใหม่ ทำงานควบคู่ไปกับผู้บริหารรุ่นเก่า และครูรุ่นแรก มีครูไทย ทำงานเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกับครูชาวต่างประเทศในทุกๆห้องเรียน เราต่างทำงานโดยมีการประชุมปรึกษาหารือแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันเป็นประจำทุกสัปดาห์ทุกแผนก และวันหนึ่ง แม่ใหญ่ก็บังเอิญเปิดเจอเวปไซด์ G2K แล้วพบว่าเรา ลลปร. กันมานานปีโดยไม่รู้ตัว เราปรับวิธีการของเรานิดหน่อย แนะนำสมาชิกในครอบครัวพัฒนาเด็กของเราให้รู้จัก การจัดการความรู้ขององค์กร อย่างมีแบบมีแผน เราเชื่อว่าอีกไม่นาน สมาชิก 70 ชีวิตในโรงเรียนของเราจะเข้ามา ลลปร.กับแม่ใหญ่ของเขา และ ลลปร.กับสมาชิกท่านอื่นๆในหัวข้อที่แต่ละคนสนใจ
โรงเรียนพัฒนาครูด้วยการรับฟังครู ครูพัฒนาเด็กในวิธีการเดียวกัน ถ้าวงจรเป็นอย่างนี้ทุกโรงเรียน เราก็เพิ่มแหล่งเรียนรู้ให้กับสังคมอย่างไม่ต้องสงสัย
โรงเรียนมีแม่ใหญ่ มีผู้บริหารที่คอยเป็นกำลังสนับสนุนให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ต่อไป G2K คงมีสมาชิกจากโรงเรียนพัฒนาเด็กเพิ่มขึ้นอีกแน่นอนค่ะ
อาจารย์น่าจะติดป้าย(คำหลัก)เป็นชื่อโรงเรียนด้วยนะคะ เพื่อจะได้ใช้อ้างอิง และค้นหาง่ายค่ะ