หลายครั้งที่ผมได้รับเชิญให้บรรยาย และหลายครั้งที่ผมได้รับคำชมจากการบรรยาย ซึ่งในตอนนี้ผมได้ข้อสรุปของการบรรยายที่ดีไว้ได้หลายประการ
ประการหนึ่งซึ่งน่าจะไม่เหมือนกับนักบรรยายรุ่นใหม่คือ ผมจะต้องพูดให้สั้นกระทัดรัด ได้ใจความ และไม่พยายามที่จะอธิบายให้มากจนเกินไป ซึ่งในสมัยแรกๆ ที่ผมได้รับเชิญให้พูดในเวทีต่างๆ ผมมักจะมองว่าการเชิญให้พูดเพียงหนึ่งชั่วโมงมันชั่งน้อยมาก ยังไม่ทันจบเรื่องเลยเวลาก็หมดเสียแล้ว ดังนั้นคนที่เชิญหลายคนมักจะถามผมก่อนว่า เวลาแค่นี้พอใหม่ ซึ่งคำตอบของผมตอนนี้เปลี่ยนไป เพราะผมจะออกแบบเนื้อหาเองว่า เหมาะสมกับเวลาที่ให้หรือเปล่า ไม่ใช่เอาเรื่องของผมเป็นหลัก
เพราะหากคิดกันจริงๆ จังๆ ว่า เนื้อหาวิชาความรู้ในเรื่องหนึ่งให้คุยเป็นวันๆ ก็ไม่จบหากคุณรู้จริงในเรื่องนั้นๆ ดังนั้นถ้าถามผมว่า สองชั่วโมงหมดแล้วกับความรู้ที่ผมมีเกี่ยวกับเรื่องนั้น บางทีก็เหมือนดูถูกตัวเองเสียอีก
แต่หัวใจของการนำเสนอที่ดี จึงน่าจะอยู่ที่ทำให้อย่างเราให้คนฟังเข้าใจประเด็นหลักที่เราอยากนำเสนอ และฝากด้วยให้คิดต่อไปอีกในประเด็นที่เรายังไม่ได้พูด
ดังนั้นโจทย์ของผู้พูดผู้นำเสนอจึงอยู่ที่การออกแบบการนำเสนอให้น่าสนใจ ครบถ้วนเนื้อหากับเวลาที่จำกัด และเครื่องไม้เครื่องมือประกอบการนำเสนอจึงกลายเป็นส่วนสำคัญอีกส่วนหนึ่ง ซึ่งขออนุญาตพูดคุยกันใหม่ในโอกาสต่อไป
เห้นด้วยค่ะว่า การนำเสนอให้น่าสนใจ ต้องทำให้คนฟังเข้าใจประเด็นหลักที่อยากจะนำเสนอ
เมื่อหลายเดือนก่อน ปตท. ได้จัดหลักสูตร เทคนิคการนำเสนองาน และได้เชิญ
อ.อุไรวรรณ อยู่ชา จาก TMA มาบรรยาย อาจารย์เน้นเรื่องการนำเสนอประเด็นหลัก
ให้ผู้ฟังเข้าใจ และปฏิบัติตามวัตถุประสงค์ที่นำเสนอค่ะ อาจารย์บอกว่า ปั้ญหาที่พบมาก
ของผู้นำเสนอก็คือ ไม่ Focus ประเด็นหลัก มักจะน้ำเยอะ อาจารย์สอนได้ชัดเจน
มีให้ฝึกปฏิบัติการนำเสนอ และที่สำคัญให้ Feedback และ Coaching การนำเสนอ
ทำให้การอบรมได้ประโยชน์มาก และก็สนุกด้วยค่ะ