เรียนรู้....อยู่ร่วมกันกับเจ้าแมลง


บันทึกนี้อาจจะนอกเรื่องนอกงานไปซะนิด แต่เป็นการใช้กระบวนการลองผิดลองถูกอยู่นาน จนชักจะทำใจ....ได้ อีกทั้งเป็นการบันทึกสารภาพบาปว่าผู้เขียนฆ่าสัตว์ตัดชีวิต...ไปเยอะมั่ก..มาก

บ้านผู้เขียนมีเปลไม้อยู่ตัวหนึ่งค่ะ แต่ปรากฏว่าช่วงเลี้ยงสุนัขมันชอบขึ้นไปนอน ทั้งขีดทั้งข่วน แล้วสลัดขนไว้เพ่นพ่าน ผู้เขียนเช็ดปัดกวาดกันเป็นประจำเช็ดไปบ่นไป เหนื่อยค่ะ ไม่ได้ผล เพราะเจ้าสุนัขสองตัวก็ใช่ว่าจะฟังรู้เรื่อง

 ต่อมาผู้เขียนจึงวางขดลวดหนามไว้ ผลปรากฏว่าคนก็ไม่ได้นั่ง สุนัขก็ไม่ได้นอน และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น...นั่นคือมีเจ้าแมลงร้ายมาทำรังอยู่ในโพรงไม้เพิ่มขึ้น  ๆ และก็ยึดเป็นที่อยู่ซะเลยโดยไม่ขออนุญาตเจ้าของบ้านแต่อย่างใด

ต่อมาเราไม่ได้เลี้ยงหมา คิดจะใช้พื้นที่ให้เป็นประโยชน์แต่ก็ถูกยึดโดยเจ้าแมลงร้ายที่ว่า ผู้เขียนไม่รู้จักชื่อค่ะ คุณบุญเลิศบอกว่าน่าจะเป็นอู๋ง (ภาษาใต้) ลักษณะคล้าย ๆ กับผึ้งตัวเล็ก ๆ ค่ะ ชอบเกาะผมเผ้า และกัดก็เจ็บ(โดนมาแล้วค่ะ)


เปลไม้ บริเวณคานไม้ด้านบนที่เจ้าแมลงยึดพื้นที่

ทำไงดีล่ะ ต้องเอามันออกไปให้พ้น

  1. เอาดินน้ำมันอุดรูอุดรังมันซะเลย ไม่นานนักเจ้าแมลงก็สามารถทะลายกำแพงดินออกมาได้
  2. ใช้ไฟลน ปรากฏว่าดินน้ำมันที่อุดไว้ละลาย และไฟก็ไม่สามารถเข้าไปทำร้ายถึงข้างในได้ เราต้องเช็ดทำความสะอาดกันยกใหญ่เหนื่อยและหนักกว่าอีก (คงจริงอย่างที่นายดำบอก....เป็นกรรมที่เราไปทำกับมัน)

แต่ยังไม่เลิกความคิดค่ะ (ความพยายามอยู่ที่ไหนความพยายามอยู่ที่นั่นจริง ๆ เพราะไม่สำเร็จ)

      3. .เปลี่ยนเป็นใช้ spray ฆ่าแมลงฉีดพ่น เกือบหมดกระป๋อง ก็ฆ่าแมลงได้บ้าง เราก็พลอยสูดดมไปด้วยเหมือนกัน และไม่ช้าไม่นานมันก็กลับมาได้อีก

      4. ใช้ไม้ไฟฟ้าตียุง ได้ผลเหมือนกันแมลงตายไปเยอะ แต่ก็ต้องตีกันทุกวันเล่นเอากล้ามแขนขึ้น
บริเวณที่แมลงเข้ามาทำรังผ่านการอุดดินน้ำมันและลนไฟมาแล้ว

สุดท้ายก็ทำใจค่ะ และพบว่าหากเราไกวเบา ๆ หรือนั่งนิ่งๆ มันก็ไม่ทำอะไรเรานัก แต่ช่วงกลางค่ำกลางคืนนั่งได้สบายแม้จะไกวแรง ๆ เพราะมันคงออกหากินเฉพาะตอนกลางวันกลางคืนก็คงจะพักผ่อนนอนหลับเหมือนเรา

กว่าจะพบการเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกันผู้เขียนก็ทำบาปไปเยอะค่ะ เฮ้อ ! กว่าจะ happy ending & happy learning ทั้งเหนื่อย หน่าย และคงทำบาปไปเยอะค่ะ

หมายเลขบันทึก: 72729เขียนเมื่อ 15 มกราคม 2007 13:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:44 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
  • กุหลายมอญ หรือกุหลาบหนูก็ไม่รู้ล่ะ
  • แต่เค้ามีกลิ่นหอมมากๆ ทนแดด ทนแล้ง และรู้จักบุญคุณคนรดน้ำ จะขยันออกดอกมากค่ะ เค้าจะมีกิ่งแบบเลี้อยๆ ดวยน่ะค่ะ
  • หาซื้อยากนะคะ ที่ร้านขายต้นไม้ไม่ค่อยมีค่ะ นี่หากอยู่ใกล้ๆ จะขอตอนกิ่ง สักกิ่งค่ะ
  • บ้านน่าอยู่นะคะ  คงจะเป้นแบบบ้านๆ เหมือนบ้านคุณพ่อพี่ค่ะ  คือ มีความเขียวๆๆๆ อยู่รอบบ้านนะคะ
  • บ๊าย บาย ค่ะ
  • ขอบคุณสำหรับความรู้ค่ะ อย่างงี้ต้องยกให้เป็นผู้เชี่ยวชาญพิเศษ
  • ผู้เขียนก็ไม่ได้ทราบชื่อเลยค่ะ ปลูกอย่างเดียวค่ะ ชอบปลูกต้นไม้มาก
  • ยินดีอย่างยิ่งค่ะมาเที่ยวหาดใหญ่เมื่อไรแวะมาเอากิ่งไปตอนได้เลยค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท