พักผ่อนก่อนปีใหม่

         เมื่อวันที่ ๓๐ ธันวาคม  ๒๕๔๙  ได้เดินทางกลับไปเยี่ยมบ้าน (บ้านเกิด  อำเภอนาบอน)   พร้อมครอบครัวซึ่งนานมากแล้วไม่ได้ไปค้างคืนที่บ้าน ครั้งนี้ก็เลยหอบสัมภาระไปตั้งแต่บ่าย  เป็นการพักผ่อนวันหยุด  แทนการเดินทางไปในสถานที่ท่องเที่ยวที่ต้องไปไกล  แบบโฮมสเตย์  ซึ่งเสี่ยงอันตรายการเดินทางและเสียค่าใช้จ่าย   และมันก็คล้าย ๆ กันแต่แตกต่างกันที่เราได้ทำให้พ่อแม่มีความสุขยิ้มแย้มแจ่มใส  ดูท่านมีความสุขมากครับมีอะไรที่ผมเคยชอบตอนเด็ก ๆ จะขนมาให้กินหมดครับ

        ได้มีโอกาสคุยกับพ่อและแม่ในหลาย ๆ เรื่อง  ได้พบเห็นและคิดเรื่องต่าง ๆ มากมาย  ได้ทบทวนสมัยก่อนกับสมัยใหม่พบกับความเปลี่ยนแปลงมากมายเมื่อเทียบกับสมัยที่ยังเด็กและกำลังเรียนอยู่ที่นั้น  ความเปลี่ยนแปลงทางด้านกายภาพ หนทางแหล่งน้ำลำคลอง  มีถนนหนทางเกิดขึ้น  พื้นที่ทำนาได้เปลี่ยนสภาพเป็นที่สร้างโรงเรือนที่พักอาศัย  โรงงาน  หรือขายไปแล้วซึ่งมีล้อมรั้วลวดหนามให้เห็น บางแปลงพื้นที่ได้เปลี่ยนจากที่นาไปเป็นสวนยางพาราซึ่งก็มีจำนวนมาก   อันเป็นผลมาจากราคายางแผ่นดิบที่พุ่งสูงขึ้นในช่วงปลายปี ๔๘ 

           พูดคุย ถาม พ่อแม่ และเพื่อนบ้านใกล้ ๆ   ทราบว่าปัจจุบันนี้  คนแถวบ้านเดิมผมเขาซื้อข้าวสารกินกันแล้ว  ที่นาปล่อยให้รกร้าง  บางแปลงติดป้ายขาย  ผืนนาที่เป็นแหล่งผลิตอาหารกำลังถูกเปลี่ยนสภาพไปเป็นอาคารเปลี่ยนเจ้าของ คิดดูแล้วก็น่ากังวลอยู่ว่า เจ้าของหลังจากขายไปแล้วเอาเงินไปทำอะไร  ถ้าเอาไปทำในสิ่งที่ให้ตัวเองอยู่รอดได้  ในอนาคตก็ไม่ใช่เป็นเรื่องน่าห่วง  แต่บางคนเอาไปแปรเป็นของฟุ่มเฟือย  ทั้งรถยนต์ มอเตอร์ไซด์  เครื่องใช้ไฟฟ้า  โทรศัพท์มือถือ   ซึ่งจะดูดเงินอยู่ตลอดเวลา  ความเปลี่ยนแปลงในลักษณะอย่างนี้ช่างหน้าเป็นห่วงสังคมในอนาคต

           ผมถามพ่อกับแม่ถึงต้นพืชพรรณไม้หลายชนิดที่เคยอยู่ในสวนยางที่เราตอนเด็กเคยหามากินแทนผลไม้ที่ซึ่งเราไม่เคยซื้ออะไรเลยเมื่อก่อน  มันก็หาไม่ได้แล้วพ่อกับแม่บอก   แม้แต่กอไผ่ซึ่งเป็นไม้ใช้สอยอย่างดีแค่ออกแรงติดและขนย้ายเราก็ได้รั้ว   ได้เครื่องใช้หบายชนิดเดี๋ยวนี้มันหายไปหมดเลยครับ  เพราะชาวสวนมองกอไผ่เป็นศัตรูว่า  เป็นเหตุแห่งทำให้สวนรก  พืชพรรณเล็ก ๆ ก็หายไปหมด  ซึ่งบางชนิดเป็นสมุนไพรก็หาไม่ได้แล้ว  

         ได้เรียนรู้การพักผ่อนอย่างหนึ่งแบบนี้ครับซึ่งผมและสมาชิกในครอบครัวบอกว่ามีความสุขมาก  ทั้ง  กาย ใจ เพราะเงียบสงบไม่ต้องแข่งขันกับใคร  ผมมาถามเพื่อน ๆ ที่ทำงานหลายคนบอกว่าไปนอนบ้านมาเหมือนกัน  ท่านใดที่กลับบ้านอยากให้มาเล่าแลกเปลี่ยนกันบ้างครับ  หรือหากยังไม่ลองลองดูครับสบายใจจริง ๆ