ปีใหม่.....ที่ประนีประนอม


ปีนี้มีแต่คุณตากับคุณยายบ่นว่า...นี่ขนาดเนื้ออย่างดียังเคี้ยวไม่ค่อยออกเลย...แต่ปีต่อๆไปอีกหลายๆคนคงจะเริ่มบ่นบ้าง...เพราะฉันเองก็ต้องเลือกชิ้นที่เล็กๆและเปื่อยๆแล้ว...แต่ไม่กล้าบ่นให้ใครได้ยิน...อายเค้า.......

 ปีใหม่นี้...น้องชายฉัน 2 คนกับครอบครัวของเขามาจากกรุงเทพฯ...เหมือนเดิม...ฉันต้องไปนอนค้างบ้านคุณตา-คุณยายเป็นเพื่อนลูก...ฉันหมายถึงหลานๆมากัน...ทำให้เด็กๆอยากเล่นและได้เล่นสนุกด้วยกันสุดๆ....

ทุกปีเราจะทำเนื้อย่างเจงกิสข่านทานกัน...คุณยายทำน้ำจิ้มอร่อยมากๆ...ปีนี้ก็เช่นเดียวกัน...

คุณตาพาคุณยายไปสั่งเนื้ออย่างดีไว้แล้ว...เพราะถ้าไม่สั่ง...เราจะได้เนื้อไม่ดีนัก...จะเหนียวและเคี้ยวกันไม่ค่อยออก...นี่เด็กๆหลายคนเริ่มเป็นวัยรุ่น...ทานกันมากขึ้น...คุณยายต้องกะเผื่อๆหลานๆมากขึ้นตามไปด้วย......

ปีนี้มีแต่คุณตากับคุณยายบ่นว่า...นี่ขนาดเนื้ออย่างดียังเคี้ยวไม่ค่อยออกเลย...แต่ปีต่อๆไปอีกหลายๆคนคงจะเริ่มบ่นบ้าง...เพราะฉันเองก็ต้องเลือกชิ้นที่เล็กๆและเปื่อยๆแล้ว...แต่ไม่กล้าบ่นให้ใครได้ยิน...อายเค้า.......

แต่ปีนี้ไม่(กล้า)สนุกมากๆนักเหมือนทุกปี...เพราะพอเช้าวันที่ 31 ที่เราวางแผนจะสนุกกัน...เด็กๆเริ่มเอาสายพู่ระโยงระยางมาประดับกับต้นไม้ที่สนามหน้าบ้าน...ประมาณสามโมงเช้าก็ได้รับข่าวร้าย...ว่าแม่ของน้องสะใภ้ใหญ่เสียชีวิตเมื่อเช้านี้เอง....

ครอบครัวนั้นรีบไปดูคุณยายของเขา...ที่เหลือวางแผนจะเอาไงกันดี....ตกลงวันนี้เรางดงานรื่นเริง...ต้องไปช่วยงานศพกัน...เด็กๆก็เข้าใจ

น้องสะใภ้เล่าให้ฟังว่า...แม่ไม่ค่อยสบายมาหลายเดือนแล้ว..เป็นกรวยไตอักเสบ...รักษาแล้วก็ดูดี....เมื่อสัปดาห์ที่แล้วเพิ่งไปเยี่ยมมาที่ชลบุรี  แม่ไปอยู่กับพี่สาวคนโต...เมื่อวานตอนที่น้องกลับมาก็ไม่ทราบว่าแม่กลับมาขอนแก่น...ปกติก่อนเข้าบ้านนี้จะต้องแวะบ้านแม่ก่อนเสมอ...แต่คราวนี้ไม่...เพราะคิดว่าแม่ยังอยู่ชลบุรี........

พี่สาวคนโตของน้องสะใภ้เล่าว่า...แม่ไม่ยอมอยู่ชลบุรี...จะกลับบ้านที่ขอนแก่นให้ได้...แม่บอกว่าฝันอยู่หลายครั้งว่ามีผู้หญิงสองคนจะมาเอาไปอยู่ด้วย...แต่แม่ไม่ยอมไป...พี่สาวคิดว่าแม่เพ้อเจ้อ....แต่คราวนี้แม่โกรธ...เตรียมกระเป๋าไว้พร้อม...ถ้าไม่มาส่งก็จะเดินมาเอง..พี่สาวใจอ่อน...ต้องขับรถมาส่งที่บ้านเก่าของแม่...ระหว่างทางแม่ท้องเสีย 2-3 ครั้ง...ถึงขอนแก่นบ่ายๆ...แม่ขอนอนพักผ่อนก่อน...แล้วแม่ก็พักยาว......ตอนเช้า...ก็พบว่าเสียชีวิตแล้ว...

....ฉันเห็นน้องสะใภ้ฉันเข้มแข้ง...ฉันได้ยินแต่น้ำเสียงของเธอเท่านั้นที่สั่นพร่าเป็นบางครั้ง...แต่ไม่เห็นเธอร้องไห้ฟูมฟาย....เธอบอกว่าชีวิตคนเราไม่มีอะไรแน่นอนเลย...นึกจะไปเมื่อไหร่ก็ไป....

เราปรับการฉลองเป็นกลางวันของวันที่ 1 มกราคม...สนุกกันไปอีกแบบ...เราช่วยกันเตรียมตั้งแต่เช้า...น้องชายและน้องสะใภ้กลับจากวัดมาตอนสายๆก็มาร่วมแจม...สนุกกันตั้งแต่จุดไฟเตาถ่านแล้วติดช้า....เพราะใส่ไฟกันไม่เป็นแล้ว....ไม่ถนัด...งานนี้มันต้องคุณยาย(มหัศจรรย์)........

เด็กๆได้เฮฮาหัวเราะเหมือนเดิม...จับฉลากกันและรับแจกเงินตามระเบียบ...ผู้ใหญ่ก็เช่นกัน....ครอบครัวฉันไม่มีแอลกอฮอล์ในงานกันอยู่แล้ว...ไม่มีใครดื่ม...จึงไม่มีปัญหาว่าจะกินกันเวลาไหน....แค่เราอยู่กันพร้อมหน้ากัน...พูดคุยหยอกเย้ากันไปมา...แซวกันตามประสา...ก็เฮฮากันได้แล้ว...

คุณตาอายุ 75 ปี...คุณยายอายุ 72 ปี..ปีนี้เธอชวนคุยเรื่องทรัพย์สินเพราะไม่อยากให้ลูกๆทะเลาะกันตอนตาย....น้องชายฉันย้อนถามว่า...แล้วลูกๆเคยทะเลาะกันให้เห็นไหม...เธอทั้งคู่เงียบไป....จริงๆด้วย...เรามีกันแค่ 3 คนพี่น้อง...โตมานี่ไม่เคยทะเลาะกันเลย....เราคุยกันจนลงตัวให้คุณตาคุณยายสบายใจ.....

คุณตามีความสุขกับการเอาหีบสมบัติสมัยคุณยายของแม่ฉันได้มาตอนพายเรือไปขายของ...เป็นของชาวจีน...ออกมาอวดของสะสมมากมายที่คุณตาชอบ...เป็นอะไรบ้างไม่กล้าบอก...เอาเป็นว่าลูกๆหลานๆได้เห็นเป็นบุญตาพร้อมกัน...และชื่นชม...ก็เป็นความสุขของคนแก่แล้ว... แม้วันนั้นคนแก่จะไม่ได้นอนกลางวันกันเลย...

ส่วนฉัน..ตัวขี้เกียจ...นอนฟังเขาคุยกันข้างๆ....

เฮ้อ..เป็นปีใหม่ที่ประนีประนอมที่สุดเลย...ฉันรู้สึกอบอุ่นและมีความสุข.....เหมือนทุกๆปีที่ผ่านมา....

คำสำคัญ (Tags): #ครอบครัว#กฤษณา
หมายเลขบันทึก: 70620เขียนเมื่อ 3 มกราคม 2007 04:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 เมษายน 2012 20:40 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (54)

อรุณสวัสดิ์อีกครั้งค่ะคุณติ๋ว

  • น่ารักดีนะคะครอบครัวสุขสันต์
  • อยากให้ครอบครัวอื่นๆรักกันมากๆนะคะ
  • คุณติ๋วมีพี่น้อง4 คนรือคะ
  • ครูอ้อยขา...ดิฉันเป็นลูกสาวคนโต..มีน้องชายอีก 2  คนค่ะ...
  • เดี๋ยวต้องกลับไปอ่านใหม่...เขียนบันทึกยังไง....ทำไมครูอ้อยอ่านแล้วได้น้องชายมาอีกคน....

ก็มีคำว่าน้องสะใภ้นี่คะ

  • ไม่เป็นไร  ไม่มีก็ไม่มี  แต่วันก่อนได้เห็นคำว่า  พี่ชายนะคะ
  • ไม่มีก็ไม่เป็นไร
  • เพราะที่เหมือนกันคือ....เป็นลูกคนโตค่ะ
ค่ะ...ลูกสาวคนโต..แต่ดิฉันมักใช้น้องชายทำโน่นทำนี่อยู่เรื่อยๆค่ะ...น้องชายดิฉันเก่ง....
  • ครับ น้องชายเก่ง แต่เก่งกว่าน้องชาย คือพี่สาวที่ชอบใช้น้องชาย
  • ขอแสดงความเสียใจกับน้องสะใภ้ใหญ่ด้วยครับ ท่านไปสบายแล้วครับ ไม่ทุกข์ไม่ร้อน

สวัสดีตอนเช้า ผู้อาวุโสทุกท่านครับ

:)

  • เอาเป็นผู้อาวุโสเชียวหรือคุณเอก
  • ไม่กล้า ไม่กล้า
  • ยกให้แม่นาง ทั้งสองนางดีกว่านะ
  • ของผมขอเป็นเพียงอาเฮียก็พอครับ น้องชาย
ท่านไมโต... ขอบคุณที่ชมเชยค่ะ...และขอบคุณสำหรับน้ำใจที่มีต่อน้องสะใภ้ใหญ่ค่ะ...อาเฮียขา...จะเป็นท่านผู้อาวุโสมิเห็นต้องอายประการใดเลยค่ะ...รับเถอะตำแหน่งนี้น่ะ...ไม่มีใครกล้าแย่งพี่ท่าน...
สวัสดีค่ะ..คุณจตุพร...พี่จะส่งของให้ชาวปาย...ส่งตามที่อยู่คุณนะคะ...ไปรษณีย์คงถึงยอดเขานะคะ

คุณไม้ดำหอมครับ

  • ข้าผู้น้อย ยังด้อยประสบการณ์ เชิญซือเจ๊รับตำแหน่งดีกว่าครับ พร้อมไม้เท้าตีสุนัขประจำตำแหน่ง เชิญท่านอั้ง (อาจารย์หมอสมบูรณ์) ทำพิธีมอบครับ 
  • วันนี้เปิดประตูออกมา พบว่ามีผู้มีจิตประเสริฐ นำผ้าห่ม เสื้อผ้า มาใส่กล่องรับบริจาคหน้าห้องเสียเต็มกล่องเลยครับ ขออนุโมทนาในจิตที่เป็นกุศลของท่านด้วยครับ แล้วจะรวบรวมจัดส่งไปให้คุณเอก ที่ปาย น่าจะภายในอาทิตย์นี้ หรืออย่างช้าก็อาทิตย์หน้าครับ
  • พร้อมกันนี้ขอร่วมอนุโมทนาในจิตอันเป็นกุศลของคุณกฤษณาด้วยนะครับ ชาตินี้จะได้อบอุ่นใจไปตลอด ชาติหน้าก็จะได้อบอุ่นใจเรื่อยไป คนอะไรงามทั้งใบหน้า และจิตใจ ขอให้งามเช่นนี้เรื่อยไปนะจ๊ะ....จะบอกให้
กำลังจะเช็คที่อยู่คุณจตุพร...เลยได้รับพรที่อบอุ่นพอดี..แหม.นี่ยังไม่ได้ไปไปรษณีย์ยังได้บุญขนาดนี้..ถ้าไปกลับมาคงได้บุญหนัก....ขอคารวะ 10 จอกค่ะ..เดี๋ยวข้าน้อยขอไปทำธุระให้คุณจตุพรกับชาวเมืองปายก่อน..เดี๋ยวจะมาชำระความท่าน....ท่านไมโต....
นี่ตัวเอง..คุณไมโต..เค้าได้คุยโทรศัพท์กับคุณจตุพรแล้วหละ..แล้วก็ส่งพัสดุกล่องเล็กๆไปให้ 1 กล่อง..เสียงเธอหล้ออออหล่อออออแหละ....
กลับมาอ่านcommentคุณไมโตหลายๆรอบ..เพราะมีคำยกยอเราเยอะมากๆ...อยากจะจำเอาไว้ให้หมด...รู้ว่าหลอกก็เต็มใจแฮะ...ชอบซะด้วย... แล้วก็กลับมารับส่วนบุญ...ค่ะ "ชาตินี้จะได้อบอุ่นใจไปตลอด ชาติหน้าก็จะได้อบอุ่นใจเรื่อยไป คนอะไรงามทั้งใบหน้า และจิตใจ ขอให้งามเช่นนี้เรื่อยไปนะจ๊ะ....จะบอกให้"...ขอบคุณจริงๆค่ะ...คุณไมโตก็เช่นกัน..กำลังจะส่งของไปทำบุญเช่นกัน..ก็ขอให้ได้รับผลบุญมากกว่าดิฉัน 10 เท่านะคะ....จะบอกให้....
คุณจตุพรคะ..พี่ส่งของให้แล้ว..พี่ละเฉิ้มเฉิ่ม..ทุกทีใช้น้องไป(ชอบใช้น้อง).วันนี้อยากได้บุญหนักๆ..บ่ายๆพอมีเวลาเสร็จcaseก็เลยไปไปรษณีย์เอง...ไม่เคยไปกะเขา..เอาของใส่กล่องน้ำเกลือแล้วไปยืนเข้าคิว..พอถึงคิวเขาถามว่ากล่องอะไรครับ..คงคิดว่าระเบิดของกะเหรี่ยงมั้ง...(ไอ้เราก็เช้ยเชย..เขามีกล่องที่ไปรษณีย์สวยๆก็ไม่ยักกะรู้...ไม่เคยส่งพัสดุกะเขา)เลยตอบว่า "เสื้อผ้าบริจาคค่ะ..แฮ่..แฮ่.."..อะไรๆก็ไม่ติดไม่เขียน..เขาคงเห็นเฉิ่มๆเลยเอากระดาษ A4 มาตีช่องให้เขียน..น่ารักซะไม่มี..แล้วก้เรียบร้อย..ไม่ทราบจะถึงเมื่อไหร่นะคะ
เป็นปีใหม่ที่อบอุ่นมากๆเลยนะค่ะ คุณตาคงหายหวัดทันทีที่ลูกๆหลานๆมาพร้อมหน้าใช่มั้ยค่ะ
  • น่า อิจ...จัง สาวเมืองแก่นนครได้มีโอกาสคุยกับหนุ่มเหนือมาดเซอร์ด้วย....นี่คุณกฤษณา คุณกำลังทำให้สาวๆ หลายคนอิจ....มากยิ่งขึ้นไปอีกแล้วนะ
  • วันนี้ดูเด็กๆเขาช่วยกันแพ็คของครับ ทั้งผ้าห่ม เสื้อกันหนาว เสื้อผ้า แล้วก็สมุด คุณนิดหน่อยติดต่อไว้แล้ว พรุ่งนี้จะส่งไปทางขนส่งเอกชนครับ เขารับว่าจะส่งไปให้ถึงเมืองปาย โดยจ่ายเหมาเพิ่มจากเชียงใหม่ไปยังเมืองปายครับ
  • งานนี้คุณเอก เป็นสะพานบุญ ช่วยให้พวกเราได้มีโอกาสเชื่อมต่อบุญ โยงใย ไปยังเด็ก และผู้ขาดแคลนทุกท่านครับ ยามอากาศหนาว มันหนาวเหน็บเข้ากระดูก  หากมีทางใดที่พวกเราพอจะช่วยกันได้ ก็จะได้ช่วยเหลือกันไป อย่างน้อยเขาเหล่านั้นจะได้อบอุ่นกายขึ้น ส่วนตัวเราเองก็อบอุ่นใจครับ จะได้เพิ่มความอบอุ่นให้กับสังคมไทย หลังเจอเรื่องร้ายๆรับปีใหม่มามากแล้ว
  • ไปรษณีย์เขาคงไม่คิดหรอกครับ ว่าของข้างในกล่องของคุณกฤษณาจะเป็นระเบิด ผมว่า แว็บแรกที่เขาคิด คงเป็นว่า ยายนี่น่าจะเป็นกระเหรี่ยงมาจากดอย เพิ่งลงมาส่งของไปให้ญาติบนดอยซะมากกว่าครับ

อรุณสวัสดิ์ค่ะ อ.Paew...

  • คุณตาค่อยยังชั่วขึ้นเท่านั้นค่ะ...ยังไม่หายดี...สงสัยไข้หวัดใหญ่...
  • บ่นว่าไม่รู้ยาอะไรต่อยาอะไร..กินมั่ว..
  • ดิฉันเข้าไปดู..เออ...เป็นดิฉันเองก็คงมั่ว..เพราะยาเยอะไปหมด...เลยไปจัดระบบให้ใหม่..
  • มีลูกสาวเป็นพยาบาล...แต่...ไม่ได้เรื่อง...นี่ฉันพูดเองค่ะ...แต่คุณตาคงแค่คิดในใจ...ส่วนคุณยาย"มหัศจรรย์...บอกว่า...สอบตก....
  • สาวๆไม่ต้องอิจฉาค่ะ...ช้าๆ...อดพร้าเล่มงามนะ...
  • ดิฉัน"ชอบใช้น้อง"...แต่คุณไมโตก็แค่ "ดูเด็กๆเขาช่วยกันแพ็คของ"....เราไม่ค่อยต่างกันเน๊อะ...
  • สุดท้าย..สรุป..อุ่นทั้งกายและใจของทุกๆคน...ฮ้า...มีสุขเหลือเกินค่ะ....
  • ขอบคุณค่ะ..ที่ชม...ดีๆ...ชอบๆๆ.......
  • วันหลังกะเหรี่ยงจะส่งของลงใต้บ้าง...คอยรับนะจ๊ะ....ไปไปรษณีย์เป็นแล้วนี่...ไม่ยากเลย
  • มีอีกสุภาษิตหนึ่งที่เกี่ยวกับพร้าเหมือนกัน คือ ช้าๆ จะโดนพร้าเล่นงาน...(ความหมายเหมือนสุภาษิตของคุณกฤษณาเลย) สงสัยคุณกฤษณาจะยึดสุภาษิตนี้แหละใช่ไหม (ของจริงมันต้องเป็น ช้าๆ ได้พร้าเล่มงามจ้า)
  • เรามันคนรุ่นราวคราวเดียวกันครับ คุณกฤษณาถนัดใช้ ผมถนัดดู ....แต่ก็มีความสุขเหมือนกัน
  • งั้นอีกสักพักในเร็ววันนี้ เงาะป่าจะส่งของขึ้นกรุงเทพ เหนือ และอิสานครับ เหล่ากระเหรี่ยงรอรับด้วยครับ เงาะป่าแถวนี้คุ้นเคยกับไปรษณีย์ดีครับ
คุณไมโต...ถึงตัวอยู่ไกล...ช่างรู้ใจจริงจริ๊งค่ะ...ดีค่ะเรามีสุภาษิตให้เลือกใช้ได้ตามสถานการณ์ค่ะ...อ้าว..แล้วยอมมาเป็นคนรุ่นเดียวกันแล้วหรือเนี่ย..ดีค่ะดี..มีพวก..อิ อิ...ใช่ค่ะ..สุขเหมือนกัน...แล้วเงาะป่าจะส่งอะไรมาคะ..เรากะเหรี่ยงรอดูก่อนดีกว่า..เดี๋ยวชนกันกลางอากาศจะยุ่งกันใหญ่...บ้านเมืองยิ่งไม่ปกติอยู่ด้วย
  • ถึงเวลากะเหรี่ยงก็เปิดดูก็แล้วกันครับ แล้วก็บอกด้วยว่าถูกใจหรือเปล่า
  • วันนี้ได้ไปเป็นเพื่อนคุณนิดหน่อย ส่งของ(เสื้อผ้า ผ้าห่ม แล้วก็สมุด)ให้คุณเอก แจ้งข่าวไปถึงคุณเอกด้วยว่า ของจะออกเดินทางจากหาดใหญ่วันพรุ่งนี้ เขาจะไปส่งให้ถึงที่เมืองปายครับ รวมทั้งสิ้น 20 กล่อง....อิ่มไปตามๆกัน...อ้อ ก่อนไปแวะไปทานข้าวเหนียวส้มตำหน้าสวนสาธารณะหาดใหญ่กันมาด้วย  แต่อร่อยสู้ร้านที่คุณรัตติยาพาไปวันก่อนไม่ได้ครับ
  • ต๊ายตายอีกแล้วค่ะ....ตื่นเต้นๆ...นี่คุณจะส่งของมาให้ฉันจริงๆหรือ...รึว่าหลอกกันเล่น..แต่คุณเป็นคนพูดจริงทำจริง...ฉันจะคอย..โอย..นานจังเลย...ยังไม่ได้เลย...ฉันจะบ่นทุกวันจนกว่าจะได้รับ..คอยดู....ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ(ตาย...น่าเกลียด...ออกนอกหน้าไปไหมเนี่ย...งกน่ะ..)
  • ฉันภูมิใจแทนคุณเอกที่มีคนรักและเป็นห่วงมากมายจริงๆค่ะ...ตั้ง 20 กล่อง..เยอะเลย...ฉันพลอยอิ่มไปด้วย..แต่ไม่อิ่มส้มตำเพราะไม่ได้ทานด้วยค่ะ
  • ดีใจที่พี่ไมโตได้ทำบุญ ตั้ง 20 กล่องแนะ
  • มาทักทายพี่กฤษณาครับ เอ รูปสุดสวยหายไปครับ
พี่ติ๋วคับ วิสัญญีมี กลูโคส ไหมคับ จาขี่รถไปให้พี่ติ๋วฉีด ปฎิทินบ้านหมู มีวันที่ 31 4 วันเลยฮับพี่ 

คุณขจิตขา...

  • รูปสุดสวยมีปัญหาค่ะ...ยังไม่มีทางเข้าบ้าน
  • หายไปชายแดนซะนาน...สบายดีนะคะ

คุณ Dek'ComScience..คะ..

  • ใครเป็นอะไรคะ..จะฉีดกลูโคส...
  • แล้วทำไมปฏิทินมีวันที่ 31 ตั้ง 4วัน..ได้คะ..งงค่ะ..
  • อ.หมอสมบูรณ์ชวนคุณคุยเรื่องหนังจีนในhttp://gotoknow.org/blog/nurseanaesthpsych/7029ค่ะ
  • ลองไปที่
  • ถาม นาง กฤษณา สำเร็จ
  • ดูว่าทำได้ไหมครับ
  • รับรองว่าทำได้แน่ๆ
  • สงสัยว่าloadแล้วทำไมรูปไม่ขึ้น
  • บางที่อาจมีอะไรพลาดนะครับ
  • สู้ตายจ้า

คุณขจิตขา..

  • OKค่ะ..ใส่ได้แต่รูปลูกสาวเล็กค่ะ...
  • รูปของดิฉันไม่work...เอารูปยายกีตาร์แก้ขัดก่อนก็แล้วกัน..บางคนต้องว่าฉันใช้แรงงานเด็กอีกแน่ๆ
คุณกฤษณาครับ
  • ให้ใช้ไฟล์เป็นนามสกุล .jpg
  • ปรับ ความละเอียด (resolution ) ของภาพที่ 72 จุดต่อนิ้ว (dpi)
  • ปรับขนาดให้ได้ 120x160 pixels
  • save ภาพไว้ในเครื่องของเราก่อน
  • ส่งไฟล์ภาพขึ้นบล็อกโดยใช้ profile picture ตามคำแนะนำของอาจารย์จันทวรรณ
  • เมื่อส่งภาพไปแล้ว ให้ออกจากโปรแกรมที่ใช้ บล็อกก่อน แล้วเปิดกลับเข้ามาใหม่ครับ ก็จะเห็นภาพใหม่แสดงให้เห็นครับ
  • ไม่มีใครว่าคุณทวดติ๋วใช้แรงงานเด็กหรอกครับ เพราะยายกีตาร์บรรลุนิติภาวะ บวชชีได้แล้ว
  • รูปไม่ไปครับ
  • แนะนำให้ทำเอง ตามที่ อ. ไมโต บอก
  • อย่าลืมเปลี่ยนชื่อรูปใหม่ก่อน เพราะคอมฯ จะไม่ยอมรับถ้าเป็นชื่อเดิม
  • ถ้าไม่ได้จริงๆ นำรูปไปที่ทำงานด้วย

คุณไมโต...

  • ขอบคุณที่แนะนำค่ะ..จะลองใหม่....แต่เสียเวลามากเลย...
  • ไม่ทำแล้วดีกว่า.. เบื่อและวันนี้..พรุ่งนี้ค่อยลองใหม่..ให้มีอารมณ์ก่อน
  • น้องกีตาร์ 8 ขวบเองจ้ะ...คิดว่าเป็นสาวแล้วละซี..ตัวไม่มีลูกชายมาจีบลูกสาวเค้าหร๊อก....

อ.สมบูรณ์...

  • ขอบคุณค่ะ...สงสัยได้หอบไปวันจันทร์แน่ๆ.....
  • แล้วรูปคุณลุงหายไปไหนแล้วล่ะ
  • นั่นนะซิ รูปคุณลุงหายไปไหนครับ เมื่อกี้ยังเห็นอยู่ หรือคุณลุงทานมื้อเย็นมากไปหน่อย ตัวก็เลยพองออก หน้ากลมดิ๊กเชียว
  • รูปน้องกีตาร์ หน้าตาเหมือนคุณกฤษณามากครับ
  • รูปนี้ หากทำตาเบลอๆ มองว่าผมของยายกีตาร์เป็นเงาละก็ จะเห็นเป็นภาพคุณกฤษณาบวชชีเลยครับ ดูไม่จืดจริงๆ

สวัสดีครับ

ผมกลับมารายงานตัวครับ หลังจากเดินทางไป ประชุม สัมมนา เที่ยว จนถึงวันนี้ ชาร์ตแบตเต็มที่เลยครับ มีความสุขและสุขยิ่งขึ้นเมื่อทราบข่าวแสดงความยินดี ในรางวัล"จตุรพลัง" ประจำเดือนพฤศจิกายน สิ่งนี้เองเป็นเหมือนกำลังใจที่ทำให้คนทำงานเล็กเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นใจและอบอุ่น

ขอบคุณพี่ๆที่น่ารักทุกท่านนะครับ

 

  • ยินดีกับคุณเอกด้วยครับ รางวัลนี้เป็นสิ่งตอบแทนการทำงานหนักด้วยความมุ่งมั่นของคุณเอกครับ เป็นสิ่งตอกย้ำการตัดสินใจที่ผ่านมาของคุณเอกในการเลือกเดินทางสายนี้เป็นสิ่งถูกต้อง และเป็นประโยชน์ต่อประเทศอย่างใหญ่หลวงครับ
  • สิ่งที่คุณเอกทำ แม้คุณเอกอาจจะบอกว่าเป็นเพียงเฟืองตัวเล็กๆ ที่อาจไม่สามารถขับเคลื่อนให้ปัญหาของชุมชนถูกขจัดหมดไปได้ แต่ผมอยากจะบอกว่า สิ่งที่คุณเอกทำ เป็นแรงบันดาลใจให้กับอีกหลายคน ได้หันมาทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต เพื่อพร้อมจะแบ่งปันให้กับผู้อื่นมากขึ้น สิ่งต่างๆที่คุณเอกบอกเล่าผ่านทางบันทึกเป็นการจุดประกายให้อีกหลายชีวิตหันมาใส่ใจความอยู่รอดอย่างยั่งยืนของชุมชนครับ สักวันเมื่อเวลาผ่านไป ผลงานจากหยาดเหงื่อของคุณเอกอาจหมดไป แต่ประกายที่คุณเอกจุดไว้ในใจของอีกหลายชีวิต จะไม่หมดไปครับ

พี่ไมโต ครับ

ขอบคุณมากครับ ที่พี่ได้โทรศัพท์มาแสดงความยินดีกับผม ในช่วงนั้นผมต้องขออภัยครับ เพราะกำลังสนทนากับหมอเมืองอยู่ พอดีมีงานมหกรรมสมุนไพรลุ่มน้ำโขงที่ผมไปร่วม(เชียงราย) มีสิ่งดีๆมากมาย แล้วจะนำมาเขียนในบันทึก

Blog เป็นเสมือนหนึ่ง สื่อที่ถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตคนหนึ่งที่ทำงานแตกต่าง สิ่งหนึ่งที่คนทำงานต้องการคือ กำลังใจและมีใครรับรู้บ้างและสะท้อนกลับมา

Blog ทำหน้าที่ได้ดีเกินที่ผมคาดไว้อย่างมหัศจรรย์และขุมกำลังใจผมก็ได้มาจากสื่อนี้มากมายเช่นกัน รวมไปถึงพี่ๆน้องๆที่โลดแล่นในพื้นที่เสมือนแห่งนี้

ความรู้ที่สร้างเอง +ความรู้ที่เก็บเกี่ยว ก็ร้อยรัดเป็นพลังที่ผูกด้วยใจที่อบอุ่น

ผมยินดี และ ดีใจมากที่มีหลายคนที่ก้าวเข้ามาสู่เส้นทางการทำงานเพื่อสังคมบอกผมว่า มีกำลังใจ เกิดแรงบรรดาลใจจากการอ่านเรื่องราวเล็กๆของผม ผมอยากจะบอกว่าทุกท่านก็คือ กำลังใจที่ดีของผม แรงบรรดาลใจของผมเช่นกัน

ผมต้องขอขอบคุณพี่ไมโตมากๆนะครับ ที่คอยหนุน และสร้างกำลังใจดีๆให้ผมเสมอมา

ผมจะทำให้ดี ผมจะทำให้ดีที่สุด และผมจะทำให้ดีที่สุดตลอดไปครับ

คุณไมโตคะ

  • รูปคุณลุงหายไป...สงสัยไปทำหล่ออยู่...เอ...แบบนี้วันจันทร์จะกล้าเอาไปให้ทำไหมเนี่ย...เดี๋ยวทำเสร็จจะสาวเกินจริง
  • เอาเป็นว่ารูปนี้...ดิฉันบวชชีก็แล้วกัน..แจ่มไหมล่ะ...

คุณจตุพรคะ

  • ขอแสดงความยินดีด้วยอีกคนค่ะ...ถึงพี่มาทีหลัง..แต่โดยประสาทจากตัวหนังสือที่คุณถ่ายทอดและสัมผัสที่ 6...(พี่มีด้วยแหละ..ราศรีพี่มีและก็แม่นด้วย)...รู้สึกได้...แม้มีเวลารู้จักคุณน้อยนิด...พี่เห็นด้วยกับคุณไมโตค่ะ......
  • ขอให้กำลังใจ...และขอให้ทำงานอย่าได้มีเหน็ดเหนื่อยเลย.....พลังหนุ่มทุ่มเทเข้าไป..พลังแก่คงแค่ "ใช้น้อง"...กับแค่  "ดูน้อง"..ทำ..ค่ะ..เน๊อะ...คุณไมโต...
  • ดิฉันดีใจค่ะ...ที่บ้านหลังเล็กๆนี้ของดิฉันเป็นที่ๆชายเก่งๆ 2 คนมาพบกัน...แลกเปลี่ยนความรู้สึก...ความคิดที่ดีให้กันและกัน...ฉันอดปลื้มไม่ได้...และก็เป็นวาสนาที่ได้อ่านทั้งสองบันทึกใหญ่ที่ comment ข้างบนนั้นด้วย...
  • เห็นไหม...นี่ผลบุญที่ได้รับ..ทันตาเห็นจริงๆเลย..ขนาดกล่องเล็กๆกล่องเดียวนะเนี่ย..ถ้ากล่องใหญ่  20  กล่องละก้อ....อู้..ฮู้....

ก็ เคาท์ดาวกัน 4 วันเลยฮับพี่เล็ก ลืมดูปฎิทิน นึกว่ายังวันที่ 31 อยู่ อิอิ

หวัดดีอาจารย์สมบูรณ์ ด้วยคับ ว่างๆหมูจาแลกเปลี่ยนวรยุทธกับอาจารย์นะคับ หมูไปเรียนก่องล่ะ

อ๋อ....เข้าใจวัยรุ่นแล้วค่ะ...แหม..ทำเอาคนแก่งงตั้งหลายวัน

  • คุณกฤษณารู้ไม๊ว่าประโยคนี้เป็นของใคร พูดไว้ที่ไหน

   "เป็นพ่อบ้านคนหนึ่งที่ติดโรคเอดส์จากการเผลอใจไปเที่ยวเพียงครั้งเดียว"

 

  • โอ้โห้ อาจารย์หมอสมบูรณ์.....
  • ผมขอตลึง ในความสามารถค้นหา หน่อยครับ
  • คุณกฤษณา คำถามนี้ยากเอาการครับ แต่คิดว่าไม่ยากเกินสำหรับความสามารถของคุณกฤษณา เชื่อมือครับ

ขอโทษค่ะที่มาช้า(มากๆ)

  • เมื่อวานแวะไปเยี่ยมคุณยาย-คุณตา
  • กลับมารีดผ้า..เสร็จก็ไวแต่ยายกีตาร์ง่วงนอน.เลยพานอนก่อน...กะจะตื่นตี3
  • ตี3ตื่นแล้ว..ยายตาร์ตื่นด้วย.ขอร้องว่านอนต่อก่อนนะ...OK..เลยตื่นสายเลยค่ะ....นอน 2 รอบ
  • เพิ่งเห็นโจทย์...ตอนนี้แหละ..ขอคิดก่อน...น่าจะในTV...หรือคนไข้พูดที่ไหนน้า......
  • คุณไมโต..ช่วยหน่อยค่ะ....
 ลองเข้า google....มี 65 ล้านกว่า...พอประหยัดคำเหลือ 65...แต่ยังไม่ได้อ่าน...งานนี้ถ้าคุณไมโตไม่ช่วยถึงสว่างพรุ่งนี้แน่นอนค่ะ

หายไปอาบนำครึ่งชั่วโมง...แวะมาตอบค่ะ...ตอบว่า

"คุณไมโตตอบคุณหมอมาโนช ว่า ผมเคยแสดงละครเวที เป็นพ่อบ้านคนหนึ่งที่ติดโรคเอดส์จากการเผลอใจไปเที่ยวเพียงครั้งเดียว "  ในhttp://gotoknow.org/blog/psyche/71143 แต่...มันเป็นละครค่ะ....

เก่งไหม...เพื่อนคุณๆ....

เมื่อเช้านี้ลืมถามว่า...คุณไมโตเล่นเป็นพระเอกใช่ไหมคะ...
     ครับ ผมเล่นเป็น พระเอกที่ติดเชื้อเอดส์ ในละครให้ความรู้เรื่องโรคเอดส์ เมื่อสัก 10 กว่าปีเห็นจะได้ ละครเรื่องนี้ ได้ไปแสดงในโรงเรียนประจำจังหวัดสงขลา แล้วได้รับเชิญให้ไปแสดงอีกครั้งที่จังหวัดนครศรีธรรมราชครับ ถือเป็นละครเวทีเรื่องที่สองครับ ส่วนเรื่องแรกเป็นละครตลก เบาสมอง เรียกเสียงฮาครับ เป็นอะไรที่สนุกไปอีกแบบ แตกต่างจากงานที่เคยทำครับ
  • อ้อ ยังไม่ได้ชมเลย ว่าคุณกฤษณา เก่งมากที่หาจนพบได้ นับเป็นคนโรคจิตที่เก่งมากจริงๆครับ
  • อยากจะบอกทุกคนครับ ว่าเพื่อนผม เก่งจริงๆ
  • เสียดายมาก...ฉันไม่มีโอกาสได้ดูละครที่คุณแสดงทั้งสองครั้งนั้น...ได้เล่นเป็นพระเอกด้วยหรอ...เพื่อนฉันต้องหล่อแน่ๆเลย.....
  • โอ...ละครเบาสมองก็เล่นได้ด้วยหรือคะ...โอว..เพื่อนฉันเก่งๆ......เก่งจริงๆ.....
  • ฉันหาพบเพราะฉันมีเพื่อนเก่งค่ะ.....
  • ฉันก็อยากจะบอกกับเพื่อนๆทุกคนเช่นกันค่ะ..ว่าคุณไมโตเก่งจริงๆ.....เขาเป็นเพื่อนฉานนนนน...เขาเป็นเพื่อนฉันเอง...เพื่อนฉันเอง....
  • ต้องชมคุณกฤษณา ว่าหาเก่งมากๆ หาได้ยัง หรือว่าคุณไมโต แอบไปบอกตอนอาบน้ำ
  • คุณไมโตครับ คราวหลัง เวลาเล่นรอบกองไฟ ไม่ต้องมาชวนผมนะ ให้ผู้มีประสบการณ์เล่นละครมาก่อน จัดการได้เลย ตามสบายครับ
อ.สมบูรณ์ขา...มีพรายกระซิบตอนอาบน้ำ..ดิฉันบอกแล้วว่า.ประสาทสัมผัสที่ 6 เนี่ย...ชัวร์ค่ะ.... คุณไมโตขา...ถ้าจะซ้อมละครอีกเวลาเล่นรอบกองไฟละก้อ...บอกกันมั่งนะคะ..จะมารอดูเป็นขวัญตา..เน๊อะคุณลุงสมบูรณ์
  • แหม! อาจารย์หมอสมบูรณ์ครับ อยากให้มาสนุกด้วยกันครับ พอสนุกกันเสร็จแล้วจะได้ไปตรวจสุขภาพประจำปีกันต่อ
  • คุณกฤษณา เก่งมากจริงๆครับ ขอชมเชย
  • นั่นเป็นอดีตเมื่อกว่าสิบปีมาแล้วครับ สมัยหนุ่มๆ ตอนนี้ถอดเขี้ยวเล็บวางไว้หมดแล้วครับ หัวงูก็เก็บกวาด ส่งสถานเสาวภาเรียบร้อยหมดแล้ว บางคนที่ไม่เชื่อก็เอามือกวาดหัวผม จะผมร่วงไปเกือบหมดหัวแล้วครับ
  • เดี๋ยวฉันจะแวะไปคลินิคหมอสมบูรณ์ค่ะ..ได้ข่าวว่ารับตรวจสุขภาพประจำปีด้วย..คุณไมโต..ตรวจ HIV....  อย่างเดียวก็พอ..
  • ขอบคุณที่ชมว่าเก่งค่ะ...เรื่องสะกดรอยตามนั้น..ฉันละสุดยอด...ขอบอก.....
  • ดีค่ะ...น่ารักมาก...ที่สละคราบงูออก...แต่เขี้ยวเล็บเก็บไว้บ้างนะคะเพราะลูกสาวสวย....
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท