ผ.อ.ขา น้ำใบบัวบกคะ

ถ้านึกไม่ออกบอกไม่ถูกว่าควรจะทำอย่างไร ขอแนะนำให้ไปดูงานที่โรงเรียนรุ่งอรุณ โรงเรียนสัตตายาไส โรงเรียนบ้านเม็กดำ ถ้ายังไม่แก้ไขคิดว่าทำดีแล้ว ขอคืนเถอะตำแหน่งผู้บริหารดีเด่น ผู้บริหารคุณภาพ ขี้หกทั้งเพ!!

  ผ.อ.ขา น้ำใบบัวบกคะ 

  สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ ให้ความสำคัญกับการศึกษาของเด็กด้อยโอกาส แต่สิ่งที่ควรคำนึงถึงอีกกลุ่มหนึ่งได้แก่ เด็กที่เสียโอกาส ซึ่งส่วนมากก็ได้แก่เด็กที่เรียนอยู่ในโรงเรียนตามปกติ เพียงแต่บางโรงเรียนจัดเป็นเขตปล่อยเกาะ จัดเฉพาะครูอัตราจ้างไปสอน ครูที่ชำนาญวิชาการส่วนใหญ่มุ่งไปโอ๋เฉพาะห้องเด็กกลุ่มหัวดี ที่มีทีท่าว่าจะนำชื่อเสียงมาสู่โรงเรียน พวกเด็กกลุ่มด้อยถูกปล่อยเกาะให้อยู่กับครูที่ขาดประสบการณ์สอน

                         

   ทำไมไม่ย้อนศรละครับ เอาครูเก่งๆ มาสอนเด็กที่ไม่เก่ง(ในความรู้สึกของครู) เอาครูมือชั้นรองไปสอนเด็กที่เก่ง หรือจัดให้ครูเก่งและครูมือใหม่สอนผสมผสานกันไป สิทธิของผู้เรียนก็จะสมบูรณ์ตามที่เขาควรจะได้รับ ครูจะได้ทำหน้าที่ตามที่ควรจะเป็น ครูจะเก่งหรือไม่เก่งควรวัดฝีมือตรงการคลี่คลายปัญหาการศึกษาให้ลูกศิษย์ทั่วถ้วนทุกตัวคน ถึงจะรู้ว่าคุณครูเก่งจริงหรือเปล่า การเลือกทำความเก่งแบบชุบมือเปิบไม่สวยหรอกครู

   เด็กไทยต้องการครูดีมากกว่าครูเก่งที่เห็นแก่ตัว ความไม่เสมอภาคที่โรงเรียนจัดการศึกษาลักษณะนี้ อย่านึกว่าผู้ปกครองและตัวเด็กกลุ่มด้อยไม่รู้สึกอะไร ค่าเทอมก็จ่ายเท่ากัน ค่าเรียกเก็บพิเศษจิปาถะก็จ่ายเท่ากัน แต่โรงเรียนไม่สามารถจัดระบบการสอนให้เท่าเทียมกัน ประเด็นนี้เป็นชนวนของความไม่ชอบมาพากลที่ก่อตัวขึ้นในจิตใจเด็กทีละน้อย สุดท้ายก็บานปลายเบื่อหน่ายหนีเรียนไปสร้างวีรกรรมเชิงลบ วิชาวรรณคดีไทยก็สอนกันมาตลอด สังเกตไหมว่าพระฤๅษีสอนวิชาอะไรให้พระอภัยมณีและศรีสุวรรณ พระอาจารย์เลือกมอบวิชาให้ตามศักยภาพและความเหมาะสมของเด็กแต่ละคน แม้แต่เรื่องระดับนโยบายการศึกษาของชาติ ต้องการให้เด็กหันไปเรียนด้านอาชีวศึกษา 70% สายสามัญ 30% : ซึ่งตัวเลขนี้ยังกลับข้างกัน และไม่ได้รับความร่วมมือจากโรงเรียนทั่วประเทศ เพราะผู้บริหารต้องการเยื้อเด็กเอาไว้ให้มากที่สุด เพื่อต้องการเงินอุดหนุนค่ารายหัว เขาคิดกันจริงๆคิดได้อย่างนี้จริงๆ โรงเรียนได้ค่าหัว แต่ลูกศิษย์เรียนไปแล้วตกหล่นเบี้ยใบ้รายทาง กระเสือกกระสนจนจบปริญญาตรี ไม่มีงานทำก็มาแบมือของเงินพ่อแม่อีก  บาปกรรมนี้จะจารึกไว้ในแผ่นดินไปนานแสนนาน ตราบใดที่ผู้บริหารสถานศึกษาเห็นแก่ตัว และผู้ที่เกี่ยวข้องทั้งระบบเอาแต่ปากว่าตาขยิบ..

    เด็กด้อยโอกาสกับเด็กเสียโอกาส ควรได้รับการพิจารณาแก้ไขปัญหาอย่างเป็นรูปธรรมในโรงเรียนทุกแห่ง ยุติจัดการสอนแบบเลือกที่รักมักที่ชังเสียเถิด โรงเรียนที่ได้รับรางวัลพระราชทานก็ดี โรงเรียนที่ดีเด่นถ้วยรางวัลเต็มตู้ก็ดี หรือโรงเรียนที่มีผู้บริหารดีเด่นก็ดี ควรถามตัวเองว่า แต่ละปีท่านได้ทำลายโอกาสและอนาคตของเด็กหัว ขี้เลื่อยไปกี่ร้อยกี่พันราย ไปสร้างเด็กหัวดีที่เห็นแก่ตัวให้แผ่นดินนี้กี่คน ท่านให้บริการในโรงเรียนแบบลูกเมียน้อยเมียหลวงใช่หรือไม่

   ถ้ายังดำเนินการเป็นปกติไม่รู้ร้อนรู้หนาว ขอได้โปรดเคาะสำนึกของความเป็นครูเสียใหม่ ถามหัวใจตัวเองอีกสักครั้งว่าวิญญาณของความเป็นครูทำกันลงคออย่างนี้ได้อย่างไร ถ้าลูกผู้อำนวยการฯได้รับบริการอย่างนี้บ้างท่านพอใจใช่ไหม ถ้ายังดื้อจัดการศึกษาแบบอยุติธรรมต่อไป โรงเรียนคือสถาบันบ่มเพาะความเหลื่อมล้ำทางสังคมตัวจริงเสียงจริง 

  ถ้านึกไม่ออกบอกไม่ถูกว่าควรจะทำอย่างไร ขอแนะนำให้ไปดูงานที่โรงเรียนรุ่งอรุณ โรงเรียนสัตตายาไส  โรงเรียนบ้านเม็กดำ ถ้ายังไม่แก้ไขคิดว่าทำดีแล้วถูกต้องแล้ว ขอคืนเถอะตำแหน่งผู้บริหารดีเด่น ผู้บริหารคุณภาพ ขี้หกทั้งเพ!!

   

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

อรุณสวัสดิ์ค่ะ  ครูบา

• ถูกใจมากเลยค่ะ  อ่านแล้วได้ข้อคิด นำไปสะกิดสะเกาท่านบางท่าน  แต่ท่านคงไม่ได้อ่าน  มีแต่ครูอ้อยอ่าน
• ไม่เป็นไรค่ะ  ครูดีไม่จำเป็นต้องเก่ง  ขอให้เป็นคนดีและสอนให้นักเรียนเป็นคนดี  อยู่ร่วมกันในสังคมได้อย่างมีความสุข  ไม่เบียดเบียนกัน
• ครูอยากเป็นทั้งครูดีและครูเก่ง  คงจะยากนะคะ
• จะหาอย่างไร จะทำอย่างไร  ให้ได้ทั้งครูดีและเก่งในตัวคนเดียวกัน

ขอบคุณค่ะ

[ดร.อุทัย อันพิมพ์]

เรียน ครูบาสุทธินั้นท์

• การที่เป็นครูดีและครูเก่งในตัวคนเดียวกันเป็นเรื่องดีที่เราคาดหวังในสังคม และมีความหวังลึกๆ ว่าเมื่อมีครูดี และเก่งแล้วจะทำให้เด็กดีและเก่งด้วยเช่นกัน
• แล้วเราจะทำอย่างไรจึงจะได้ครูดีและครูเก่งละครับ ผมเข้าใจว่าที่ผ่านมาในการรับครูแต่ละครั้งก็มีการคัดเลือกคนเก่งโดยวิธีการสอบ แล้วต่อมาก็มีการประเมินการสอนและอื่นๆ อีกมากมายแล้วเราก็ยังไม่ได้ครูดี และครูเก่งหรือครับ
• หรือว่าปัญหาอยู่ที่ครูรุ่นเก่าๆ ที่เป็นทองไม่รู้ร้อน ใครจะเป็นอย่างไรก็ช่าง ฉันมีเงินเดือนกินสบายๆ อยู่แล้ว หากเป็นกลุ่มนี้ละก้อ ระบบประเมินที่เอาจริงเอาจัง ต้องเป็นดาบกายสิทธิ์ ของกระทรวงฯ ที่ผู้บริหารทุกระดับต้องให้ความสำคัญ จึงจะได้ผลครับ ถ้าหากทำเหลาะแหละ (ไม่จริงจัง) ก็จะเป็นเหมือนที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
• อีกประเด็นหนึ่งครับ ที่มีความสำคัญอย่างยิ่งที่ต้องพัฒนาควบคู่กันไป เพราะถือเป็นครูคนแรกของลูกๆ เลยทีเดียว คือแม่ พ่อนั่นก็คือ สถาบันครอบครัวที่ต้องมีความเข้มแข็ง เพราะเป็นสถานบ่มเพาะต้นกล้าแห่งความดีแห่งแรกของเด็กๆ ที่จะเจริญงอกงามต่อไป ที่เราต้องให้ความสำคัญด้วยเช่นกัน

ด้วยความเคารพ

อุทัย   อันพิมพ์

[ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์]

  อ. อ้อย อ.อุทัย ครับ

บทบาทหน้าที่ครูเป็นเรื่องใหญ่ ยาก ยุ่ง

แต่บางเรื่องถ้าไม่คำนึงถึง มันเป็นบาดแผลที่คาดไม่ถึง  อนาคตของคนหนึ่งคนใดไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ประเด็นที่ทำให้ลูกศิษย์น้อยใจมันมีมานาน ตัวอย่างเช่น องคุลีมาน ไอสไตส์ ถ้าไม่มีพระพุทธเจ้า ไม่มีแม่ เอาลูกมาฟูมฟัก ไอสไตส์ถูกครูบอกว่าโง่วิชาคณิตศาสตร์ สอบตกวิชานี้ เรียนกับเพื่อนไม่ได้ ส่วนองคุลีมาน ไล่ฆ่าคนไปนับไม่ถ้วน เพราะความอิจฉาของครู

เด็กๆสมัยนี้เสียคนเพราะถูกครูไม่ใส่ใจเท่าที่ควรไปกี่แสนคน เรื่องที่เสนอปลายเปิดไว้ มันไม่ได้ใช้งบประมาณ มันใช้สำนึกของผู้บริหาร ใช้วิญาณครู

เรื่องทำให้วิกฤตศรัทธาเกิดขึ้น มันระบาดไปจนเด็กเดินขบวนไล่ผู้บริหาร สมัยก่อนมันไม่มีเรื่องอย่างนี้หรอก ถ้าครูรักเด็กจริงๆ

[ดร. แสวง รวยสูงเนิน]

อย่างนี้ซิครับเขาถึงไม่ต้องการให้โปร่งใส

อืมครึมไว้ก่อนจะได้มีน้ำขุ่นไว้ซ่อนตัว

ยึ่งน้ำลึก (ขั้นตอน ระเบียบมาก) ยิ่งซ่อนตัวสบาย

แล้วเราจะแก้ตรงไหนครับ

เรื่องกะพรวนแขวนคอแมวอีกแล้วหรือนี่ โอ้ย...เมื่อไหร่จะพ้นเรื่องนี้สักที

 

วนไปวนมาก็อยู่ที่เดิม

ไปเกิดมาใหม่ยังจะเจออีกไหมครับ

ใครก็ได้ ช่วยทีครับ สงสารอนาคตประเทศเหลือเกิน

[ทิพ-พะ-ยะ]

สวัสดีปีใหม่ค่ะท่านครูบาสุทธินันท์

             คงไม่สายเกินไปนะคะ วันนี้มีโอกาสได้เข้ามาเยี่ยมชมเรื่องที่อาจารย์เขียนและได้ฟังเพลงเพราะๆไปด้วย ขอบคุณมากที่ท่านครูบาได้มาให้กำลังใจการทำงานของพวกเราชาวเม็กดำ

            คำพูดของท่านครูบาเรื่องนี้โดนใจดิฉันจริงๆเพราะตอนที่ดิฉันบรรจุใหม่ๆ( ประมาณ 3 เดือน )เคยถูกทาบทามให้ไปสอนที่วิทยาลัยครู แต่ด้วยความคิดที่ว่าทำไมเด็กบ้านนอกจะมีครูที่เก่ง(เกียรตินิยม)มาสอนไม่ได้หรือไงทำให้ตัดสินใจปฏิเสธความหวังดีของอาจารย์ไปและตั้งใจที่จะเป็นครูที่ดีให้กับเด็กบ้านนอกตลอดไปและปัจจุบันก็ยังเป็นครูบ้านนอกอยู่(หลายครั้งที่เสียดายโอกาสทองที่เสียไปแต่เมื่อวิญญาณครูบ้านนอกเข้าสิงก็ฮึดสู้ต่อ)

 

[ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์]

  มาถึงวันนี้ 

อาจารย์คงได้คำตอบแล้วใช่ไหมครับ

  ว่าครูคนหนึ่ง ควรมองเห็นจุดที่ตนเองจะไปทำหน้าที่ครูที่ดีที่สุดที่ไหน สวรรค์มีตา ทำให้อาจารย์คิดได้ คิดดี ผมดีใจแทนลูกศิษย์อาจารย์ ที่เขาได้ครูดี เรียนในโรงเรียนที่ดี มีผู้บริหารและเพื่อนร่วมงานที่ดี

  (หลายครั้งที่เสียดายโอกาสทองที่เสียไปแต่เมื่อวิญญาณครูบ้านนอกเข้าสิงก็ฮึดสู้ต่อ) ตอนนี้ เสียดายได้แล้ว เปลี่ยนมาเป็นความพากพูมใจ

  ผมก็ไม่ต่างกับอาจารย์ อยู่ในป่าทำง่องแง่งๆ แต่ก็มีเรื่องให้ทำตลอดปี เกี่ยวข้องกับทุกขั้นตอนระบบการศึกษา

  สรุปว่ามันไม่เกี่ยวสถาบัน ไม่เกี่ยวตำแหน่ง ไม่มีใครให้ ไม่มีใครตั้งเราก็ตั้งเอาเองได้ ผมก่อตั้งสถาบันมหาชีวาลัยอีสาน ตั้งตัวเองในตำแหน่งอธิบดีกรมราษฎรส่งเสริม บางคนอาจจะคิดว่าทำเล่น เรื่องเล่นๆ แต่คนก็รู้จักมหาชีวาลัยทั่วโลก เป็นที่เรียนนักศึกษาระดับปริญญาโท เอก (วันที่5ผมจะพานักศึกษาโข่งไปเยี่ยมโรงเรียนอาจารย์ด้วย ลองคุยกันเองก็ได้ว่า ทำไมเขาถึงมาเรียนที่นี่) 

  มีคนมาเยี่ยม มาดูงาน มาฝึกอบรม มาวิจัย มาให้โอกาสทำโน่นทำนี่จนรับไม่หวาดไม่ไหว..ต่อไปชาวเม็กดำก็จะมีปรากฏการณ์เหล่านี้ ถ้าผนึกพลังใจกัน

 ผมชมคนไม่เป็น ว่าไปตามเนื้อผ้า เห็นด้วยตาว่า ครูและผู้บริหารโรงเรียนเม็กดำ มีเมตตาธรรมสูงในการที่จะประคองเด็กที่หมอตัดสินใจว่าแกมีปัญหาด้านสมองแต่พวกเรา(ทั้งโรงเรียน)ช่วยกันประคอง(เด็กชายต่อ) ที่ใครๆคิดว่าปัญญาอ่อน ออกมาเล่านิทาน ร้องเพลง หน้าห้องประชุมได้ แล้วก็ร่วมกิจกรรมกับเพื่อนๆได้อย่างกลมกลืนเป็นธรรมชาติ

  โรงเรียนเม็กดำจะมีความหมายต่อวงการศึกษาทั้งประเทศ อาจารย์อยู่ที่นี่ เป็นส่วนสำคัญของที่นี่ แล้วจะรู้ว่าที่นี่จะไปที่โน่น ..ที่โน้นๆ.. อย่างทรนง มีศักดิ์ศรี พร้อมที่จะแลกหมัดกับนักการศึกษาทุกระดับ

  ทราบว่า มีอาจารย์ราชภัฏพานักศึกษามาดูงานที่เม็กดำบ้างแล้วใช่ไหมครับ ผมว่าตรงนี้มันได้ช่วยตอบอะไรๆได้หลายแง่มุม

-เขารู้อย่างไร อยู่ไหลถึงอุบล

-ทำไม ถึงเลือกมาที่นี่

-ที่นี่มีอะไร

คงไม่มีใครหลับตาพานักศึกษามาแน่

  วันที่ 13 ผมจะเอานักศึกษาจากจุฬาฯปริญญาโท 10 คน ไปเสวนากับอาจารย์ ต่อๆไป..จะมีรายการอะไรๆตามมาอีก ทุกคนอยากฟัง.. ครูเม็กดำ คิด และทำอย่างไรกับบทบาทหน้าที่ครู โดยเฉพาะครูที่ตัดสินใจเลือกเม็กดำแทนมหาวิทยาลัยราชภัฏ ไม่ได้หมายความว่าราชภัฏไม่ดี แต่หมายถึง ตัดสินใจแล้ว อาจารย์สรุปผลลัพธ์การตัดสินใจออกมาว่าอย่างไร

   เล่าผ่านบล็อกได้ไหมครับ  มีท่านอาวุโสในส่วนกลางเขาสนใจและติดตามงานโรงเรียนเม็กดำอยู่อย่างไม่คลาดสายตา ท่านอ่านทุกบล็อกที่เป็นของเม็กดำ

  ทำยังไงหนอ วิญญาณครูบ้านนอก จะเข้าสิงครูบ้านนอกมากๆ ผมไปหลายโรงเรียน หลายมหาวิทยาลัย ทั่วประเทศ ไปพูด ไปประเมิน ไปเสวนา

แต่มาที่เม็กดำดีที่ซู๊ด! คำนี้ ขอเป็นคำสวัสดีปีใหม่

กับอาจารย์ทะเลใจนะครับ. 

[นาง พันดา เลิศปัญญา]

ผู้ปกครองและชุมชนต้องเข้มแข็งและร่วมใจตรวจสอบครู ผู้บริหารและโรงเรียน ไม่ใช่จำยอมเป็นผู้ถูกกระทำอยู่รำไปเพราะอยากได้หน้าและค่านิมผิด ๆ ไม่เช่นนั้นเท่ากับว่าทุกฝ่ายทำร้ายเด็กร่วมกัน

[ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์]

เรื่องนี้ทุกภาคส่วนสังคม ต้องร่วมเป็นเจ้าภาพ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ทำไมชอบเรื่องเขียนของครูบาในด้านการศึกษาไม่ทราบ
• อ่านจาก สานปฎิรูป  พอเป็น New School ไม่ได้อ่านอีกเลยครับครูบา

[นายแพทย์ ปฏิภาคย์ นมะหุต]

โดนใจมากๆครับ ครูบา

ผมว่านอกจากการเปลี่ยนแนวคิดที่คุณครูแล้ว ผู้ปกครองบางส่วนก็ต้องเปลี่ยนด้วยครับ เพราะบางครอบครัวไม่ชอบสายอาชีพ เช่นบ้านผมเป็นต้น 555 และก็เปลี่ยนความคิดเด็กด้วยครับ แต่เปลี่ยนอย่างไรนี่น่าคิดครับ

หากผมย้อนกลับมาถามตัวเองว่าเรียนสายสามัญทำไม ก็ตอบว่าไม่รู้ เรียนตามพี่สาว โตขึ้นจะเป็นอะไร ไม่รู้ครับ สอบอะไรติดก็เรียนอันนั้น จบแล้วค่อยว่ากัน 

ตอนผมเรียนมัธยม ตามแบบที่ ครูบากล่าวเลยครับ อาจารย์ที่เก่งๆจะสอนห้องเก่งๆครับ ห้องผมไม่ค่อยเก่ง ก็เอาอาจารย์รองๆมา(ดูจากผลงาน ที่มักจะเอามาประกาศหน้าเสาร์ธง ว่านักเรียนเราได้ชนะเลิศอะไรมา มีอาจารย์ท่านไหนเป็นที่ปรึกษา) ตอนผมติด อาจารย์ส่วนใหญ่ยังไม่รู้จักผมเลยครับ 555 ตัวมืดแล้วยังม้ามืดอีก (ที่ติดมันเป็นดวงหรือชะตาลิขิตหรอกนะครับ)

จากที่ติดตามเพื่อน ๆ มีคนที่ทำงานตามที่เรียนมาประมาณ 10 กว่าคน นอกนั้นเกือบ 40 คน ทำงานที่บ้านตัวเอง หรือไม่ก็ไม่ได้เอาที่เรียนมาใช้

[นาย ศิริพงษ์ สิมสีดา]

• หัวใจสำคัญของการศึกษา คือ ผู้บริหารครับ
• ถ้าผู้บริหารไม่เข้าใจแก่นแท้ของการศึกษา  แล้วจะหวังอะไรกับผลผลิต ที่ออกมาตามมี ตามเกิดครับ