๙๗๙. เป้าหมายชีวิต (Life Goals)

เป้าหมายชีวิต (Life Goals)

เป้าหมายชีวิต (Life Goals) สำหรับตัวผู้เขียนเอง ตั้งแต่เริ่มที่จบการศึกษามา เริ่มวางแผนตัวเองว่าจะต้องสอบบรรจุเข้ารับราชการให้ได้ เพราะในยุคนั้น การเป็นข้าราชการนั้น ถือเป็นอาชีพที่มั่นคง มีเกียรติและมีศักดิ์ศรี ในการดำรงชีพให้กับตนเอง…การคิดเรื่องการวางแผนให้กับชีวิตนั้น อาจเนื่องมาจากตนเองเรียนทางด้านของบริหารธุรกิจ จะมีรายวิชาของเรื่องการวางแผน แต่เป็นการวางแผนของการทำงานมากกว่าเรื่องของการใช้ชีวิต…แต่เมื่อผู้เขียนได้เรียน และศึกษาแล้ว มีองค์ความรู้ที่ได้รับ นำมาปรับใช้กับชีวิตของตนเองได้ โดยจะทำให้ตนเองเริ่มรู้จักการวางแผนชีวิต และทุก ๆ เรื่องที่ตัวเราเองได้ทำงาน นำมาใช้กับชีวิตในแต่ละวันได้ และนำเรื่องการวางแผนมาปรับใช้ในแต่ละวันของการทำงาน เริ่มต้นจากในตอนเช้าของแต่ละวันว่า วันนี้เราจะเตรียมทำเรื่องใดบ้าง มีกี่เรื่องที่ต้องทำให้เสร็จ จัดลำดับความสำคัญของการทำงานเอาไว้ด้วย แม้ว่าหากทำไม่เสร็จ ก็คิดวางแผนต้องทำในวันถัดไป…จะเป็นแบบนี้มาอย่างสม่ำเสมอ และก็ทำให้เห็นว่าผู้เขียนทำงานได้สำเร็จ ไม่มีงานใดที่จะหมกไว้ ทิ้งไว้ให้งานนั้นเสียหาย เรียกว่า เคลียร์งานจนสำเร็จทุกงาน

เมื่องานสำเร็จ จะทำให้เห็นว่า เราเริ่มที่จะทำงานในเชิงรุก พัฒนางานใหม่ได้ ด้วยการคิด Create งานใหม่นั้นได้ด้วยตัวเองจากความรู้ ความสามารถ และทักษะที่ตัวของเราเองมีอยู่…การปรับตัวให้ยอมรับกับการเปลี่ยนแปลงของสังคมโลก และการมองภาพองค์กรให้กว้างขึ้น เปิดใจยอมรับที่จะเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ …และนำมาประยุกต์ใช้กับการทำงานในหน้าที่ได้ด้วยการกระทำที่ไม่ผิดระเบียบ และกฎหมาย…ในฐานะที่ทำงานเป็นผู้อำนวยการกองบริหารงานบุคคล งานที่สำคัญอีกเรื่องหนึ่ง นั่นคือ เรื่องของการตัดสินใจในการแก้ไขปัญหาให้กับองค์กร ไม่ว่าจะเป็นงานที่เจ้าหน้าที่ได้ปฏิบัติแล้วเกิดปัญหา ตัดสินใจไม่ได้ ตนเองจะเป็นผู้ที่ให้คำแนะนำ ปรึกษา คอยแก้ไขปัญหานั้น ๆ ให้บรรลุผลสำเร็จของงานนั้นได้ มิปล่อยให้งานนั้นเกิดความเสียหาย…อาจเรียกได้ว่า เป็นบุคคลที่มีความรับผิดชอบต่องานสูงมาก…คอยชี้แจงเรื่องงานบุคคลที่ตนเองได้รับผิดชอบต่อผู้บริหาร เพราะงานในแต่ละเรื่องนั้น บางเรื่องมีความยาวนานของเนื้อเรื่อง ซึ่งผู้บริหารบางท่านมาตามวาระ ต้องเรียนรู้เรื่องงานจากผู้เขียน ซึ่งเป็นผู้ที่ทำงานประจำขององค์กร ต้องให้คำแนะนำที่ถูกต้องต่อผู้บริหารในทุกเรื่องตามหลักของกฎหมายที่ตนเองได้ปฏิบัติ จะไม่ใช้ความรู้สึกของตนเองมาตอบในการทำงาน

ไม่ว่าเรื่องใด ๆ ในการใช้ชีวิตและการทำงาน ผู้เขียนจะมีการวางเป้าหมายไว้ทุก ๆ เรื่อง จึงทำให้เห็นว่า ในทุก ๆ เรื่องที่ดำรงชีวิต ผู้เขียนจะทำสำเร็จในทุกเรื่อง แสดงให้เห็นว่า นี่คือ การมีเป้าหมายในการใช้ชีวิตของผู้เขียนเอง ซึ่งแต่ละคนก็มิอาจที่จะเหมือนกันได้ เพราะคนแต่ละคนมีความแตกต่างกันในหลาย ๆ เรื่อง ตั้งแต่เริ่มแรกจากการเป็นเด็ก นิสัย สิ่งแวดล้อม ครอบครัว ทำให้เห็นถึงความแตกต่างกันของมนุษย์ในแต่ละคน ในการทำงานก็ระมัดระวังมิให้งานนั้นเกิดความเสียหายต่อองค์กร คอยช่วยแก้ไข ปัญหาต่าง ๆ ให้กับผู้บริหารและบุคลากรทุกคนเพื่อให้ได้รับความเป็นธรรมให้มากที่สุด นี่คือ อีกหน้าที่หนึ่งที่ผู้เขียนมีความรับผิดชอบในหน้าที่ของตนเอง แม้ว่าองค์กรจะมีการเล่นการเมืองหรือไม่ ผู้เขียนก็จะไม่เล่น ฯ ด้วย ถือตนเองเป็นกลางต่อทุกฝ่าย ซึ่งบอกได้เลยว่า มันเป็นเรื่องที่หนักใจมาก ทำให้ไม่ค่อยสบายใจ เพราะจุดประสงค์ หรือเป้าหมายในการทำงานของผู้เขียน คือ การช่วยพัฒนาองค์กรและบุคลากรทุกคนให้ได้รับการพัฒนาความรู้ เพื่อนำไปใช้ในการสอนนักศึกษา ให้มีคุณภาพมากยิ่งขึ้น

อีก ๓ เดือน เป้าหมายในการใช้ชีวิตของการทำงานของผู้เขียนจะสิ้นสุดลง นับจากที่เริ่มบรรจุเข้ารับราชการ ภาระหน้าที่ที่ได้รับผิดชอบจะสิ้นสุดลง ตามเวลาที่ภาครัฐกำหนดว่า ข้าราชการต้องมีอายุการรับราชการถึง ๖๐ ปี…เป็นวันที่ตั้งแต่เริ่มแรกในการทำงานแล้วว่า ต้องไปให้ถึง และระหว่างทางก็ทำงานให้เต็มที่ตามภาระหน้าที่ที่ภาครัฐมอบหมายให้ปฏิบัติ จนถึง ๑ ตุลาคม ๒๕๖๕ เป็นวันที่พ้นสภาพจากการทำงานรับราชการ นี่คือ เป้าหมายชีวิต ที่ได้วางไว้ตั้งแต่เริ่มบรรจุเข้ารับราชการ…นับจากนั้น ก็จะใช้ชีวิตที่มีความสุข เรียบง่าย อยู่กับครอบครัว ลูก - หลาน นำความรู้ที่ตนเองมีอยู่มาบอก แนะนำ ลูก - หลานต่อไป เป็น เป้าหมายชีวิต (Life Goals) ที่ผู้เขียนได้วางไว้ตั้งแต่เริ่มแรก และในระหว่างทางก็มิต้องห่วง เพราะตนเองบริหารจัดการตนเองมาด้วยการกระทำดีต่อทุกคน ต่อแผ่นดินมาโดยตลอดของการใช้ชีวิตรับราชการ ทำคุณประโยชน์ให้กับแผ่นดินมาอย่างสม่ำเสมอ โดยทำประโยชน์เพื่อส่วนรวม มิได้กระทำเพื่อส่วนตน…จึงมิต้องห่วงกับเรื่องที่ไม่ดีว่าจะเกิดขึ้นต่อตนเอง

************************

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ แสงเงิน

๒ กรกฎาคม ๒๕๖๕