เรื่องที่สำคัญกว่า และควรทำในชีวิต

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา  มีโอกาสขับรถพาครอบครัว และเพื่อนบ้านอีก 1 ท่าน ไปสุโขทัย จุดมุ่งหมายคือไปเยี่ยมป้าคนนึงที่เคยเป็นเพื่อนบ้านในกรุงเทพและย้ายไปอยู่สุโขทัยเกือบ 2 ปีแล้ว    ก่อนหน้านี้ทางบ้านชวนไปหาแกหลายครั้ง แต่ด้วยงานที่บ้าระห่ำกระหน่ำเข้าใส่ และมีคนขับรถคนเดียว  ก็ผลัดวันประกันพรุ่งมาโดยตลอด ตั้งแต่สิงหาคม

จนเมื่อสัปดาห์ก่อน ทราบมาว่าแกป่วยเป็นโรคร้าย (โดยที่ตัวแกไม่รู้ตัว ว่าจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน) เท่านั้นแหละ cancel งานที่มีค่าตอบแทนมาก และเดิมเคยคิดว่าเป็นเรื่องสำคัญในชีวิตเราทันที ได้วันว่างมา 1 วัน  แล้วบอกทางบ้านให้เตรียมตัว เราจะไปสุโขทัยกัน ไปเช้ากลับเย็น ออกเดินทาง ตี 5 ครึ่งวันเสาร์ 

ระยะทางจากกรุงเทพ - สุโขทัย  ไป-กลับรวมแล้วเกือบ 1000 กิโลเมตร แต่ด้วยความตั้งใจและความปรารถนาที่จะสร้างความสุขให้แก  แม้จะเป็นเพียงระยะเวลาไม่นาน ที่ได้พบกัน แต่ก็เชื่อว่า มันจะเป็นส่วนนึง ที่จะอยู่ในความทรงจำของทั้งสองฝ่าย

ไปถึงสุโขทัย (หลังจากที่หลงทาง แต่ไม่หลงติดยา) เอาเกือบบ่ายโมง ทันทีที่เห็นรอยยิ้มของแก  ความเหนื่อยล้าจากการขับรถก็หายไปทันที ความรู้สึกดีเข้ามาแทนที่   หลังจากทานข้าว นั่ง ๆ นอนๆ  ภาพที่มองเห็นคือแก กุลีกุจอ ทำโน่นทำนี่ เรียกให้เรากินโน่น กินนี่ตลอดเวลา ทั้ง ๆ ที่เราก็รู้ว่าแกเหนื่อย จนแทบไม่มีแรงเดิน แต่แกมีรอยยิ้มตลอดเวลา

จนกระทั่ง 4 โมงเย็น ถึงเวลาที่ต้องกลับ แกก็บอกว่าแล้วมากันอีกนะ  เราทุกคนรับคำอย่างแข็งขัน พร้อมทั้งรับปากว่าคราวหน้าจะมาค้างคืนด้วย 

วันนั้นขับรถออกจากสุโขทัย 4 โมงครึ่ง ถึงกรุงเทพ 5 ทุ่ม โดยไม่รู้สึกเหนื่อย ด้วยความรู้สึก "เต็ม" อย่างอธิบายไม่ได้ รู้แค่ว่า เราได้ทำในสิ่งที่ควรทำในชีวิต อย่างดีที่สุดเรื่องนึง

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

ขอบคุณพี่ visitsri

ผมได้รับสิ่งของที่ฝากมากับเพื่อนๆที่น่ารักของพี่แล้วครับ เรานัดกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ในตัวอำเภอปาย และกำลังหาที่พัก

เท่าที่สังเกตเห็นทุกคน หน้าตายิ้มแย้มมีความสุขครับ

ได้พูดคุยและแนะนำที่พัก ที่เที่ยวไปตามประสาเจ้าของบ้าน และเพื่อนๆของพี่จะได้สัมผัสอากาศหนาวสมใจ เพราะวันนี้หนาวมากๆ เข้าใจว่าเดินทางออกไปแล้ว ไปชมหมอกที่ห้วยน้ำดัง และเลยไป พืชสวนโลกต่อ

มีการมอบของในรานอาหาร พร้อมถ่ายรูปเป็นที่ระลึก และยืนยันว่าเสื้อผ้ามาถึงมือผมแล้วด้วย (เขินจัง)

ผมขอทำหน้าที่ประสานบุญครั้งนี้ เต็มที่ครับ

.......................

สำหรับบันทึกนี้เป็นบันทึกที่เปี่ยมไปด้วยความรัก ที่มีต่อเพื่อนร่วมโลกด้วยกัน เป็นความชอบที่พี่ได้ทำลงไป

ขอให้กำลังใจด้วยคนนะครับ

......................

แก้ไขคำผิด...
มันจะเป็นสันนึง

[visitsri]

ขอบคุณสำหรับเวลาที่ใช้ในการอ่านบันทึกนี้ พร้อมช่วยดูคำผิด ขอบคุณสำหรับการประสานงานเรื่องเสื้อหนาวที่ฝากไปให้ และสำหรับกำลังใจค่ะ  (เพราะเข้าใจว่า คุณเอก มีภาระรับผิดชอบค่อนข้างเยอะ)

หลังปีใหม่จะหาเวลาขึ้นไปด้วยตัวเองค่ะ

เป็นกำลังใจให้คุณเอกเช่นกันนะคะ บางครั้งกำลังใจก็สำคัญกว่ากำลังกาย เนอะ...

 

 

 

 

 

 

[แผ่นดิน]

• แม้จะเป็นเพียงระยะเวลาไม่นาน ที่ได้พบกัน แต่ก็เชื่อว่า มันจะเป็นส่วนนึง ที่จะอยู่ในความทรงจำของทั้งสองฝ่าย (สนับสนุนถ้อยคำนี้ครับ)
• การที่เราได้เดินทางไปพบพานใคร ๆ โดยเฉพาะคนที่เรารู้สึกดีด้วย ช่วยให้เรารู้สึกได้ว่า "โลกไม่เงียบเหงา เพราะมีคนให้เราได้คิดถึง" (ใช่หรือไม่ครับ)

[คนนำทาง]

ยังมีชีวิตอีกมากมายที่รอเราอยู่...