อะไรจะเกิด...มันก็ต้องเกิดเราจะห้ามอย่างไร...มันก็ห้ามไม่อยู่..
ปีนี้แล้งจัด..มังคุด ลองกอง ที่ปลูกแซมในสวนยางพารา 108 ต้น
ตอนแรกคิดว่าจะไม่รอดเสียแล้ว..
จู่ ๆ ..เมื่อเช้าน้องสาวคนเล็ก เดินเข้ามาบอกที่บ้านว่า..จะให้แฟนช่วยขนน้ำ...
ดีใจมาก..ไม่อยากรบกวนน้อง
เพราะที่สวนผลไม้ของน้องก็ขนน้ำกัน...ไม่ได้หยุดสักวันเดียว......
.
ชื่นใจจัง
.
.
(มรสุมและสิ่งเลวร้ายต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป...ขอเพียง..ให้เราทำ ณ ปัจจุบันให้ดีที่สุด....ก็พอแล้ว
อะไรที่เกิดขึ้นกับเรา...ถือเสียว่าไม่มีความเห็น