วัฒนธรรมการเรียนรู้ : ความสนุกกับการทำงาน

ความหลุดกรอบหนึ่งเพื่อไปสู่อีกกรอบหนึ่ง

เช้าวันนี้ผมต้องเปิดไฟหน้ารถเลยครับ เพราะฝนตกลงมามืดฟ้ามัวดิน ทำให้รถสะอาดไปเลย ฮา ๆ เอิก ๆ พอเข้าที่ทำงานก็ประสาน 10 ทิศ เช่น ไปที่ มหาวิทยาลัยสุโขทัย ฯ...

ไปที่ กทม....ไปที่ มอ.หาดใหญ่...ไปที่ ม. ทักษิณ...ร่วมแก้ไขปัญหาต่าง ๆให้ลุล่วงไปด้วยดี...มีน้องชายชื่อ อรุณ ปานงาม ผมมักเรียกเขาว่า หมอคอม

คือเป็นคนน้ำใจงามมาช่วยในการส่ง Fax ไปยังจุดที่ผมกำหนดส่งไป เขาได้มาช่วยอีกแรง ด้วยน้ำใจที่แสนดีของเขา...ผมขอชื่นชมครับ...ผมแว๊บไปร้านค้าบนเขาได้ขวดน้ำติดมือมา 2 ขวด ผมจ่ายแล้วนะครับ ฮา ๆ เอิก ๆ เอามอบให้หมอคอม 1 ขวด อีกขวดเป็นของผม

อยู่บนเขาหิวน้ำ เห็นแต่น้ำทะเลดื่มไม่ได้ครับ...ใกล้ ๆเที่ยงสาวน้อยมาพบพร้อมส่งซองสีแดง นึกว่าเป็น อั๊งเปา ที่แท้เธอจะแต่งงานในวันศุกร์ ที่ 29 ธันวาคม 2549 ท้ายปีและโชคดีปีใหม่เลยครับ วันดีมีหลายคู่ที่แต่งวันนี้...

ผมชื่นใจกับคนที่จะแต่งงาน...เป็นช่วงเปลี่ยนแปลงชีวิตที่ยิ่งใหญ่อีกช่วงหนึ่งครับ...คือหลุดกรอบความเป็นโสดไปเข้ากรอบชีวิตคู่ครับ...คนในอยากออกคนนอกอยากเข้า... ฮา ๆ เอิก ๆ...

ช่วงบ่ายพอมีเวลามาทักทายเพื่อน ๆ ใน GotoKnow พรุ่งนี้และมะรืนนี้...ผมมีนัดกับภูมิปัญญาชาวบ้าน มีมโนราห์ เป็นต้น ที่ นครศรี ฯช่วงบ่ายนี้เห็นแสงตะวันสว่างจ้าแล้วครับ...ที่เกาะยอ...

พอดีงานเร่งด่วนเข้ามาอีกแล้ว...ตามแก้ไขตัวเลขงบประมาณเงินรายได้...เลยขอให้น้องหนูชื่อ กุ๊กไก่ ที่ถือหนังสือมาให้เซนต์ ช่วยคิดตัวเลขและพิมพ์ออกมา ฮา ๆ เอิก ๆ

มีมือขยันมาช่วยได้ทันการไม่รู้ว่าผมทำบุญอะไรมา เจอแต่คนน้ำใจงามครับ...นี้พึ่งเปิดเน็ตได้หลังจากเข้ามาแล้วล่มตลอด...เลยรีบบันทึกนี้ครับ...

เขียนใน GotoKnow โดย ยูมิ
ใน วัฒนธรรมท้องถิ่น

คำสำคัญ (Tags): #แนวคิดทางมานุษยวิทยาแห่งการเรียนรู้

หมายเลขบันทึก: 67477เขียนเมื่อ 15 ธันวาคม 2006 15:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:44 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (5)

ยูมิ

เขียนเมื่อ 15 ธันวาคม 2006 15:21 น. ()

นี้คือสื่อแต่งงาน...ระหว่างน้องหญิงกับคุณพงษ์...สีแดงสดใส...แววตาคนยื่นให้สดสวย...มีความหวังความมั่นใจ...ในชีวิตคู่...ผมขอชื่นชม...และอวยพรให้เธอมีความสุขในชีวิตคู่ตราบนานนิรันดร์...