ตั้งใจไว้ว่าอย่างไรต้องจบเรื่องเล่า “อย่ามองแบบเรียลไทม์” ใน 10 ตอนให้ได้ ถ้าอย่างนั้นเรามาต่อกันเลยนะคะ
ในขณะนั้นมีคณะกรรมการดำเนินงาน 2 ฝ่ายคือ คณะกรรมการพัฒนาระบบคุณภาพและคณะกรรมการตรวจติดตามภายใน มีน้องใหม่เข้ามาร่วมอีก 2 คน หรูคนสวยแห่งฮีมาโต (สาริษฐา บัวทอง) และน้องปราย (วาสนา นวลละออง) จากไมครอส เราช่วยกันเขียน QM : Quality Manual หรือ คู่มือคุณภาพ อันนี้หล่ะที่ดิฉันเรียกว่า กฎหมายรัฐธรรมนูญ ส่วน QP : Quality Procedure หรือ ระเบียบปฏิบัติ หรือเรียกว่า กฎหมายลูก และมีส่วนที่ห้องแลบต้องทำคือ WI : Working Instruction หรือเรียกว่า วิธีปฏิบัติงาน เดิมที่เราเรียกว่า SOP : Standard Operating Procedure และ สุดท้ายคือ SD : Supporting Document หรือเรียกว่า เอกสารสนับสนุน เช่น กฎระเบียบ แบบบันทึกต่างๆ ฯลฯ
ส่วนกลางรับทำ QM, QP, และ SD ที่เป็นแบบฟอร์มรวมทั้งภาคฯ ที่เหลือ WI และ SD บางส่วนหน่วยจะต้องทำ
เกิดการเรียนรู้ร่วมกันอย่างมากมายในกลุ่มกรรมการ อันไหนเราเข้าใจมากก็จะไปเร็ว อันไหนไม่เข้าใจก็ช้าอืดอาด ต้องมอบหมายเป็นรายบุคคลทำการบ้านนอกรอบ เมื่อทำไปได้ประมาณ 80% เราบอกว่าใครก็ได้มาช่วยประเมินเราหน่อย ไม่ไหวแล้ว ตอนนี้เริ่มเป็นตาต้อกระจกกันหมดทุกคน มองอะไรก็พร่ามั่ว ถึงเวลาต้องเอาเลนส์เก่าออกใส่เลนส์ใหม่เสียแล้ว เลยเชิญ คุณนัยนา วัฒนศรี ซึ่งเป็น assessor จากสมาคมเทคนิคการแพทย์แห่งประเทศไทยมาตรวจเยี่ยมเมื่อ 29 มิ.ย.2549
และแล้ว เช้าของวันที่ 29 มิ.ย. นี้แหล่ะ ที่เราได้เห็นควันออกจากหูของหัวหน้าภาค เพราะจากการประเมินของคุณนัยนา บ่งบอกว่าที่เราเราทำกันมาต้องปรับอีกหลายกระบวนทัพ แหม!! รู้สึกโล่งใจที่เราเลิกกินข้าวเที่ยงฟรีไปนานแล้ว ไม่อย่างนั้นจะรู้สึกผิดอย่างมากที่ทำงานไม่คุ้มค่าข้าว เราพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส เรียนรู้จากข้อเสนอแนะของคุณนัยนาเอามาปรับใหม่ ขอขอบคุณพี่นัยนาไว้ ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ
หัวหน้าภาค เลยกระโดดตุ๊บลงมาเอง ดิฉันเองก็รู้สึกเสียใจที่ทำงานไม่เข้าเป้า เธอกระโดดลงมาในฐานะเป็นผู้อำนวยการห้องปฏิบัติการ (Laboratory Director; LD) จัดตั้งทีมงานใหม่ เป็นคณะทำงานจัดทำเอกสารคุณภาพ มีหัวหน้าภาคเป็นประธาน ทีมก็มีป้าดา (ปนัดดา มุสิกวัณณ์) พี่เม่ย (ชวดี นพรัตน์) รุ่งริ่ง (รุ่งเรือง จารุมโนกุล) และดิฉัน
คำว่า “ค่ายนรก” ก็จุติขึ้นมา ณ บัดนั้น เพราะ LD มอบหมายงานให้แต่ละคนไปทำมาแล้วมารวมกลุ่มกัน เราเริ่มประชุมตั้งแต่ 13.00 น จน 17.00 น เป็นอย่างน้อย ออกมาจากห้องประชุมก็หน้าซีดหน้าเซียว สะโหลสะเหล เราทำอย่างนี้อย่างน้อยสัปดาห์ละ 2 ครั้ง เด็กๆ จึงเรียกว่า “ค่ายนรก”
ได้ผลค่ะ QM, QP เสร็จ คิดว่าสมบูรณ์มากที่สุดเท่าที่เราทำได้ เทคนิคหรือคะ เราเอาข้อกำหนดของ ISO15189 มาวิเคราะห์คำพูดเพื่อจะมองให้ทะลุว่าเจตจำนงค์ของถ้อยคำเหล่านั้นคืออะไร โดยมีเป้าหมายว่าต้องเป็นคุณภาพและให้เหมาะสมกับบริบทของเราด้วย มาถึงตอนนี้ก็คิดถึงนักกฎหมายทั้งหลายที่ตีความกฎหมายฉบับเดียวกันไปคนละทิศคนละทาง เพราะมองที่เป้าหมายไม่ตรงกัน ถ้ามองเพื่อส่วนรวมก็คงไม่มีเหตุการณ์ไล่ฟ้องเอาผิดกันอุตลุดเหมือนยามนี้
อ้อ ! มี post test เล็กน้อย เอกสารคุณภาพมีทั้งหมดกี่ระดับ ตอบถูก ก็ไปซื้อเฉาก๊วยทาน ถ้าตอบผิดก็น้ำใบบัวบกไงคะ ไม่ยากเลย
อาจารย์เล่าเรื่องได้เห็นภาพมากๆ
เพิ่งถึงบางอ้อว่า ทำไม๊ทำไม คนทำ ISO ถึงได้หายยยย เข้าไปในห้องประชุมน๊านๆๆๆนาน เริ่มๆ จะเห็นใจคนทำ ISO แล้วล่ะคะ
ขอบคุณค่ะ หน่อย ที่ให้กำลังมาโดยตลอด เพิ่งจะให้ลักษณ์สอนวิธีการตอบให้ เลยได้ตอบซะที
ตอนที่ 10 พลาดไม่ได้อย่างเด็ดขาดและอย่าลืมหามพี่ไปหาหมอด้วย เพราะวันนั้นจะเป็นวันเผาขนเพื่อนร่วมทีมค่ะ