ต้องขอชมคุณ นายบอน!-กาฬสินธุ์ ที่มักจะเชื่อมโยงเรื่องราวและแสดงมุมมองที่แตกต่างให้กับพวกเราชาว GotoKnow อยู่เสมอ ถ้านึกถึงสถิติต่างๆใน GotoKnow จะนึกถึงอยู่ 2 ท่านคือ นายบอน!-กาฬสินธุ์ และอ. Beeman ว่าช่างขยันเก็บมาบอกกันจริงๆ
เข้าไปอ่านบันทึกที่คุณบอนเปรียบเทียบจำนวนบันทึกต่างๆของผู้ที่ได้รับรางวัลสุดคะนึงให้แล้ว เกิดความคิดว่า นี่แหละสีสันของ GotoKnow คนนี้แหละ เชื่อว่าคงมีใครหลายๆคนเห็นด้วยนะคะ ตอนแรกคิดไว้ว่าจะเพียงแต่ฝากความคิดเห็นไว้ แต่พอได้เห็นคุณเมตตาก็ใช้คำนี้เพื่อบรรยายคุณบอนเหมือนกัน ก็เลยอยากเอามาเขียนเป็นบันทึกเสียเลย เพื่อบอกเล่าความคิดที่เกิดจากการอ่านบันทึกนี้ของคุณบอน รู้สึกว่าคุณบอนจะทำให้ตัวเองมีมุมมองอะไรที่นึกไม่ถึงเสมอ
อยากบอกคุณบอนว่า ตัวเองเคยใช้ปฏิทินใน GotoKnow เป็นเครื่องมือบอกตัวเองว่า เราใช้เวลากับชีวิตสมดุลเพียงใด เพราะก่อนหน้านี้สร้างบล็อกไว้เพื่อจัดการความรู้ตัวเอง และพยายามจะเฉลี่ยตัวเองให้บล็อกที่มีอยู่ 5 บล็อก (โปรดสังเกตว่าทำเพื่อตัวเองค่ะ) แต่เมื่อเวลาผ่านไป ก็พบว่าทำไม่ได้ และบางครั้งทำให้ตัวเองเป็นกังวล ก็เลยเปลี่ยนเป็น ทำเท่าที่ทำได้ ไม่ยึดติด
บันทึกคุณบอน เตือนให้รู้ว่า มีคนเฝ้ามองเราอยู่ เพียงเพราะเราได้รางวัลสุดคะนึง (หรือเปล่า) แต่อย่างที่เคยบอกความในใจไปแล้ว ว่ารางวัลคือการได้เขียนอยู่แล้ว ไม่ต้องให้อะไรอีกก็ได้ เพราะตัวเองก็อยากให้คนอื่นเขียนสิ่งที่แต่ละท่านคิด เชื่อว่าต้องมีใครได้อะไรจากใครอยู่เสมอแน่นอน เห็นประโยชน์ของ GotoKnow ที่เกิดกับตัวเอง เห็นความเป็นไปใน GotoKnow เห็นความตั้งใจจริงของผู้พัฒนาระบบแล้ว เชื่อมั่นว่าโลกแห่งนี้มีประโยชน์สำหรับทุกคน ขอให้เปิดใจพร้อมที่จะรับและให้ โดยไม่ตัดสินกันและกัน ใช้ความคิด วิจารณญาณของตัวเองให้ดีๆ มีแต่ทางได้กับได้จริงๆนะคะ
สำหรับตัวเองการได้รางวัลสุดคะนึง ไม่ได้เป็นปัจจัยใดๆในการทำให้เขียนมากขึ้นหรือน้อยลง (แต่ติดป้ายคำหลักให้มีประโยชน์ขึ้น) ยังคงคิดและเขียนเมื่อเวลาอำนวยและเมื่อมีเรื่องอยากเขียน และยืนยันเหมือนที่ทำทุกครั้งว่า เขียนที่นี่ ที่คลังความรู้แห่งนี้ สิ่งที่เรามีในหัว (ทุกคนมี ไม่เกี่ยวอะไรกับตำแหน่ง หน้าที่หรือหัวโขนทั้งหลาย หรือปริญญาใดๆ ขอย้ำอีกที และจะย้ำตลอดไปค่ะ) จะมีประโยชน์กับบ้านเมืองของเรา แน่นอนค่ะ (แถมหน่อยค่ะว่า ติดป้ายคำหลักให้ดีๆ หน่อยก็แล้วกัน ...)
ขอบคุณคุณบอนที่จุดประกายความคิด เลยได้กลับไปอ่านความคิดของตัวเองในหลายๆบันทึก และดีใจที่ได้เขียนไปแล้วค่ะ ให้เขียนอีกตอนนี้ก็เขียนไม่ได้แล้ว....นี่แหละข้อดีอีกอย่างของการเขียนใน GotoKnow ใครยังไม่ลองขอบอกว่าอย่ารอช้าค่ะ