วันนี้ขออนุญาตเล่าเรื่องคนใกล้ตัวแบบชื่นชม เพราะอดไม่ได้จริงๆค่ะ สัปดาห์นี้คุณศิริเธอรับหน้าที่คุมเครื่องอัตโนมัติ Hitachi 917 งานประจำที่หนักหนาสาหัสสำหรับพวกเราทุกคน เรียกว่าถ้าอยู่จุดนี้ ก็คือต้องตัดขาดจากโลกภายนอกกันไปเลย แต่...ไม่ใช่สำหรับคุณกิจติดจรวดอย่างคุณศิริค่ะ เธอวิ่งปรู๊ดปร๊าดไปทางโน้นทางนี้ พิชิตงานด้วยความรวดเร็ว เธอหันหน้าจิ้ม key test ในเครื่องปึ๊บ ปึ๊บ ปึ๊บ แล้วก็หันหลังมาเจอจอคอมพิวเตอร์อีกตัว เพื่อพิมพ์บันทึกเพื่อลงบล็อกไปด้วย (เธอบอกว่า ถ้าอยากเขียนต้องรีบเขียน ไม่งั้น...หาย)
นอกจากนั้นสัปดาห์นี้เธอยังคงมีควันหลงจากงานมหกรรมฯติดมา พูดคำว่า KM หลายๆครั้งจนคนข้างกาย (ที่แม้เธอจะไม่ได้พูดด้วย ก็ได้ยิน) จัดการติดเบรคให้ เล่นเอาตัวเอง คนเสมอนอกต้องอมยิ้มไปด้วย ขอบอกว่าคุณศิริเป็นแรงบันดาลใจที่ดีมากในการทำงานค่ะ พลังอันล้นเหลือส่งผ่านมาถึงเราไปด้วย ถ้าอาทิตย์นี้ไม่ได้อยู่ใกล้เธอ เพราะเราทำงานจุดติดกัน คงจะนั่งหัวบวมทำอะไรไม่ถูก (ยังไม่หาย แฮงค์จากอากาศกรุงเทพฯ เลยค่ะ)
ส่วนนายดำก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลย เป็นคนคิดดี คิดเร็ว ทำจริงอยู่เสมอ เพิ่งได้ทราบเคล็ดลับวันนี้ที่ต้องได้ขอให้นายดำเอามาเขียนถ่ายทอดในบล็อกเป็นวิทยาทานด้วยเถิด ก็คือมาจาก "แม่"นั่นเอง นายดำประทับใจคุณแม่มาก เล่าว่าคำสอนของท่าน ซึ่งเรียนจบแค่ป.4 นี่แหละ มีคุณค่าเป็นอย่างมาก ทำให้ทั้งชีวิตแม่เองก็เจริญก้าวหน้า จากความไม่มีอะไร จนมีฐานะ เลี้ยงลูกชายทั้งสี่คน ได้เป็นคนดีมีความคิด มีคุณภาพ ฟังแล้วประทับใจ คิดว่าคุณแม่ของนายดำ ได้รับรางวัลชีวิตที่ยิ่งใหญ่ไปเรียบร้อยแล้วค่ะ ทั้งจากผลงานที่มีชีวิต จับต้องได้นี้ และจากความชื่นชมที่ลูกกล่าวถึงท่าน เป็นแม่ตัวอย่างในใจไปเลยค่ะ ต้องขอไปกราบสักวัน
คุณศิริบอกด้วยว่า เธอเปลี่ยนจากคนคิดแต่เรื่องสนุก สนใจแต่ตัวเอง มาเป็นคนที่ใส่ใจความเป็นไปของคนอื่น อยากช่วยผู้อื่นด้วย ก็เพราะนายดำนี่เอง
นี่แหละค่ะ โชคดีที่มีคนคุณภาพทั้งสองคนนี้ อยู่ใกล้ๆตัวทุกวัน ขอบคุณความรู้สึกดีๆและพลังใจสำหรับสัปดาห์นี้จากทั้งคู่ค่ะ จึงขอนำมาเผื่อแผ่ต่อถึงมิตรรักชาว GotoKnow ไปด้วยค่ะ สุขสันต์วันหยุดยาวนะคะ
เค้าเรียกว่า "ติดเชื้อดี" ครับ
อ่านแล้วนึกถงคำพูดหนึ่งครับ
"คบบัญฑิตบัญฑิตพาไปหาผล"
ผมเองจะพยายามหาและเรียนรู้จากพี่ๆ ครับ
หรือจะเรียกว่าคุณกิจ "ติดบล็อก"ดี ยังมีอีกหลายติดค่ะ เป็นต้นว่า "ติดสหกรณ์" "ติดใจ" ติด....ติ๊ด...ติด
คุณปภังกร...คิดว่าคุณปภังกรเองก็เป็นคนคุณภาพคนหนึ่งนะคะ คงมีคนอยากอยู่ใกล้เยอะแน่ค่ะ
คุณไร้นาม...เมื่อไหร่และที่ไหนดีคะ อยากอยู่ใกล้คุณไร้นามเหมือนกันค่ะ
คุณ Jack ใช่เลยค่ะ อยากทั้งติดและทั้งแพร่เลยนะคะ เชื้อแบบนี้
คุณจันทร์เมามาย คบบัณฑิตดีกว่านะคะ บัญฑิตเค้ายังไม่ได้บัญญัติค่ะ (ขออนุญาตแซวหน่อย)
คุณศิริ...น่ะติดสารพัดนึกค่ะ ใช่แน่นอน
คุณ Handy คะ โอ๋โชคดีที่เป็นคนชอบ"ขยายบวก"มาแต่ไหนแต่ไร ก็เลยดูเหมือนจะใช้ AI กับเรื่องรอบๆตัวเสมอมา มีความสุขทั้งต่อตัวเองและผู้อื่นค่ะ รู้สึกว่าการมองรอบด้าน แต่ส่งเสริม สนับสนุน และให้ควมสำคัญกับสิ่งที่เราต้องการให้เป็น ให้เกิด จะดีกว่าไปมุ่งมองสิ่งที่ไม่ดีแล้วพยายามแก้ไข อันนั้นจะทำบ้างกับสิ่งที่ตัวเองเป็นคนทำและคิดว่าตัวเองพอแก้ไขตัวเองได้ แต่ถ้าแม้แต่ตัวเองก็ยังเปลี่ยนตัวเองให้ดีกว่าที่เป็นอยู่ยังไม่ได้เลยละก้อ ไม่คาดหวังอะไรกับคนอื่นอยู่แล้วค่ะ เชื่อว่าคุณ Handy คงเข้าใจความหมายของสิ่งที่พยายามอธิบาย (เหมือนนั่งอยู่ในใจกันอยู่แล้วนี่นา)
คุณ lily คะ ลองมองหาอะไรในคนเฉื่อยๆคนนั้นนะคะ ที่เป็นสิ่งดีที่คุณ lily พอจะหาได้ แล้วก็ชื่นชมเขาในเรื่องนั้น ด้วยความจริงใจ แล้วรอดูความเปลี่ยนแปลงสิคะ ให้รางวัลตัวเองได้เลยถ้ายิ่งหาเรื่องที่สามารถชื่นชมคนๆนั้นได้มากเท่าไหร่ ก็แสดงว่าคุณ lily เป็นคนเก่งมากเท่านั้นค่ะ เคยใช้เทคนิคนี้มาแล้ว พอสำเร็จนี่รู้สึกเลยว่าทำให้เราภูมิใจ อิ่มอกอิ่มใจ มากกว่าเวลาได้รางวัลอะไรที่เป็นวัตถุเยอะเลยค่ะ