๘๙๑. อย่าเสียเวลา....

         ชีวิตที่สูงวัย..มีโอกาสเจอกันได้ทุกคน บางคนพบแล้ว และบางคนอยู่ในขั้นเตรียมการ เพื่อให้แก่เฒ่าอย่างมีคุณค่า ชราอย่างมีความหมาย...

    เคยไหม?..อายุยิ่งมากขึ้น..ความคิดก็เริ่มเปลี่ยนไป ตัดสินใจรวดเร็วและง่ายดาย ใช้ความรู้สึกมากกว่าเหตุผล..รู้เท่าทันผู้คนและรู้จักเห็นอกเห็นใจ...

        เมื่อก่อน..คิดไปต่างๆนานา กลัวใครจะมองว่า..ไม่เห็นจะมีอะไรดี ไม่เห็นจะมีผลงาน..ยอมรับกันบ้างได้ไหม?..ในความรู้ความสามารถที่เต็มเปี่ยม..

        ณ วันนี้..บอกได้คำเดียว บอกตัวเองว่า “อย่าได้แคร์” ทำให้ดีที่สุด ทำทุกวันให้มีความสุข..เท่าที่โอกาสจะอำนวย..

        มองตนเองให้ออก ไม่ต้องรอให้ใครมาบอกหรือมาคอยให้กำลังใจ..มีงานอะไรก็ทำไป ขณะเดียวกันก็ดูแลกายและใจไปพร้อมๆกัน จะได้มีความสุขและสนุกในระหว่างทางที่เดินไปสู่ความสำเร็จ...

        ขณะที่ลงมือทำ ก็อย่าได้ตั้งคำถามว่า “ทำไม” แต่ควรใคร่ครวญว่าทำ “อย่างไร?” เพื่อให้จบอย่างเรียบร้อยและสวยงาม

        ผมเห็นป้ายชื่อชุมชนหมู่บ้านสีจืดจางแทบจะมองไม่เห็น ตัวป้ายที่เป็นเหล็กมีสนิมขึ้นเต็มไปหมด..ผมทาสีขาวรองพื้นจากนั้นก็ลงมือเขียนชื่อหมู่บ้านด้วยตัวบรรจง..เสร็จแล้วก็ดูดี คือดีกว่าป้ายเดิมที่มีอยู่เมื่อวันวาน..

        ที่คิดว่าดีอีกอย่างหนึ่งก็คือ..ไม่ต้องรอให้เสียเวลา ทำไรได้ต้องรีบทำ เพราะเราก็เป็นสมาชิกคนหนึ่งของชุมชน และไม่ได้ทำเรื่องเสียหายให้ใครต้องเดือดร้อน..

        เมื่อก่อน..จะบ่นดังๆทุกครั้ง เมื่อพบเรื่องราวที่ไม่สมเหตุสมผล และไม่ตรงกับจิตใต้สำนึกของผม..ซึ่งผมจะมีคำตอบให้ตัวเองเสมอ..ถ้าไม่ใช่ก็ถือว่าผิดทั้งหมด..

        ความเป็นครู..ประสบการณ์จะเป็นคุณวุฒิที่สำคัญ..วัยวุฒิจะช่วยฉุดรั้งให้คิดอย่างมีคุณค่า..เคยคิดว่า “ทำไมข้อสอบการอ่านการเขียนชั้น ป.๑..ถึงได้ยากอย่างนี้”

        “ทำไมข้อสอบโอเน็ตชั้น ป.๖..ถึงได้ยากทุกปี”...ข้อสอบจากส่วนกลาง จะออกให้ยากไปเพื่อ...ผมไม่ได้บ่นคนเดียว แต่เสียงบ่นก่นด่าดังไปทั้งประเทศ..

        ปีนี้..การสอบผ่านพ้นไปแล้ว ผมนำแบบทดสอบมาศึกษาและวิเคราะห์ ก็พบว่า..เขาออกตามหลักสูตรนั่นแหละ..ผมจึงบอกตัวเองว่า..เราอย่าเสียเวลาบ่นเลย.

        เอาเวลาไปสอนหนังสือ สอนให้เต็มที่เต็มเวลา หาจุดบกพร่องของการสอน แก้ไขวิธีเรียนของเด็ก เปลี่ยนวิธีสอนของเราบ้าง ยังไงก็ต้องไม่ทิ้งเรื่องการอ่านคล่องเขียนคล่อง คิดคำนวณได้..ทำอย่างไร?ที่จะให้เด็กของเราเป็นคนดี....

        ทำเท่านี้เอง..ความยากง่ายของข้อสอบทั้งหลาย ก็จะไม่ใช่ประเด็นที่ต้องนำมาบ่นให้เสียเวลา..บ่นแล้ว..ก็ไม่ช่วยให้ข้อสอบมีความยากลดลงแต่ประการใด

        นโยบายก็เหมือนกัน..อยากทำอะไรก็ทำไปเลย คุณจะเนรมิตโรงเรียนใหญ่ให้มีคุณภาพคับบ้านคับเมือง ลงทุนกี่ร้อยกี่พันล้านก็เอาที่คุณสบายใจ...

        แต่อย่าได้เสียเวลามาคิดยุบควบรวมโรงเรียนขนาดเล็ก..เหมือนที่ผมเองก็ไม่เคยเสียเวลาไปมองดูโรงเรียนใหญ่ๆว่าเขาทำอะไรกันบ้าง..

        เวลาแต่ละวันหมดไปอย่างรวดเร็ว..ทำงานแทบไม่ทัน..ทำทุกวันให้โรงเรียนเป็นบ้านหลังที่สองของครูและนักเรียน เป็นบ้านที่สะอาดร่มรื่นและน่าอยู่ ตลอดจนเรียนรู้ได้อย่างมีความสุข...

        เดินทางเข้าสู่วัยใกล้เกษียณเข้าไปทุกที..วันนี้ไม่มีเวลาคิดเล็กคิดน้อย ไม่มีเวลาที่จะรอคอยวาสนา..”ทำทันที” ถ้าทำได้..เราเลือกผู้ร่วมงานไม่ได้ ..ก็ถือว่าโชคดีมากแล้ว ที่ยังมีเพื่อนร่วมงานที่ดี เป็นที่ปรึกษาเพื่อพัฒนาองค์กร..

        สุดท้าย..ก็อย่าเสียเวลา..คิดว่าใครจะมาเป็นนายกฯคนต่อไป..เป็นยุคสมัยที่มองกันออก โดยไม่ต้องไปเสียเวลาฟังคำปราศรัยเพื่อหาเสียง..”เศรษฐกิจพอเพียงกับคำสอนของพ่อ”..มี ว่าที่ สส.คนไหนพูดถึงบ้าง?

        คำตอบคือ..ไม่มี..แต่ก็มีอยู่คนหนึ่งพูดถึงศาสตร์พระราชาทุกวันศุกร์..อย่าเสียเวลากับความคิดที่ว่า..เขาเป็นคนยังไง?..ผมบอกให้ก็ได้เขาคนนี้..”จริงจังและจริงใจ” ครับ...

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๙  กุมภาพันธ์  ๒๕๖๒