ในพระราชนิพนธ์เรื่องพระมหาชนก เมื่อพระมหาชนกจากต้นมะม่วงไปสู่อุทยาน โดยตั้งในพระทัยว่า เมื่อกลับมาจะทานให้มาก แต่พอเสด็จกลับมา ปรากฎว่า ต้นมะม่วงถูกโค่นลงเสียแล้ว (อ่านที่นี่)
"...นับแต่คนรักษาม้าจนถึงอุปราช และโดยเฉพาะอามาตย์ ล้วนจาริกอยู่ในโมหภูมิทั้งนั้น พวกนี้ขาดทั้งความรู้วิชาการ ความรู้ทั่วไป คือคามสำนึกธรรมดา พวกนี้ไม่รู้แม้แต่ประโยชน์ส่วนตน พวกนี้ชอบผลมะม่วงแต่ทำลายต้นมะม่วง..."
ดร.วิวัฒน์ ศัลยกำธร ท่านแทนการกระทำของเราประชา พ่อค้า อามาตย์ ที่ร่วมกันโค่นต้นมะม่วงนี้ว่า "โง่แต่ขยัน" ด้วยกำลังคนไม่อาจจะโค่นต้นมะม่วงได้ ด้วยคิดว่าตนเองฉลาด จึงนำเครื่องจักรกลและวิทยาการมาสร้างเครื่องโค่นต้นมะม่วง ผลก็คือภายในวันเดียว ต้นมะม่วงจึงโค่นลง
ไม่มีความเห็น