แจ่มจริงแม่แจ่ม

Day 2 (ขอนแก่น)-จอมทอง-แม่แจ่ม ฉันยังต้องเดินทางคนเดียว วันนี้นางเอกคือรถสองแถวเหลือง

ดีใจมากเมื่อคนจากที่พักมาส่งที่ท่ารถแม่แจ่ม แล้วมองเห็นรถสองแถวเหลืองจอดอยู่  มันเป็น The must และฉันต้องไปต่อ

ได้ขึ้นรถสองแถวสีเหลือง จอมทอง- แม่แจ่ม กระเป๋าเดินทางแบบลากขนาดใหญ่ถูกโยนขึ้นบนหลังคารถ โถ Elle ของแม่ แม่ไม่น่าพาหนูมาลำบากเลย จริงๆทริปนี้มันเหมาะกับการแบกเป้...แต่ของมันเยอะ เป้ใบใหญ่อิป้าไม่มี

รถเที่ยวบ่าย 13.30 น. พาฉันข้ามดอยอินทนนท์มารอเพื่อนมารับที่แม่แจ่ม คาดว่าจะถึงแม่แจ่มตอน 15.00 น.  ฉันต้องบริหาร Lonely Planet ไปจนถึงบ่ายวันพรุ่งนี้

กลางเดือนมกราคมดอกนางพญาเสือโคร่งบนดอยอินทนนท์กำลังบาน เสียดายฉันมารถสองแถวได้แต่มอง ใกล้ๆ ก็ขึ้นตามถนน มองไปไกลหน่อยก็จะเห็นสีชมพูบนภูเขา

ขอให้รถสองแถวไปส่งที่ขวัญหล้าโฮมสเตย์ ที่พักบอกว่าให้ค่าส่ง 20 บาท สองแถวแม่แจ่มใจดีหรือฉันหน้าตาดีไม่ทราบ ฮร่าๆๆๆเค้าไม่คิดค่าไปส่ง

วันที่เข้าพักลูกค้าส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ จากการทักทายระหว่างกันฉันได้รับคำชมว่าภาษาอังกฤษดี ก็แค่ๆ Say Hello และ Sneakๆ Fishๆ ก็พอได้ทักทายกัน กินกาแฟด้วยกันและเล่นกับเด็กๆ ได้

เอาของเข้าที่พักตอนบ่าย 3 อากาศเย็นๆ ขอนอนแพล้บ  ก่อนจะลุกมาล้างหน้าล้างตา และควักมือถือออกมาวางแผนการท่องเที่ยว  

วันแรกที่แม่แจ่มฉันมีเวลาประมาณ 3 ชั่วโมงก่อนจะมืด และพรุ่งนี้มีเวลาถึงบ่ายโมง ก่อนที่จะไปรอเพื่อนมารับ ณ จุดนัดพบ

ฉันเลือกจะเดินเล่นแถวๆ ที่พักก่อน  พรุ่งนี้ฉันจะเช่ามอเตอร์ไซค์ไปเที่ยวรอบนอก แถวนี้มีดอกไม้แปลกๆ ขึ้นตามรั้วบ้านให้ชม

น้องเจ้าของที่พักให้คำแนะนำสำหรับการท่องเที่ยวดีมาก เดินเที่ยวคนเดียวไม่เหงาเลย

ท้องชักหิว อาหารจากจอมทองย่อยไปแล้ว  ร้านนี้เลย ร้านยายจันทร์ ขายข้าวซอย และอาหารพื้นเมือง อยู่ตรงข้ามไปรษณีย์ หาง่าย รูปลักษณ์เป็นแบบเดิมๆ แต่อาหารอร่อย

ฉันไปเจอรอบเย็นที่ทำอาหารเย็นตักถุง ได้ลองซ้าผัก (ยำผักสด) กับสามชั้นทอด รวมข้าวเหนียว

ซ้าผักนี่ เป็นมะเขือเปราะกับปลีกล้วย เล่นเอานึกถึง เพลงของกิ๋นคนเมือง ของอ้ายจรัล มโนเพชร ขึ้นมาทันใด...ซ้าบักเขื่อผ่อย แกงเห็นแกงหอย...

ราคาอาหาร 45 บาทเอ้ง  ถู้กกกกกมาก อาหารรสชาติดี  แค่ 300 ม. จากที่พัก เดินชมดอกไม้ริมรั้วมา แป้บเดียวก็ถึง ฉันคิดว่าถ้าฉันย้ายมาอยู่ที่นี่ คงมีเงินเหลือเก็บมากมาย

ด้วยร้านอยู่ใกล้วัดพระธาตุช้างเคิ่ง เลยแวะชมและกราบพระ วัดในภาคเหนือมีโบสถ์หรือศาสนสถานบางแห่งที่ห้ามผู้หญิงเข้าซึ่งจะติดป้ายไว้อย่างชัดเจน เห็นมาตั้งแต่วัดพระธาตุจอมทองแล้ว ส่วนโบสถ์หลังใหม่ผู้หญิงเข้าได้ตามปกติ เสียดายที่วันฉันไปทางวัดเตรียมงานสำคัญ จึงไม่อนุญาตให้เข้าไปด้านใน

แวะร้านผ้า มีหนึ่งร้านหน้าวัดพระธาตุช้างเคิ่ง ชมความงามและสอบถามราคา เพื่อเป็นข้อมูล มาแม่แจ่ม ต้องจกแม่แจ่ม  ร้านขายผ้าปรากฏทั่วไปในตัวอำเภอแม่แจ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งหมู่บ้านหัตถกรรมผ้าซิ่นตีนจกบ้านท้องฝาย

เดินเลยมาหน่อยได้ชมน้ำแจ่ม สะพานข้ามแม้น้ำแจ่มมีเสน่ห์

ใกล้ๆเป็นตลาด สินค้าแปลกตาดี

โดนัทเกลียว ขนมยอดนิยม เห็นชาวบ้านซื้อกันกินเยอะ  แช่ในน้ำเชื่อมเข้มข้น...ฉันอิ่ม จึงไม่ได้ชิม

ปลาแห้งย่างจากแม่น้ำแจ่ม ที่วันรุ่งขึ้นฉันมาซื้อเพื่อเอาไปค่าย...บนค่ายไม่มีตู้เย็นต้องเอาอาหารที่เก็บไว้ได้นาน

ผักพื้นบ้านที่ฉันจำชื่อไม่ได้ รู้ว่าเอาไปลวกกินกับน้ำพริก หรือทำอ่อม

ฉันเดินเรื่อยเปื่อยไปชมการออกร้านสินค้าราคาประหยัด ด้านหน้าที่ว่าการอำเภอ เห็นความเป็นอยู่ของชาวแม่แจ่ม สินค้าที่นำมาจำหน่ายมีทั้งของจากชาวเขาและชาวเมือง คนแม่แจ่มเองก็มาซื้อของอยู่ของกินที่นี่

ถามหาร้านนั่งชิว กะดื่มเครื่องดื่มหาของกินเบาๆ มองดูผู้คน ไม่มีนะคะที่แม่แจ่ม  แต่ประเภทร้านอาหารที่มีดนตรีเล่นหน่ะมีอยู่...แต่ต้องมีรถมาถึงจะเดินทางสะดวก

นั่งพักเหนื่อยอยู่แถวๆ ที่ว่าการอำเภอ ก็มีขาใหญ่มามองหน้า...

6 โมงเย็น ยังไม่ทุ่มดี อากาศเริ่มหนาว ฟ้าเริ่มมืด ด้วยความแปลกถิ่นทำให้ฉันตัดสินใจกลับที่พัก แวะ 7 หาของไปกินตอนดึก ระหว่างทางกลับฉันเลือกเส้นทางเลียบน้ำแจ่ม แสงยามเย็นสวยมาก

ถึงที่พักไม่ได้ทักทายใครเลย สงสัยเพื่อนร่วมที่พักออกไปทานข้าว

เป็นเวลาดีที่ต้องอาบน้ำ เพราะโฮมสเตย์ห้องที่ฉันเลือกเป็นแบบห้องน้ำรวม

ฉันเลือกห้องพักแบบ Standard Fan (Shared Bathroom) ในราคา 400 บาท จากพยากรณ์อากาศว่ากลางคืนประมาณ 15-20 องศา แอร์คอนดิชั่นจึงไม่จำเป็น ต้องประหยัดด้วยจ่ายค่าที่พักหนักไปในคืนก่อน และเผื่อเงินไว้เสำหรับค่าจ้างเหมารถขึ้นแม่หลุ กรณีฉุกเฉิน 

ก่อนนอนเชคข้อมูลการเดินทางรอบๆเมืองแม่แจ่มไว้ กะว่าพรุ่งนี้จะออกไปตลาดเช้าแล้วค่อยมาอาบน้ำแต่งตัวไปเที่ยว

2 ทุ่มบริเวณโฮสเตย์และชุมชนรอบๆ เริ่มเงียบ  มีเสียงผู้เข้าพักพูดคัยกันบ้าง ไม่โฉ่งฉ่าง  สงบจิตดี ความเงียบสงบของแม่แจ่ม  ทำให้ฉันผล็อยหลับอย่างรวดเร็ว อากาศเย็นวันนี้ทำให้ไม่ต้องใช้พัดลม และตื่นเช้ามาด้วยความสดชื่น

จากการแลกเปลี่ยนกับน้องเจ้าของโฮมสเตย์ น้องบอกว่า การทำโฮมสเตย์ที่ดีต้องคำนึงถึงชุมชน ซึ่งจะได้รับการดูแลจากชุมชนด้วยเช่นกัน 

แม่แจ่มเป็นเมืองมีเสน่ห์ เค้าจึงตั้งใจเลือกลูกค้าที่มีรสนิยมเหมือนกัน เป็นอาชีพที่เค้าอยากทำให้ในช่วงชีวิตของเค้าและเฝ้ามองดูแม่แจ่มเติบโตไปทิศทางที่ควรจะเป็นไป เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้แม่แจ่มเป็นเมืองน่าอยู่ของคนในชุมชนและนักเดินทาง และมันทำให้เค้าเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา แม้ว่าเค้าเองเป็นคนที่นี่ แต่ไปเรียนและทำงานจากที่อื่น มีหลายอย่างที่เค้าได้เรียนรู้จากการทำโฮมสเตย์ว่า แม่แจ่ม...แจ่มจริง

พรุ่งนี้เจอกันแน่ทุ่งนาขั้นบันไดแม่แจ่ม...555  พี่จะมาดูนาขั้นบันไดในเดือนมกราคมนี่นะ (จบท้ายบันทึกด้วยภาพ เจ้าขา หมาของที่พัก...พอได้หายคิดถึงนีน่า เบลล่า หมาเจ้าหญิงของฉัน ที่ 2 วันก่อนฉันบอกนางว่า...แม่ไปวันเดียวนะเบล)

ขอบคุณ ภาพบางส่วนจาก  KwanLah HomeStay โฮมสเตย์ ขวัญหล้า แม่แจ่ม

[Wasawat Deemarn]

เหมือนไปเที่ยวด้วย ;)…

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ นะคะคุณ Wasawat Deemarn