Apologize to myself.
ตั้งแต่เล็กจนโตมา เราพูดคำว่าขอโทษกับคนอื่น อย่างน้อยๆ คนละ 4-5 ครั้ง แต่คำขอโทษที่ขอโทษตัวเราเอง นับเป็นพันๆครั้งได้ เริ่มตั้งแต่ ตอนป. 3 เราก็ขอโทษตัวเอง ที่โดนครูตีทุกๆวัน เพราะว่าเราถนัดมือข้างซ้าย ไม่ถนัดมือขวาเหมือนคนอื่นเขา จึงทำให้โดนครูตีทุกๆวัน จะเขียนมือขวาได้ พอขึ้นป. 4 เราก็ แล้วก็ได้ขอโทษตัวเองอีกครั้ง เพราะเราเป็นภูมิแพ้ ต้องคอยกินยาที่หมอให้ จนทำให้ง่วง และเรียนไม่รู้เรื่องไม่ทันเพื่อนคนอื่นเขา ขอโทษร่างกายตัวเอง ที่ไม่แข็งแรงไม่ปกติเหมือนคนอื่น จนทำให้ เกรดเฉลี่ย ไม่ดีเอาเสียเลย จนมาถึงม. 2 เราก็ขอโทษตัวเองอีกครั้ง ที่เราเลือก ไม่ใส่ใจกับการเรียน และชีวิต ไม่ตั้งใจเรียนไม่พอ ยังไม่เข้าโรงเรียนอีกด้วย ขอโทษตัวเองที่ทำให้ชีวิตตัวเองไร้ค่าไปในช่วงนั้น ขอโทษตัวเองที่คิดไม่ได้ ไม่รู้อะไรผิดอะไรถูก ทำให้คนอื่นเสียใจ และทำให้ตัวเองเสียใจด้วย ต่อมา ขอโทษตัวเองที่เกรดสะสมไม่ดีตอนม.6 ทำให้ไม่สามารถเข้าเรียนคณะครุศาสตร์ได้ เพราะเกรดสะสมไม่ถึงเกณฑ์ ต่อมา ขอโทษตัวเองอีกครั้ง เมื่อตอนเรียนจบมหาลัย ทำให้ชีวิตตัวเอง ว่างเปล่า ว่างงาน ใช้ชีวิต ไปวันๆโดยไม่มีจุดหมาย อยู่ถึง 3-4 เดือน ในช่วงแรกๆตอนที่ได้เป็นครู ขอโทษตัวเอง ที่ไม่มีความรู้ ว่าจะสอนเด็กอย่างไรและถ่ายทอดอย่างไรให้เด็กได้รับความรู้อย่างเต็มที่ และไม่รู้ว่าจะปฏิบัติตัวอย่างไร ที่เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับเด็กนักเรียน สุดท้าย ขอโทษตัวเอง ที่เคยตัดสินอะไรผิด ทำในสิ่งที่ผิด ทำในสิ่งที่ไม่ควร เป็นแบบอย่างที่ไม่ดี เป็นลูกที่ไม่ดี เป็นแฟนที่ไม่ดี เป็นเพื่อนที่ไม่ดี และเป็นตัวเองที่ไม่ดี "ขอโทษครับ"
ความเห็น (18)
ทุกชีวิตมีค่า สู้ๆนะคะ ^^
ดูแลสุขภาพด้วยครับ ปะร้านไหนดี
ทุกชีวิตมีคุณค่า อย่ามองข้ามตัวเอง
สู้ๆคะ @ปรัชญา
ชีวิตมีคุณค่า สู้ต่อมาเพื่ออนาคตครับ
ไม่มีคำว่าสาย ถ้าคุณคิดที่จะเริ่มต้นใหม่ค่ะ สู้ ๆ
@เป็นกำลังใจให้ค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
เป็นกำลังใจให้คะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
อดีตไม่สำคัญ ปัจจุบันสำคัญกว่าครับ
โชว์หนวดอย่างเดียว ;(
เป็ฯกำลังใจให้นะค่ะ
ทำทุกวันให้ดีที่สุดค่ะ