จำได้ว่า...เมื่อวานลูกคนเล็กดีใจมากว่าวันนี้เป็นหยุด เป็นวันพ่อ และเขาก็ได้ถามว่า วันแม่ก็มี วันพ่อก็มี ไม่เห็นมีวันลูกเลย แล้วเมื่อไรถึงวันลูกบ้าง....?
นั่นน๊ะสิ...พูดไม่ออก ตอบไม่ถูก เลยพวกเรา เอ๊ะ ! เราควรขอบคุณลูก ๆ ด้วยใช่มั๊ย ??ที่ได้เกิดมาเป็นลูกเรา ทำให้เราหาเงิน ตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน๊อต ให้ลูกได้มีกินมีใช้เนอะ ....!!!
มาถามน้องอ๋งซังที่ทำงานตอบได้ดีมากค่ะ แม้จะยังไม่มีลูกและยังไม่ได้เป็นพ่อกะเขา แต่เขาบอกว่าวันลูกน่ะคือทุกวัน!!!
เช้านี้เมื่อตื่นขึ้นมาผู้เขียนก็บอกให้ลูกไปหอมแก้มพ่อ กราบเท้าพ่อ ลูกทำตามแต่ดีค่ะ แถมยังมากราบเท้าแม่ (ผู้เขียนอีกต่างหาก) รู้สึกประทับใจมาก บอกลูกว่าไม่ขออะไร อย่างอแงขี้ร้องก็พอแล้ว--อิ อิ
รูปลูกคนเล็กกับประเด็นคำถาม "วันลูก"
นึกถึงคำกล่าวของคนข้างๆ ตัวอยู่บ่อยๆ ว่า "ถ้าอยากรู้ว่าเราเป็นอย่างไร ?" ก็ให้ดูที่ลูก ๆ เพราะลูกเปรียบเสมือนกระจกที่ส่อง ว่าเราเป็นเช่นไร ??
มาอยู่เวรเอ๊ย ! อยู่บุญก็เห็นใคร ๆ เขาทำ BCD กัน
อ่านบันทึกใคร ๆ ที่เขียนเรื่องพ่อกัน นึกถึงตัวเองยังไม่ได้หาซื้อของฝากให้พ่อเลย เดี๋ยวออกเวรต้องรีบไปหาซื้อของสักกะหน่อยนึง นึกไว้บ้างแล้วว่าจะซื้ออะไร ?....
วันลูกที่พิเศษ ก็คือ วันเด็ก ไงคะ
วันเสาร์สัปดาห์ที่ 2 ของเดือนมกราคม
คุณอึ่งอ๊อบค๊ะ ขอบคุณค่ะ ตอนนั้นมึน นึกไม่ออก ? ตอนนี้หายมึนแล้วค่ะ