ในวันฝนตกลงมาปรอย ๆ น้ำหยดย้อยลงลูบฝาผนังบ้านดุจดังสายน้ำตก เอ๊ะมันเกิดจากอะไรถามนายช่างคนหนึ่งที่เรียกให้มาตรวจดูอาการที่มันเกิดขึ้นก็ได้รับคำตอบว่าปูนผนังบ้านด้านบนเป็นรอยแตกร้าวพอฝนตกลงมาถูกมันจึงซึมผ่านผนังเข้าไปส่งผลให้เกิดการรั่วด้านในถึงแม้จะมีหลังคาปิดก็ตาม ก็ต้องซ่อมละกันไปตามระเบียบครับเพราะฤดูฝนกำลังมาแล้วเดี๋ยวไม่ทันกาล
ทีนี้เกิดความสงสัยว่าบ้านนี้คือบ้านเราจริงหรือไม่ ถ้าเป็นบ้านเราเรามีกรรมสิทธิ์ทุกอย่างใช่ไหม ได้คำตอบบางอย่างว่า โอบ้านนี้ก็ไม่ใช่บ้านเราเพราะสิ่งที่มีชีวิตอยู่ในบ้านนี้ไม่ใช่มีแต่ครอบครัวเรา คิดดูสิ เจ้าแมงมุมก็ยึดมุมข้างบนแห่งหนึ่งทำรังนอนนิ่งอยู่ เจ้าจิ้งจกทั้งหลายก็วิ่งแข่งกันอย่างเริงร่าเพื่อหากินแมลงอยู่บนเพดาน เจ้าหนูน้อยก็แวะเวียนผ่านไปมา เจ้างูเขียวก็แวะมาทักทายให้เราตื่นเต้น เจ้ากบเขียดก็มักจะเต้นมาเมียงมองอยู่นอกบ้าน เจ้าแมวมีปอกคอหลายตัวก็ดันมาร้องแมว ๆ อยู่บริเวณบ้าน เจ้าแมงป่องตัวดำใหญ่เดินชูหางมาทักทายถึงพื้นบ้านในห้องนั่งเล่น ยามกลางคืนเจ้าฝูงยุงป่าต่างแวะเวียนบินมาร้องรำทำเพลงข้างมุ้งลวดนอกประตูหน้าต่างเพื่อบรรเลงดนตรีธรรมชาติให้หูเราได้ยินอย่างนั้น
บ้านเรา ที่จริงแล้วมันก็คือบ้านของเพื่อนร่วมโลกของเราดี ๆ นี่เอง แล้วเรายังจะไปหลงยึดว่านี่บ้านเราอีกหรือ..?