เมื่อวันเสาร์ ที่ 5 พ.ย.48 ได้เดินทางไปชมทุ่งทานตะวันที่จังหวัดสระบุรีตามคำประชาสัมพันธ์ผ่านทั้งสื่อโทรทัศน์และวิทยุ โดยพาแม่อายุ 81 ปีให้ท่านได้ไปเปิกโลกทัศน์ชมธรรมชาติ
แต่เนื่องจากวันที่ 4 ก่อนเดินทางฝนตกหนักมากๆในเกือบทั้งประเทศไทย แรงบ้างค่อยบ้าง
เป็นเหตุให้ป้ายของจังหวัดสระบุรี ที่เป็นกระดาษขาวเอ 4 ที่พิมพ์ อ.เฉลิมพระเกียรติ หลุดล่วงไปเกือบทุกป้าย คนราชการเมื่อเป็นวันหยุดทานทั้งหลายก็ไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับที่ได้ลงทุนทำบอร์ดที่เห็นหลากหลายแบบสวยงามมาก แต่ท่านไปติดไว้ที่เสาไฟริมถนนด้านในสุด ไปหลายพัน ป้าย อ่านไม่ชัด แถมติดถี่ยิบ เงินก็น่าจะเป็นล้าน?
ดังนั้น อ.เฉลิมพระเกียรติเข้าทางไหนไม่รู้ ขับรถผ่านไปลพบุรี ไปเขื่อนป่าสัก ระหว่างทางก็มากมายด้วยทุ่งทานตะวัน
มาเข้าประเด็น ที่บอกว่าถูกหลอกอีกแล้วก็เป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ว่าท่านต้องไม่ถูกหลอกเช่นที่ผมโดน นั่นคือ มีป้ายบอกว่าขายองุ่นไร้เมล็ด เห็นวางเรียงกันเป็นแถว3-4 ร้าน เมื่อแวะลงไปดูดีมากๆเลยใส่แข่งเล็กๆน่ารักองุ่นก็ดูสด ราคา 100 บาทต่อแข่ง มองก็ว่าน่าจะไม่แพงเลยซื้อไป 2 แข่ง เขาห้มพลาสติกไว้อย่าดีแกะไม่ได้ มองว่าดี แต่ด้วยกลัวว่าอาจมีสารพิษต้องนำไปล้างก่อน ก็เก็บไปเที่ยวต่อ
กลับถึงบ้านแกะออกมา โอ้อนาจ มีองุ่นที่ดีปะไว้หน้าแข่งเท่านั้น ข้างล่างทั้งเก่าและเริ่มเน่าบ้างแล้ว แถวครึ่งแข่งลางเป็นกระดาษหนังสือพิมพ์ชุบน้ำให้เป็นน้ำหนักขององุ่น
ท่านผู้ที่ได้อ่านข้อมูลนี้จงคิดและทำใจไว้เลยว่า ของริมทางนั้น อย่าซื้อถ้าไม่ได้เห็นของทั้งหมด อย่าซื้อแบบยกแข่ง เพราะเขาทั้งหลายจะทำเช่นนี้ น้อยหน่า ก็เหมือนกัน บบลูกสวยทั้งนั้น เทออกมาตอนถึงบ้านแทยโยนทิ้ง จะขับรถกลับไปคืนก็เสีย เสียทั้งน้ำมันรถ และเวลาที่มีค่ามากกว่าจะไปเอาเร่องกับผู้ คิดหากินครั้งเดียว ทำลายเพื่อนฟ้องร่วมอาชีพ
ของให้ทุกท่านจงคิดและนำเร่องนี้ที่เกิดซ้ำแล้วซ้ำอีกเป็นบทเรียน
ด้วยความรักทุกคน
ทันดร ธนะกูลบริภัณฑ์ 08.50 น. 6 พ.ย.48