นิราศอิตาลี ตอน๑๐

๒๒๖ทั้งของถูก ของแพง แข่งจำหน่าย

ทั้งวางขาย แขวนมี หลากสีสัน

สร้างสินค้า ตราพื้นเมือง เรื่องโจษจรรย์

ถึงเบียดแข่ง ไม่แย่งกัน จัดสรรดี

 

๒๒๗นาฬิกา คาปรี นั้นมีชื่อ

กระเป๋าถือ ผ้าพันคอ หนอหลากสี

รองเท้าแตะ รองเท้าหนัง อิตาลี

เปลือกหอยมี มาขาย มากมายกัน

 

๒๒๘ชื้อหมวกได้ ในร้านหนึ่ง ทึ่งคนขาย

พูดทักทาย ไทยคำ ย้ำกับฉัน

ลูอีจี เจ้าของ มองรู้ทัน

ต่อรองกัน พลันลดอยู่ ยูโรเดียว

 

๒๒๙ลดเยอะพลาง อ้างเมียด่า ท่าจะแย่

ดุกว่าแม่ แย่ไป ให้หวาดเสียว

ทำท่ากลัว ตัวสั่นไหว กลัวไม้เรียว

เคยไปเที่ยว ท่องไทย หลายเพลา

 

๒๓๐ไปภูเก็ต บางกอก บอกว่าใช่

อาหารไทย ทำกิน ถวิลหา

ฝีมือไทย ได้ชิม ลิ้มรสมา

ดูเริงร่า รอยยิ้ม พริ้มประไพ

 

๒๓๑พอต่อรอง ของขาย ลดให้หน่อย

พูดบ่อยบ่อย ลดแลก แจกไฉน

พรุ่งนี้ก่อน ลดได้ ใคร่เอาใจ

โธ่เอ๋ยใคร จะมารับ กลับไม่ทัน

 

๒๓๒เกาะคาปรี นี้ไม่ห่าง อ่าวเนเปิลส์

เพียงไม่เกิน ห้าไมล์ ให้เสกสรรค์

วิวสวยงาม ยามนี้ มีครบครัน

ทั้งพืชพันธุ์ เขียวชอุ่ม เป็นพุ่มใบ

 

๒๓๓สวยงามดี หนีวุ่นวาย หมายเกาะนี้

ใช้เป็นที่ เที่ยวไป ใจผ่องใส

จุดเด่นย้ำ ถ้ำสีฟ้า อ่าอำไพ

ให้หลงใหล บลูกร็อตโต โองดงาม

 

๒๓๔อัธยาศัย ไมตรี ก็ดีล้ำ

จะจดจำ ประทับใจ ไร้คำถาม

เดินทางไป ไม่ยาก หากพยายาม

น่าติดตาม ยามเที่ยว เกาะเกี่ยวมา

 

๒๓๕จากท่าเรือ ซอร์เร็นโต หรือเนเปิลส์

ช่างเพลิดเพลิน จำเริญใจ ไม่กังขา

เที่ยวได้ตลอด สอดรับ กับเวลา

สุดล้ำค่า หาไหน ไม่เทียมทัน

 

๒๓๖ถึงกำหนด หมดเวลา ว่าครบแล้ว

เดินตามแนว แถวที่วาง เส้นทางฝัน

ลงเรือใหญ่ ไม่โอ้เอ้ ล่องเลพลัน

ไม่เหหัน หวนยั้ง ชายฝั่งไกล

 

๒๓๗ครึ่งชั่วโมง โคลงเคลง เรือโคลงเคลง

เคลิ้มไปเอง โอ้เรา เฝ้าหลับใหล

เสียงคนปลุก ลุกนั่ง ยังตกใจ

เขาเรียกให้ หาท่า มาลงเรือ

 

๒๓๘ออกจากเรือ เหลือล้ำ งามเหลือหลาย

ใจละลาย ริมฝั่ง ช่างงามเหลือ

เราชมเพลิน เดินแซง แรงเหลือเฟือ

ไม่มีเบื่อ เมื่อตาม ไกด์นำไป

 

๒๓๙ซอร์เร็นโต้ เมืองดัง ริมฝั่งน้ำ

ช่างสวยล้ำ เลอค่า น่าหลงใหล

สิ่งก่อสร้าง อย่างโรมัน เขาปั้นไว้

หินปูไล้ ลาดเห็น เป็นทางเดิน

 

๒๔๐รถเมล์เล็ก ลัดเลาะ เกาะเหลี่ยมเขา

พาพวกเรา รอดมา น่าสรรเสริญ

เลาะริมธาร ผ่านทิวเขา เฝ้าเพลิดเพลิน

ลงรถเดิน เชิญไป กลางใจเมือง

 

๒๔๑เดินจนเมื่อย เหนื่อยนัก พักชมวิว

ผาสูงลิ่ว รุ้งลา ขอบฟ้าเหลือง

เรือใหญ่น้อย ลอยลำ พาชำเลือง

มิขัดเคือง ขุ่นข้อง ต้องรำคาญ

 

๒๔๒น้ำกับฟ้า มาเจอกัน วันแดดจ้า

ท้องนภา ฟ้าคราม งามประสาน

เด็กหญิงชาย ว่ายเล่น เห็นเบิกบาน

กั้นเป็นชาน ชายฝั่ง ระวังภัย

 

๒๔๓น้ำกระเซ็น เป็นสาย พรายระยับ

เรือเร็วขับ คลอคลื่น ระรื่นไหล

ซอเร็นโต้ โอ้งาม ยามเที่ยวไป

แสนดีใจ ได้ชม สมอุรา

 

๒๔๔ถนนเล็กใหญ่ ได้ดู รู้จนสิ้น

ปูบนดิน หินแข็ง แรงหนักหนา

สองข้างทาง วางของ มองตรึงตา

มีสินค้า มาขาย มากมายกัน

 

๒๔๕ทั้งของกิน ของใช้ สไตล์ถิ่น

มีครบสิ้น แสนยั่วใจ ให้เลือกสรร

ทั้งถูกแพง แสดงค่า มาครบครัน

แต่ละวัน วารทำ กำไรดี

 

๒๔๖เดินจนเหนื่อย เมื่อยขา เริ่มล้าแล้ว

ไอติมแก้ว เย็นใจ ให้สุขี

รสมะพร้าว คราวหวาน ซ่านชีวี

ห่างนที ที่รถยนต์ พาพ้นไป

 

๒๔๗อันโตนิโอ ขับบัส จัดมารับ

จำต้องกลับ ไม่เขว เถลไถล

เลาะลัดเลี้ยว เดี๋ยวมา จำลาไกล

รถคันใหญ่ ใช้ทางแคบ แอบริมเล

 

๒๔๘ซ้ายทะเล เหหา ขวาภูเขา

พาพวกเรา เร็วไว ไม่หักเห

ผู้โดยสาร ผ่านนั่ง ไม่ลังเล

ชมเสน่ห์ หนึ่งคือ เกาะชื่อดัง

 

๒๔๙นั่งนานไป ไกด์เขา กลัวเราหิว

พอลับทิว เขาโค้ง โล่งแลหลัง

แจกเชอรี่ สีดำเสริม เพิ่มพลัง

หวานดีจัง จับจิต พิชิตใจ

 

๒๕๐ซอร์เร็นโต โชว์เรื่องราว อ่าวเนเปิลส์

ได้กล่าวเอิ้น เอ่ยมา พาสดใส

เขาสูงชัน กั้นขวาง อย่างอำไพ

แต่งแต้มให้ หาดธารา หน้าผางาม

(มีต่อ)

พิเชฐ บัญญัติ ประพันธ์

ประพันธ์เมื่อปี ๒๕๕๗