สอบใจ....
-มาตรฐานตัวชี้วัดของงานต่างๆ มักจะใช้"แบบทดสอบ"มาเป็นตัวประเมินค่าผลสัมฤทธิ์ของการนั้นๆ อยู่เสมอนะครับ...ดังนั้น"การสอบ"จึงเป็นสิ่งที่หลาย ๆ คนมักจะกลัวที่ต้องพบเจอ เพราะหากไม่พร้อมทั้งสภาพร่างกายและจิตใจรวมไปถึงองค์ความรู้ต่างๆ เกี่ยวกับเรื่องนั้นๆ เป็นอย่างดีแล้ว เราก็อาจจะพลาดพลั้งกับ"แบบทดสอบ"นั้นอย่างเศร้าใจกันไปเลยทีเดียวครับ...หากแต่สำหรับวันนี้"การสอบ"ที่ผมกำลังจะพูดถึงนั้น เป็นการ"สอบ"ในแบบมาตรฐานของชีวิต ที่ผมเรียกสั้นๆ ว่า"สอบใจ"ครับ...ว่าแต่จะเกี่ยวเนื่องอะไรกับแบบทดสอบอื่นๆ นั้น ผมว่าตามไปร่วมเรียนรู้พร้อมๆ กันดีกว่าคร้าบ!!!!
1.วันหยุดนี้ วันเสาร์ ที่ 24 มีนาคม 2561 ครอบครัวเล็ก ๆ ของเรารู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษกับการเตรียมต้องรับ"กัลยาณมิตร"จาก Gotoknow ที่แจ้งข่าวว่าจะมาเยือนถึงบ้านไร่กันเลยทีเดียวครับ...ดังนั้นในเช้าวันนี้เราจึงตื่นขึ้นมาพร้อมกับอากาศที่เย็นสบายในยามเช้า แม้ว่าช่วงสายๆ อากาศจะร้อนอบอ้าวไปสักหน่อย แต่เราได้ได้อาศัยน้ำบ่อหินเย็นๆ ในการดับร้อนไปได้อย่างชุ่มชื่นหัวใจครับ...สำหรับเวลานัดหมายของเรานั้นกำหนดไว้ที่เวลาประมาณบ่ายสามโมงเย็น...พอถึงวัน เวลา และสถานที่อันเหมาะสมแล้ว เราก็ได้ต้อนรับทีมงานของ"กัลยาณมิตร"ของเราทันทีครับ...ว่าแต่จะเป็นใครนั้น ผมว่าตามไปร่วมต้อนรับพร้อมๆ กันได้เลยครับ....
2."ครูธนิตย์+ครูกาญจนา สุวรรณเจริญ"สมาชิก"Gotoknow รุ่นแรกๆ ที่ผมได้เรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตต่างๆ จากท่านทั้งสองผ่าน Blog มาตั้งหลายปี การแลกเปลี่ยนความคิด คำแนะนำ สีสันของชีวิตต่าง ๆ ที่เราได้แบ่งปันผ่าน Blog ได้สืบสานสัมพันธ์กันมาอย่างต่อเนื่องครับ เคยหวังใจเอาไว้ว่าวันหนึ่งจะได้มีโอกาสได้พบปะเพื่อพาทีกับท่านทั้งสองแบบ"ตัวเป็นๆ "ดูบ้าง จากวันนั้นถึงวันนี้เมื่อมีโอกาสเหมาะๆ เราจึงได้พบกันที่"บ้านไร่"ของผมครับ...งานนี้ต้องขอขอบคุณ"สะพานมิตรภาพ"ผู้ที่เชื่อมต่อกัลยาณมิตรให้พบเจอกันด้วย และ"พี่สุพรรณ"ก็คือผู้เชื่อมต่อสะพานแห่งนี้ครับ....พอมาถึงบ้านไร่แล้ว สิ่งที่เราจะต้องเรียนรู้นั่นก็คือ"การปั้นไข่เค็มศิลา"ครับ...ผลิตภัณฑ์ที่ต่อยอดจากภูมิปัญญาท้องถิ่น สู่การลงมือปฏิบัติจริงที่จะช่วยยกระดับและเพิ่มมูลค่าให้กับดินของที่นี่ให้มากด้วยคุณค่าและส่งต่อภูมิปัญญาได้อย่างภาคภูมิใจครับ..สำหรับเรื่องราวของ"ไข่เค็มศิลา"นั้นขอเก็บเอาไว้ก่อน แล้วจะได้นำเอามาบันทึกไว้เพื่อให้ได้ติดตามกันในโอกาสต่อไปครับ...สำหรับวันนี้นอกจากครอบครัวของ"ครูธนิตย์"แล้ว เราก็ยังได้ต้อนรับครอบครัวของ"ครูสุดใจ"และครอบครัวของ"พี่สุพรรณ"ด้วยล่ะครับ...
3.ฐานการเรียนรู้ต่อไปก็คือ"การทำพิซซ่าเตาถ่าน"ครับ กิจกรรมนี้ถือเป็นกิจกรรมที่ผู้ที่มาเยือนโดยเฉพาะเด็กๆ จะชื่นชอบเป็นพิเศษ แต่สำหรับวันนี้"ผู้มากด้วยประสบการณ์ชีวิต"ก็ยังร่วมกิจกรรมนี้ได้อย่างมีความสุข ดังนั้นจึงพอจะสรุปได้ง่ายๆ ว่า ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมใดๆ ของพื้นที่เล็กๆ แห่งนี้ผู้มาเยือนในทุกเพศ ทุกวัย ก็ยังมีความต้องการเรียนรู้ เพราะนี่คือ"ศาสตร์พื้นฐานของชีวิต"ที่ใครๆ ต่างก็ถวิลหาในยามนี้นั่นเองครับ...งานนี้"ครูสุดใจ"ได้ลงไปสัมผัสน้ำใน"บ่อศิลาเย็น ๆ"พร้อมกับ"ลงเรือ"เพื่อทดสอบการทรงตัวอีกด้วยล่ะครับ 55555 ผลเป็นประการใด้งานนี้ก็คงต้องฟ้องด้วยภาพก็แล้วกันคร้าบ....
4.บนพื้นที่เล็ก ๆ แห่งนี้ มีกิจกรรมด้านการเกษตรที่ก่อเกิดขึ้นในทุกฤดูกาล ภายใต้ข้อจำกัดทั้งสภาพดินและแหล่งน้ำครับ สิ่งที่เรากำลังพยายามเรียนรู้และต่อสู้กับปัญหาต่างๆ เหล่านั้นนั้น ณ เวลานี้เริ่มแสดงให้เห็นว่าข้อจำกัดเหล่านั้นคือสิ่งที่เราต้องแก้ไขปัญหาให้เหมาะสมกับสภาพพื้นที่ครับ เพราะถึงยังไรเราก็ไม่สามารถที่จะโยกย้ายผืนดินเหล่านี้ไปไว้ในแหล่งน้ำที่อุดมสมบูรณ์ได้อยู่แล้ว ดังนั้นสิ่งที่ต้องทำและต้องเรียนรู้ต่างหากครับ ที่มันจะช่วยแก้ไขปัญหาต่างๆ เหล่านี้ได้ครับ..และ"การปลูกพืชหลังนา เช่น ฟักทอง/ถั่วฝักยาว/ถั่วเขียว/แตงกวา/ข้าวโพด/ถั่วลิสง ก็คือผลผลิตที่สามารถเก็บเอาไว้เป็นอาหารเพื่อหล่อเลี้ยงชีพและเป็นประสบการณ์ชีวิตที่มากด้วยคุณค่าสำหรับครอบครัวเล็กๆ ของเรา ครับ...
5.นอกจากเดินชมกิจกรรมภายในบ้านไร่ของผมแล้ว วันนี้ผมยังได้ถือโอกาสชวนทีมงานเดินไปเยี่ยมชมกิจกรรมการเกษตรของ"ไร่ปลาใหญ่"และ"ไร่พงษ์ศักดิ์"ที่อยู่ใกล้ๆ กันด้วยล่ะครับ สิ่งที่อยากจะส่งต่อให้กับผู้มาเยือนมิได้มุ่งเน้นในเรื่องของความสวยงานหรือผลผลิตที่มากมายแต่อย่างใด หากแต่สิ่งที่กำลังส่งต่อนั้นมันคือ"การแก้ไขปัญหาและการอยู่ร่วมกับข้อจำกัดของสภาพภูมิประเทศ"ของที่แห่งนี้ครับ ดังนั้นสิ่งที่เห็นและได้เรียนรู้ไปพร้อมๆ กันนั้นก็คือสิ่งเล็กๆ ที่กำลังก่อเกิดขึ้นและจุดเล็กๆ แบบนี้ล่ะครับ หากมันเรียงต่อกันก็จะกลายเป็นเส้นที่ยาวและต่อไปก็จะขยายผลไปสู่ผู้คนที่สนใจและเพิ่มพลังกาย พลังใจให้กับผู้คนได้ต่อสู้กับปัญหาต่างๆ ได้อย่างน่าภาคภุมิใจครับ..นอกจากนั้นทีมงานของเรายังได้เรียนรู้"บทเรียนชีวิต"จาก"ลุงฮวด"ผู้ที่มาช่วยทำงานในไร่แห่งนี้ด้วยล่ะครับ เอาเป็นว่าประสบการณ์ชีิวิตของ"ลุงฮวด"ผมคงต้องหาเวลานำเอามาบันทึกไว้ให้ได้ติดตามกันอีกครั้งหนึ่ง เพราะว่ามีอะไรที่น่าสนใจและเหมาะสำหรับผู้ที่กำลังใช้ชีวิตอย่างประมาทบนโลกใบนี้ครับ......
6.น้ำบ่อหินเย็นๆ ที่ผมเรียกว่า"บ่อน้ำสามัคคี"แห่งนี้ คือบ่อที่เราใช้สำหรับดื่มกินครับ...และวันนี้ผู้มาเยือนก็ได้ลิ้มลองความเย็นชื่นใจของบ่อน้ำแห่งนี้ด้วยล่ะครับ....ประสบการณ์ชีวิตและเรื่องเล่าต่างๆ ในวัยเด็กถูกถ่ายทอดออกมาให้ผมได้รับฟังอย่างอิ่มใจ ศิลปะการใช้ชีวิตของผู้มากด้วยประการณ์แบบนี้ไงครับ ที่ผมชื่นชอบที่จะรับฟังและพยายามเก็บเกี่ยวและเรียนรู้เอาไว้ให้มากที่สุดครับ....
7.และฐานการเรียนรู้ต่อไปก็คือ"การทำจุลินทรีย์สังเคราะห์แสง"ครับ งานนี้คนข้างกาย(มดตะนอย)เธอจะเป็นผู้ถ่ายทอดวิชาครับ เพราะว่าเธอคือผู้ที่นำเอาสิ่งดี ดี แบบนี้เข้ามาไว้ที่บ้านไร่ของเราครับ ดังนั้นหากจะต้องถ่ายทอดเรื่องราวและวิธีการขยายเชื้อจุลินทรีย์สังเคราะห์แสงให้กับผู้มาเยือนแล้ว ผมก็จะยกหน้าที่นี้ให้กับเธอครับ Learning by doing จึงเริ่มขึ้นทันทีครับ..และกิจกรรมนี้"ครูธนิตย์"ก็ได้ลงมือปฏิบัติและเรียนรู้ด้วยตัวเอง หวังใจเอาไว้ว่าจะได้นำกลับไปใช้และขยายองค์ความรู้ต่อ ณ สวนสอน"ต่อไปนั่นเองครับ....
8.ก่อนที่จะได้เวลาอาหารในมื้อเย็นนี้ เราก็ขอมอบผลิตภัณฑ์จากบ้านไร่ ที่ได้จากฝีมือของผู้มาเยือนกันก่อนครับ งานนี้เราได้มอบ"ไข่เค็มศิลา"และ"จุลินทรีย์สังเคราะห์แสง"ให้กับกัลยาณมิตรของเราด้วย และต่อจากนี้ก็คงจะเป็นการติดตามผลว่า"ไข่เค็มศิลา"จะอร่อยถูกใจผู้มาเยือนรึเปล่านั้น คงต้องนับวันรอไปอีกประมาณ 7 วัน(31 มีนาคม 2561)ส่วน"จุลินทรีย์สังเคราะห์แสง"จะขยายเชื้อได้สมบูรณ์หรือไม่นั้นก็คงต้องรอชมกันต่อไปครับ....555
9.ก่อนที่จะร่วมล้อมวงกันในมื้อค่ำนั้น "ทีมงาน"ก็จะต้องช่วยกันเตรียมเมนูกันก่อนครับ และแม่ครัวประจำบ้านไร่"แม่นันทา"ก็มีส่วนร่วมในการเตรียมเมนู"ขนาบปลาใบมะขามโมง"ให้ได้ลิ้มลองกันอีกด้วยล่ะครับ ส่วนเมนูอื่น ๆ ที่ได้นำมาต้อนรับผู้มาเยือนนั้นก็ล้วนแล้วแต่เป็นเมนูที่ง่ายๆ และเน้นในเรื่องของการสืบสานการกินอยู่แบบพื้นบ้านครับ ว่าแต่จะเป็นเมนูอะไรบ้างนั้น ขอฟ้องด้วยภาพก็แล้วกันนะคร้าบ.....หลังจากอิ่มหนำสำราญกันเรียบร้อยแล้ว ผู้มาเยือนก็ได้ขอตัวกลับไปพักผ่อนเพิ่มพลังเพื่อเดินทางกลับไปสู่ ณ ฐานที่ตั้งของตนเอง และเราต่างก็หวังใจเอาไว้ว่าหากมีโอกาสเหมาะๆ คงจะได้พบและแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิตกันอีกครับ....
10.เริ่มเช้วันใหม่กับ Weekend นี้กับภารกิจของ"เกษตรกรวันหยุด"กันต่อครับ กับกิจกรรมการไถกลบเพื่อพลิกหน้าดิน ทั้งนี้ก็เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการ"หว่านปอเทือง"เพื่อเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ให้กับผืนดินครับ เพราะอีกไม่นานหลังจากนี้ก็จะถึงฤดูกาลทำนา ดังนั้นเราจึงต้องเตรียมดินให้ดี แล้ววันที่ 12 สิงหาคม 2561 ปีนี้่เรามีนัดที่จะดำนาด้วยกันนะครับ...การห่มดิน ด้วยฟางข้าวก็เป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่ต้องให้ความใส่ใจ เพราะฤดูนี้ดินแห้งน้ำก็น้อยลงดังนั้นสิ่งที่นำมาช่วยเก็บความชื้นให้กับดินนั่นก็คือ"ฟางข้าว"นั่นเองครับ...และในช่วงเย็นๆ เราก็ได้ต้อนรับ"น้องเฮงอู่"ที่วันนี้คุณยาย+คุณพ่อ+คุณแม่ ได้พาน้องๆมาสัมผัสวิถีแบบพอเพียงของที่นี่ครับ แม้ว่าจะยังเป็นเด็ก หากได้สัมผัสและเรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตแบบนี้บ่อยๆ แล้วผมเชื่อว่าจะได้ซึมซับและพัฒนาการเรียนรู้ในด้านต่างๆ ได้อย่างมั่นใจต่อไปครับ....
11.หากถามว่าคำตอบของการ"สอบใจ"คืออะไร? มาถึงตอนนี้ คำตอบที่ผมได้นั้นล้วนแล้วแต่มาจากการเรียนรู้ผ่านประสบการณ์ตรงของชีวิตครับ....ผมก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งที่มีความอยากที่จะเรียนรู้ มีความไฝ่ผัน ดังนั้นเมื่อโอกาสจึงส่งพลังการเรียนรู้อย่างเต็มกำลัง วันนี้ถือเป็นการเริ่มต้น ก้าวเล็กๆ ที่ค่อยเป็นค่อยไปบวกกับพลังใจที่ได้รับจากผู้คนที่เข้ามาเยี่ยมเยียนกันทำให้ต่อไปจากนี้้ Inspiration ที่เกิดขึ้นคงจะช่วยให้ผู้มาเยือนได้นำเอากลับไปสานและส่งต่อกับผู้ที่สนใจต่อไป เพียงเท่านี้ก็"สุขใจ"เป็นที่สุดแล้วล่ะครับ....
สำหรับวันนี้.....
สวัสดีครับ
เพชรน้ำหนึ่ง+มดตะนอย
26/03/2561
ความเห็น (16)
สุดยอดแต่ละฐานการเรียนรู้..นำมาพัฒนาต่อยอดให้กับชุมชน..เยี่ยมครับ
ว้าว ว้าว ว้าว ;)...
สุดยอดครับ ทักษะในการทำสิ่งต่างๆ คือมาตรฐานของรายวิชาครับ
hi hug house เป็นแหล่งเรียนรู้เกี่ยวกับการดำเนินชีวิตที่สำคัญอีกแหล่งหนึ่ง มองอย่างผิวเผินคงเห็นแค่ความธรรมดา แต่หากพินิจพิเคราะห์ สภาพพื้นที่ ดิน แหล่งน้ำ หรือได้รู้ถึงที่มาที่ไป ที่นี่ไม่ธรรมดาแล้ว กว่าจะมาถึงวันนี้ ผ่านการเรียนรู้ ผ่านการลองผิดลองถูก บ่มเพาะความอุตสาหะมาจนสุกงอม เชื่อมั่นว่าสถานที่แห่งนี้ จะเป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้คนในละแวกนี้ รวมทั้งผู้สนใจที่มีโอกาสมาเยี่ยมเยือนได้อย่างดีเยี่ยมแน่นอน
ขอบคุณคุณเพชรน้ำหนึ่งมากๆครับที่ให้โอกาส..
ขอบคุณความรู้ ทักษะกระบวนการจาก hi hug house มากค่ะคุณเพชร
-สวัสดีครับคุณ prayat
-ตั้งใจให้เป็นฐานเรียนรู้แบบง่ายๆ ครับ
-อยากเรียนอะไรก็เรียนไปตามความต้องการของตนเอง
-ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้บันทึกนี้ด้วยนะครับ
-สวัสดีครับครู Wasawat
-ว้าวๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
-รอว่าเมื่อไหรจะได้เจอครูด้วยน่ะครับ 5555
-ยินดีต้อนรับนะคร้าบ...
-สวัสดีครับอาจารย์ต้น
-ขอเน้นทักษะชีวิตน่ะครับ
-เพราะชีวิตคือการเรียนรู้
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจบันทึกนี้ด้วยนะครับ
-สวัสดีครับครูธนิตย์
-รู้สึกยินดีที่ได้ต้อนรับครูและทีมงานครับ
-ครอบครัวเล็กๆ ของเราตั้งใจในการเรียนรู้วิถีของการกินอยู่แบบพื้นๆ
-สิ่งที่ทำมิได้เป็นสิ่งใหม่ หากแต่มันคือสิ่งเก่าๆ ที่คนรุ่นก่อนได้ดำรงวิถีมา เพียงแต่อาจจะมีช่วงหนึ่งที่อาจจะขาดรอยต่อของการส่งต่อวิถีแบบนี้น่ะครับ
-ถือว่าโชคดีมากๆ ที่ได้มีโอกาสทำอะไรตามใจตนเอง ไม่มีอะไรที่สำเร็จรูป ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ หากใจเราเข้มแข็งพอ
-ผมเชื่อเช่นนั้นครับ
-หากพื้นที่เล็กๆ แห่งนี้พอที่จะขยายผลไปสู่ผู้ที่สนใจได้บ้างก็จะเป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่งแล้วสำหรับครอบครัวเล็ก ๆ ของเราครับ
-ต่อไปคงจะได้มีโอกาสต้อนรับครูและทีมงานอีก..
-โชคดีที่ได้พบกัน...
-ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยนะครับ
-สวัสดีครับพี่ครูกาญจนา
-ยินดีที่ได้พบกันครับ
-ว่างๆ ก็มาพักผ่อนและเรียนรู้ด้วยกันอีกนะครับ
-ขอบคุณครับ
ใจนำพา ศรัทธานำทาง....
-สวัสดีครับอาจารย์
-เพราะใจนำพา...เราจึงได้พบกัน
-เพราะศรัทธา...จึงก่อเกิดสิ่งดี ดี ครับ
-ขอบคุณสำหรับพลังใจที่มอบให้กับบันทึกนี้ด้วยนะครับ
อยากติดตามความคิดถึงบึ่งมาหา
ได้พบหน้าน้องคนดีที่คิดถึง
แต่..ภารกิจฉุดกระชากและลากดึง
เหตุนี้จึง...ส่งใจให้มาแทน
เพิ่งมีเวลามาอ่านอย่างละเอียดอีกครั้งชอบมาก
เสียดายตรงที่เวลาไม่ตรงกัน
มีโอกาสจะแวะไปนะครับ
-สวัสดีครับพี่ครูมะเดื่อ
-ตามมาร่วมกิจกรรมดี ดี ครับ
-รอต้อนรับท่าน วอญ่า+ทีมงาน G2K อยู่นะครับ
-ด้วยความระลึกถึงครับ
-สวัสดีครับอาจารย์ขจิต
-เมื่่อถึงวัน เวลา และสถานที่เหมาะสม เราก็จะได้พบกันครับ
-อาจารย์ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
-ยินดีที่ได้แบ่งปันเรื่องราวดี ดี นี้ครับ