เราอาจนิยามความหมายดีๆ ให้กับคำว่าเพื่อนมากมาย คนที่เป็นที่ปรึกษา คนที่คิดถึงกัน คนที่ไม่ทิ้งกันยามยาก ฯลฯ
ผมถามนะครับ ในความเป็นจริง เพื่อนที่เรียนมาด้วยกัน มีเพื่อนที่เป็นแบบนี้สักกี่เปอร์เซ็นต์.
แปลกไหมครับ เราเข้าโรงเรียนมีเพื่อนเป็นร้อย จริงๆ หลายร้อยเลย....
แต่ทำไมเพื่อนดีๆ กลับมีน้อยมากๆ
.
โรงเรียนเป็นสถานที่ผลิตเพื่อนหรือศัตรูครับ ? ผมถามตรงๆ แบบนี้เลย...!
การให้สอบแข่งขันกัน แย่งชิงกันตลอดเวลา คือเวลาปกติก็เล่นสนุกกันดี แต่ลับหลังก็คิดจะเอาชนะกัน.
แบบนี้ผลที่ออกมา จะได้เพื่อนหรือครับ ?
.
หลักการศึกษาปัจจุบัน ไม่ว่าที่ไหนๆ ในโลก ก็มุ่งทำให้คนเป็นศัตรูกัน มันสมควรไหมครับ การศึกษาแบบนี้.
ศีลธรรม จริยธรรม ไม่ต้องพูดถึงกันแล้ว ไม่มีสอน โรงเรียนกลายเป็นแหล่งก่อสงครามเล็กๆ แก่งแย่งกัน.
สุดท้ายมันก็บานปลายเป็นสงครามที่ใหญ่ขึ้น
.
นี่ก็ฮึ่มๆ กันขึ้นเรื่อยๆ ถ้าสงครามจะเกิด ผมไม่แปลกใจสักนิดครับ
คือมันสอนให้คิดผิดๆ มาตั้งแต่เด็กแล้ว
.
ถามว่าเราจะเปลี่ยนแปลงได้ไหม ผมว่ายาก
แต่ก็ทำได้ครับ... ทุกปัญหามีทางแก้
เริ่มจากตัวเรานี่แหละครับ ตระหนักกันก่อน มีความรักความเมตตาซึ่งกันและกัน
รู้จักอภัย รู้จักผ่อนหนักผ่อนเบา
และสอนลูกหลาน อย่าคิดเอาชนะ การสอบเป็นเพียงการวัดความรู้ มิใช่การเอาแพ้ชนะกัน
.
ผมบอกเลยครับ ถ้าเราไม่เริ่มกัน มัวแต่นิ่งนอนใจ ปล่อยตามกระแสโลกไปเรื่อยๆ มีหวังได้เกิดสงครามแน่ครับ
ไม่ช้าก็เร็ว....แล้วใครเดือดร้อนล่ะครับ ?
We should understand and separate 'competition' from 'enmity' (that you talk about here).
Competition is a natural factor for improving fitness (for survival). Competition hones skills and strengthen physiological fitness - psychological/emotional quality too.
Let's have competition but not enmity (ill will).
Thank you very much, I hope everyone do understand like this meaning.