ถ้าสอนแล้วเปลี่ยนคนไม่ได้ จะสอนไปเพื่อ....?


แค่ลำพังความรู้ เปลี่ยนคนไม่ได้ !

อันนี้ต้องดูบรมครูของเรา สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ท่านไม่ได้เพียงทรงสอนให้ความรู้ แต่จุดมุ่งหมายท่านคือ เปลี่ยนคน

เปลี่ยนปุถุชน เป็นกัลยาณชน เป็นอริยชน ให้สติปัญญาเลิศล้ำ  ก้าวพ้นปัญหาชีวิตทั้งปวง
.

.
ตั้งแต่ผมได้ชื่อว่าอาจารย์ ผมตั้งใจเดินตามรอยท่าน ตั้งเป้าว่าต้องเปลี่ยนคนให้ได้

เมื่อสอนแล้ว คนเดินออกจากห้องต้องเปลี่ยนพฤติกรรม 

ถ้ายังไม่เปลี่ยนพฤติกรรม ก็ต้องเปลี่ยนความคิด

ถ้ายังไม่เปลี่ยนความคิด อย่างน้อยก็เปลี่ยนความรู้สึก

ก่อนเข้าห้องเหนื่อยเครียดมา ออกจากห้องต้องมีความสุข

ไม่ใช่ยิ่งเรียนยิ่งเครียด... !! ....แบบนั้นใช้ไม่ได้ ต้องเขกกระโหลกตัวเอง
อันนี้คือเป้าหมายของผม
.

.
เริ่มต้นการเรียน ต้องสร้างแรงบันดาลใจก่อน

คนไม่มีแรงบันดาลใจ เค้าไม่อยากเรียนหรอกครับ คิดถึงเราเองซิครับ  เราก็เป็น

ยิ่งถูกบังคับยิ่งเครียด แล้วก็เกลียดการเรียน...เพราะบรรยากาศมาคุ

ถ้าสร้างแรงบันดาลใจไม่ได้อย่าสอนเลยครับ ไม่มีประโยชน์ แถมจะเป็นโทษเสียอีก

ใครจะเคยคิดบ้างว่า การสอนจะมีโทษด้วย ทำให้คนเกิดความเครียดสะสม !!

มันบาปนะ.. อย่าคิดว่าเป็นครูบาอาจารย์จะได้บุญอย่างเดียว

.

สร้างแรงบันดาลใจได้แล้ว ก็ต้องปรับทัศนคติกันก่อน

คนเรานะ เรื่องทัศนคติ มุมมอง การรับรู้ สำคัญกว่าความรู้และวิธีคิดอีก

แต่ปัญหาคือ คนส่วนมากยังไม่รู้เลยว่า ไอ้ทัศนคตินี่มันแปลว่าอะไร !

ปรับทัศนคติทำยังไง...ยังทำไม่เป็นเลยอ้ะ

คนถึงได้หลงทางเห็นผิดเป็นถูก เห็นกงจักรเป็นไอโฟนกันอยู่ทุกวันนี้

ปรับทัศนคติไม่ใช่การพาเข้าห้องเย็น... แต่เป็นการทำให้เขาตาสว่าง
ว่าสิ่งที่เข้าเรียนมันคืออะไร มีที่มาที่ไปอย่างไร และที่สำคัญ คือเอาไปใช้ในชีวิตจริงได้อย่างไร !

.

การสอนอีกอย่างที่ครตสำคัญ คือสอนวิธีคิด 

สอนให้คิดเป็น ไม่ใช่ให้คิดตามๆ เออๆ ออๆ  ตำราว่าไง กรูก็ว่างั้น คำตอบที่ถูกมีอยู่ข้อเดียว 

สอนแบบนี้กันอยู่ได้ แล้วเมื่อไหร่จะคิดอะไรใหม่ๆ ได้

ข้าวกระเพราไข่ดาว 40 ปีที่แล้วหน้าตาเป็นอย่างไร ปีนี้ก็เป็นอย่างนั้น ไม่มีอะไรคิดใหม่เลย ย่ำอยู่กับที่ ขณะที่โลกเคลื่อนไปอย่างเร็วจี๋

แล้วก็บ่นเศรษฐกิจไม่ดีๆ   ก็แน่ละคิดไม่ออก แล้วเราจะเอาอะไรไปขายเค้าล่ะ ...!!

.

การสอนนี่มีเรื่องบ่นอีกเยอะครับ

เรื่องสำคัญที่สุดของที่สุด คือ จริยธรรม หรือคุณธรรม หรือศีลธรรม

ถามใคร ใครก็บอกว่าสำคัญที่สุด แต่เจือกไม่มีการสอนกัน มีแต่จะถอดหลักสูตรออก

ผมว่ามันเป็นความบ้า หรือความโง่ของคนฉลาด ที่ฉลาดผิดที่ และโง่ผิดกาละ เทศะ และโมหะ

มันถึงได้วุ่นวาย คนมันถึงขาดสติปัญญา ฉลาดแต่เลข อังกฤษ วิทย์ ชีวะ

มีแต่ความรู้ที่ท่วมหัว แล้วเอาตัวรอดแต่เพียงผู้เดียวคนอื่นกรูไม่รู้ เหยียบได้เป็นเหยียบ เอาเปรียบได้กรูละเก่ง ฮ่าๆๆ

น่าตะลึงตึงตึงที่ผลวิจัยบ่งว่า พวกเรียนเก่งสุด แต่คะแนนจิตสาธารณะต่ำสุด

นี่คือระดับหัวๆ ของประเทศ... เห็นแล้วก็นึกภาพออกเลยว่าประเทศชาติจะเป็นยังไง

.

คุณธรรมนี่ไม่ใช่แค่สอนด้วย แต่ต้องสร้างแรงบันดาลใจ ให้ตระหนักรู้ และกระตุ้นให้เขาทำ

.

.
ใครจะว่าผมแรงก็เอาเหอะ... 

แต่ที่ทำๆ กันนี่ไม่แรงเหรอ ทำลายชีวิต ทำลายประเทศกันด้วยวิธีการสอนแบบผิดๆ

ผมเห็นคนบ่นเรื่องการศึกษามาเป็นชาติแล้ว แต่ก็ไม่เห็นทีท่าว่าจะดีขึ้น มีแต่เพิ่มการสอบให้หนักขึ้นไปอีก คือเรียนเอาโล่ห์มาอวดกัน

ไม่ได้เรียนเอาวิชาความรู้มาใช้ดำรงชีวิตกันอย่างมีความสุขแก่ตนเองและสังคมกันเลย พ่อคุณ
.

ถ้าสอนแล้วเปลี่ยนแปลงคนไม่ได้ จะสอนไปเพื่อ....??

.

ส่วนครูอาจารย์ที่ดี ผมยกย่องมากๆ ครับ

อาชีพนี้ประเสริฐที่สุดแล้ว ศาสดาของทุกศาสนาล้วนมีอาชีพเป็นครูทั้งสิ้น 

ครูสร้างคนให้เป็นมนุษย์ผู้มีใจสูง...

ระบบมันจะเป็นอย่างไรก็ช่างหัวแม่เท้ามัน  แก้ไม่ได้ก็ไม่ต้องแก้

แต่ขอท่านยืนหยัด ทำหน้าที่อันประเสริฐนี้ต่อไปอย่าย่อท้อนะครับ ถึงไม่รวยก็ช่างมัน ความดีสำคัญกว่า

ขอให้ทราบว่า มีคนที่เป็นกำลังใจให้ท่านอยู่ มากๆ ด้วย ...สู้ๆ ครับ

.


หมายเลขบันทึก: 643232เขียนเมื่อ 12 ธันวาคม 2017 07:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม 2017 10:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

-สวัสดีครับ

-ผมสัมผัสและเรีียนรู้การสอนคนมาพักหนึ่ง

-ท้ายสุดแล้วก็ยังเปลี่ยนคนได้ไม่เหมือนกับใจ

-คิดแล้วก็เข้าสู่ความทุกข์(ทุกข์เพราะคิด)

-ณ เวลานี้ขอสอนและเปลี่ยนตัวเองก่อน

-ยึดถือ"บอกให้รู้ ทำให้ดู อยู่ให้เห็น"

-กำลังเริ่มก้าวเดิน..อย่างไม่สร้างทุกข์ขอรับ..

ครับ การสอนเริ่มจากสอนตัวเองก่อน

และผมก็ยินดีที่ตระหนักถึงการพยายามในการเปลี่ยนแปลงผู้อื่นนะครับ

วิชาการถ่ายทอดความรู้จนเปลี่ยนแปลงคนอื่นได้ต้องฝึกฝนจริงจัง ต้องใช้เวลาครับ

ผมเป็นกำลังใจให้ ??

อ้าวผมพิมพ์ รูปดอกไม้ กลายเป็น ? ? 

ไปซะงั้น

สวัสดีค่ะ...

คนที่เป็นครูอย่างแท้จริงจะมีความคิดแบบ อ. กล้วย คือพยายามสอนให้นักเรียนคิดได้ คิดเป็น มีพฤติกรรมทางความคิดในเชิงบวก นำสิ่งที่คิดได้ คิดเป็น ไปใช้ในการดำรงชีวิต สามารถเอาตัวรอดได้ในสังคมยุคปัจจุบัน แต่ก็นั่นแหล่ะค่ะ ต้องไม่ลืมว่า... บัวยังมี 4 เหล่าตามที่พระพุทธองค์ทรงเปรียบไว้ ฉะนั้น..แม้ทุ่มเทการสอนให้อย่างเต็มที่ บางทีบัวบางเหล่าก็ไม่ยอมรับเอาเข้าสมอง เราจึงเห็นข่าวในภาพลบอยู่บ่อยๆในยุคปัจจุบัน นั่นเป็นเพราะว่า.. บัวบางเหล่าไร้จิตสามัญสำนึกซึ่งเป็นสิ่งที่สอนยากมากที่สุดในบรรดาวิชาความรู้ที่เคยสอน จึงต้องลดทอนความคาดหวังในตัวนักเรียนลงบ้าง เพื่อที่ครูจะได้ไม่รู้สึกแย่ หรือท้อแท้มากเกินไปว่าตัวเองสอนไม่ดี สอนไม่เป็น สอนแย่... เด็กจึงไม่ได้ดังใจ 

การสอนคนให้เปลี่ยนแปลง เป็นงานที่ยากที่สุด

แต่อย่างน้อยก็ควรสร้างความสุขให้เขาด้วยความรักความเข้าใจครับ

นั่นคือสิ่งที่คนเป็นครูจริงๆ (ย้ำว่า...คนเป็นครูจริงๆ) ได้ปฏิบัติอยู่แล้วตลอดระยะเวลาในการสอนค่ะ 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท