รำลึกความสุขก่อนเกษียณ 1
เมื่อแรกเริ่มงาน "ครู" มีความมั่นใจระดับหนึ่ง แม้ว่าจะไม่เคยผ่านสถาบันศาสตร์การสอนใดๆ มาก่อน แต่ด้วยประสบการณ์ที่ได้ร่ำเรียนกับคุณครูทุกระดับ และความประทับใจที่มีกับคุณครูในแต่ละช่วงวัย ช่วยให้ทำหน้าที่ "ครู" ได้เป็นอย่างดี ประกอบกับทางโรงเรียนขาดแคลนครู และรอครูคนใหม่มานาน พอได้ไปเป็นครูที่นั่นจึงได้ชื่อว่า "ครูใหม่" ของนักเรียนทุกคน แม้ว่าปีถัดมาจะมีครูมาเพิ่มอีกหลายคน ครูเก่าคนนี้ก็ยังเป็น "ครูใหม่" ของนักเรียนเสมอ
นับว่าที่โรงเรียนแห่งแรกนี้เป็นสถานที่ฝึกวิทยายุทธด้านการสอนแก่ครูโดยตรง อีกทั้งครูน้องๆ ทุกคนก็ให้ความเชื่อถือในการทำงาน สองปีกว่าที่ทำงานอยู่ที่นั่น เราอยู่บ้านพักเดียวกัน แบ่งสรรปันส่วนกันอยู่คนละมุม ช่วยกันทำอาหารการกิน ช่วยกันตักน้ำจากบ่อมาใช้มาอาบ ยามใดที่น้ำแล้งก็พากันไปใช้น้ำในคลองกับควายของชาวบ้าน ชีวิตติดดินสุดๆ กลางคืนก็มืดมิดมีแต่แสงตะเกียงเท่านั้น เด็กน้อยคอยมานอนเป็นเพื่อนครูอยู่บ่อยๆ
ครูผู้หญิงยุคบุกเบิกของโรงเรียน พ.ศ.2523-2525
โรงเรียนไม้เก่าๆ โล่งๆ ในภาพนี้คงถูกรื้อทิ้งไปนานแล้ว ตรงที่ครูยืนอยู่เป็นทางเข้าอาคารหลังใหม่ ตอนนี้ก็จะ 40 ปีแล้วมั้ง
มาครั้งแรกกว่าจะเดินทางถึงโรงเรียนใช้เวลา 4 วัน ด้วยฝนตกหนักมากเดินทางไม่ได้ ไปวันจันทร์เข้าถึงโรงเรียนได้ในวันศุกร์
ช่วงกลางทางมีแอ่งน้ำขวางอยู่ หากฝนมากจนน้ำล้นขึ้นสูงก็ต้องเดินลุยน้ำลอยคอไป แบกสัมภาระไว้บนบ่าแต่ก็ยังเปียกอยู่
แต่พอช่วงแล้งน้ำก็แห้งเหือดแทบจะไม่เหลือซากให้เห็นเลย
เป็นครูบ้านนอกได้ 2-3 เดือน มีหนังสือจาก กพ.แจ้งให้รายงานตัวในตำแหน่งนักวรรณกรรม ณ หอจดหมายเหตุ
หอสมุดแห่งชาติ แรกๆ ก็ยังลังเลอยู่ด้วยเป็นงานที่ตรงกับวุฒิและความสามารถ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเป็นครูด้วยเพลง
“ที่นี่ไม่มีครู”
อยู่ที่นี่รู้จักกับเด็กทุกคน เคยพาเด็กๆไปเที่ยว กทม.หลายครั้ง ตามกันไปเป็นพรวน แม้แต่เด็กอนุบาลก็ยังเคยพาไป
มีอยู่สองคนที่เคยพาไปเที่ยวที่บ้านต่างจังหวัดช่วงปิดภาค พ่อแม่เด็กก็แสนจะเชื่อใจ ไว้ใจครูเหลือเกิน ย้อนคิดไป
ว่าตัวเองช่างกล้านักที่พาลูกๆ คนอื่นมาตะลอนๆ ไม่กลัวเหตุเภทภัยที่อาจเกิดขึ้นเลย
ชาวบ้านมักคาดหวังว่าครูทำได้ทุกอย่าง มาขอให้ครูช่วยสอนรำแก่สาวๆ ในงานหนึ่ง ครูเองก็ใช่ว่าจะรำเป็น ยังแปลกใจ
ตัวเองว่ารับปากสอนไปได้อย่างไร จำได้ว่าไปซื้อหนังสือรำไทยมาเล่มหนึ่ง ปกสีเขียวเข้มมีรูปนางรำสวยๆ 1 คน
เปิดหนังสือฝึกเอง สอนเอง......จนได้ ช่างทำได้นะ เหลือเชื่อ!
ความเห็น (4)
รูปถ่ายแห่งความทรงจำ ;)...
-สวัสดีครับ
-ปี 2523 ผมเกิดพอดีครับครู
-ภาพแห่งความทรงจำนะครับ
-ขอร่วมระลึกถึงพระคุณครูทุกๆ ท่านด้วยครับ
ไม่ได้ข่าวพี่ครูนานมากๆ
สบายดีนะครับ
ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ ห่างหายไปนานจริงๆ
สบายดีค่ะ
ช่วงนี้รำลึกถึงความหลัง เก็บเกี่ยวความสุขเล็กๆ น้อย บันทึกไว้อ่านเล่น
ไว้เป็นกำลังใจตัวเองยามแก่เฒ่า