แรงบันดาลใจ สร้างได้ จริงหรือ?
ในสมัยก่อน ดิฉันทำงานไม่เคยรู้ว่า แรงบันดาลใจ จะช่วยให้คนเราทำงานสำเร็จได้ แต่ในปัจจุบันหลายหน่วยงานพูดถึง ความสำคัญในการสร้างแรงบันดาลใจ และมีการจัดอบรมกัน มีหนังสือมากมายเขียนเล่าเรื่อง แรงบันดาลใจ สร้างได้ เราลองติดตามดูนะคะว่า แรงบันดาลใจสร้างได้ จริงหรือ?
ประสบการณ์การทำงาน
ดิฉันทำงานมามากกว่า 30 ปี หลักการทำงานที่ทำเสมอ คือ อะไรก็ตามที่จำเป็นต้องทำ เรามักจะถามตัวเองว่า... ทำเป็นไหม ถ้าทำไม่เป็น ก็หาอ่านได้เพราะมีข้อมูลมากมายที่หาได้จาก google หรือ website ต่างๆ หรือถ้ามีโอกาสก็ไปอบรมเรื่องนั้นๆ แล้วกลับมาลองทำดู ทำไปเรื่อยๆ หากทำไม่ได้ ก็ถามผู้ที่ทำเป็น เพราะการนั่งอบรม ฟังดูเหมือนจะทำได้ง่าย แต่พอลงมือทำ มักจะติดนั่นนี่ ถ้ามีพี่เลี้ยงคอยให้เราปรึกษา เราจะทำจนสำเร็จได้แน่นอน นอกจากนี้ สิ่งที่เราทำ คือ ติดตามฟัง คนต้นแบบหรือคนที่เป็นโมเดล เรียนรู้จากเส้นทางชีวิตการทำงานว่าท่านมายืนอยู่จุดนี้ได้ มีเทคนิคอย่างไร มีวิธีคิดอย่างไร โมเดลที่ดีของพยาบาลมีมากมาย เช่น ศ ดร สมจิต หนุเจริญกุล ดร ยุวดี เกตุสัมพันธ์ รศ ดร พิกุล พรพิบูลย์ ฯลฯ ดังนั้น ถ้ามีการจัดประชุมวิชาการของพยาบาล ที่มีกระบี่มือหนึ่งมาพบกัน ถือเป็นโอกาสที่ดี เราต้องไปร่วมฟัง การที่เราจะไปขอคำปรึกษาส่วนตัว คงเป็นไปไม่ได้ เพราะท่านก็งานล้นมือ ดังนั้นในช่วงที่จัดประชุมประจำปีเรื่อง พยาบาลผู้เชี่ยวชาญกับการขับเคลื่อนระบบการพยาบาล ขอเชิญชวนน้องพยาบาลไปร่วมอบรมกัน
เคล็ดวิชาการทำงาน
งานที่ดิฉันภาคภูมิใจ..คือ การพัฒนางานประจำให้เป็นวิจัยและการนำผลวิจัยมาใช้ในการดูแลผู้ป่วยมะเร็งที่ได้รับยาเคมีบำบัด ทำงานทุกวันอย่างมีความสุข ไม่มีวันใด..ที่ไม่ทำงาน ทำไป อ่านไป ค้นไป ปิ๊งอะไรก็เขียน ทำงานอย่างมีเป้าหมายเสมอ "จะต้องทำงาน จนสำเร็จทุกงาน กัดไม่ปล่อย ทำอย่างต่อเนื่อง ยกตัวอย่าง การพัฒนางานในหอผู้ป่วยเคมีบำบัด5จ รพ ศรีนครินทร์ เราจะชวนน้องคุยทุกวันๆละ 5 นาที หลัง post conference จนได้ประเด็นที่จะต้องพัฒนา งานบางอย่างทำเป็น CQI งานบางอย่างทำเป็นวิจัย เหลาคำถามให้ชัด ทบทวนว่ามีคนอื่นเขาทำเรื่องนี้หรือยัง ถ้ายังไม่มีและเรายังเห็น gap ลองให้น้องเขียนมาว่า อยากพัฒนาอะไร แล้วช่วยกันเขียนโครงร่างวิจัย ขอทุน ขอจริยธรรม ลงมือทำ บริหารจัดการงานวิจัยให้ทำจนเสร็จ วิเคราะห์ข้อมูล เขียนรายงาน และตีพิมพ์ นำเสนอผลงานวิจัยทั้งภายในงานพยาบาล คณะแพทยศาสตร์และระดับชาติ รวมทั้งต่างประเทศ ที่สำคัญที่สุดผลงานวิจัยเหล่านั้นจะต้องนำกลับมาใช้ในการดูแลผู้ป่วยในหน่วยงานและเผยแพร่ให้หน่วยงานอื่นนำไปใช้ด้วย" มาถึงวันนี้ผลงานเกือบทุกงานได้รับรางวัลเสมอ
นอกจากเรียนรู้ด้วยตนเองและเรายังสามารถเรียนรู้จากคนอื่นได้ด้วย ดร ยุวดี เกตุสัมพันธ์ เล่าว่า งาน “ทุกขั้นตอน สามารถเรียนรู้ทั้งตนเอง กับ ผู้ร่วมทีมเสมอ คนที่เล่าเรื่องงานโดยไม่มีโพย คือ คนที่ทำจริง เราจะต้องหาเวลา มาเจอกัน พูดกับทีมให้ฟังง่ายเข้าไว้ ถ้าเราเก่งจริง เราต้องหาน้องที่เก่งกว่าเรา มาร่วมทีม ไม่ต้องกลัวว่า น้องจะมาคอยหักแข้งหักขา เราต้องทำหน้าที่ successor จูงแขนและชวนมา copy ทำโคลนนิ่งไว้หลายๆคน อย่าคิดใหญ่ หรือ ยากเกินไป อย่าเอาความทุกข์มาคุยกัน ตัวเราเองก็ต้องทำให้ทีมเห็น เราต้องทำก่อน ทำให้คนเห็น ไม่ควรพูดเฉยๆ (talk only) เราไม่ใช่เพียงผู้ประสาน เราต้องเป็นผู้ร่วมทีม ผลงานที่เกิดขึ้นจะเป็นผลงานของเรา สิ่งสำคัญและจำเป็นในการทำงาน คือ providing the clinical expertise, leadership, organization influence และสิ่งสำคัญ เราต้องเป็นพันธมิตรกับแพทย์” งานจะสำเร็จแน่นอน
สรุป
คำพูดของอาจารย์ ดร ยุวดี เกตุสัมพันธ์ จะเป็นกำลังใจที่ดีเสมอ คำขวัญที่ได้ คือ "หากโลกนี้ไม่มีคำว่า อุปสรรค มนุษย์ก็ไม่รู้จักคำว่า ความพยายาม" คิดว่า ประโยคนี้เองที่ สร้างแรงบันดาลใจทุกครั้งที่ได้ฟัง จะเห็นว่า..แรงบันดาลใจ สร้างได้จริงๆ ค่ะ และแรงบันดาลใจนั้นมักจะมาจาก..คนต้นแบบของเรานี่เอง
......
อุบล จ๋วงพานิช
13/05/60
team คือ พลัง
บทความนี้ สามารถทดสอบสิ่งที่เราจะไปเล่าวันที่ 15 พค 60 เขียนจาก tacit พิชิตความสำเร็จ
ความเห็น (3)
อุปสรรคคืด บันได ให้เราป่ายปีนขึ้นที่สูง
ได้สำเร็จจ้
อุปสรรคคือ บันได ให้เราป่ายปีนขึ้นที่สูง
ได้สำเร็จใช่ไหมคะ อาจารย์มะเดื่อ
บทความนี้ทดสอบ "เทคนิค การบอกกล่าวเล่าเรื่องผ่านการเขียน"
พบว่า บทความนี้ แก้ไข 3 รอบ เพื่ออ่านทบทวน แก้ไขคำเชื่อม เกลาภาษาให้สละสลวยขึ้น อ่านไม่สะดุด
มีบทนำ เนื่้อหาและสรุปให้คนอ่าน เชื่อไปกับเรา เติม tacit Knowledge ของเราไปด้วย