ยามเย็นของวันนี้ที่ม้าหินอ่อนตรงซอกมุมหนึ่งในโรงเรียนมัธยมต้นที่ลูกชายได้เลือกเข้าเรียนระดับ ม.1 ช่วงนี้เป็นการเรียนปรับพื้นฐานไปเรียนแต่เช้าและเลิกบ่ายสี่โมงกว่า ๆ ขณะที่ผู้เขียนนั่งรอรับลูกชายอยู่ ณ ม้าหินอ่อนนั้น ก็มีหญิงวัยกลางคนมานั่งเก้าอี้ตัวถัดไป สวัสดีครับมารอรับลูกรึครับ ใช่คะ แล้วการสนทนาในวงม้าหินอ่อนก็เริ่มขึ้นโดยเธอเล่าให้ฟังดังนี้ว่า
เดิมทีทำงานบัญชีในบริษัทรับเหมาก่อสร้างขนาดใหญ่ต่อมาเจ้าของบริษัทถูกยิงตายที่หน้าบริษัทคนอื่นมาทำแทนแต่เจ๊งปิดกิจการ เธอจึงตกงานเป็นแม่บ้านเลี้ยงลูก 2 คน คนโตเป็นหญิงกำลังเรียนอยู่ ม. 2 คน คนเล็กเป็นชายกำลังเรียนอยู่ ม. 1 ที่เธอมารอรับนี่ละ ลูกเธอมีอายุห่างกันแค่ 6 เดือน เอ๊ะ ยังไง คืออย่างนี้
คนโตขอช่วยพี่สาวให้ตั้งท้องเพราะเธอมีลูกยากเนื่องจากเป็นโรคช็อกโกแลตชีสต์ ต่อมาช่วงที่ทำงานอยู่นั้นมีพระมาที่บริษัทจำได้ว่าชื่อพระอาจารย์ฉกาจหรือหมีเดิมเป็นชาวรัตภูมิ อยู่ ๆ พระก็ทักขึ้นมาว่า ทำไมเธอหน้าเศร้าจัง เธอก็เล่าให้ฟังว่าอยากมีลูก แล้วพระก็ทำน้ำมนต์ให้ดื่มพร้อมบอกให้ทำอาหารทาน 6 อย่าง เธอทำตาม ก็ตั้งครรภ์ ไปหาหมอว่าหนึ่งในล้านคนนะนี่ ที่ตั้งครรภ์ได้
ต่อมาพระอาจารย์มาที่บริษัทอีกเมื่อเจอ พระบอกว่า เออเธอได้ลูกชายนะนี่ ทั้งที่ตอนนี้ตั้งท้องได้ 2 เดือน พระรู้ได้อย่างไร พอครบกำหนดก็คลอดออกมาเป็นลูกชายจริง ๆ และตอนนี้กำลังเรียน ม. 1 ที่เธอมารอรับนี่ละ
คำถามก็คือแล้วพระรู้ได้ยังไงว่าเธอตั้งท้องได้ และรู้ด้วยว่าลูกในครรภ์นั้นเป็นเพศชาย..? แล้วพระรูปนั้นตอนนี้ท่านอยู่วัดไหน เธอไม่รู้เพียงแต่ทราบว่าพระไปอยู่ในป่าลึกแถวจังหวัดนครสวรรค์
การสนทนาของเรายุติลงเมื่อนักเรียนเลิกแล้วกำลังเดินมาหาผู้ปกครองนั้นแล.
ไม่มีความเห็น