วันที่ 29 อย่าแบกไว้คนเดียว (28 ธันวาคม 2559)

เป็นนักศึกษาฝึกงานใคร ๆ ก็บอกว่าต้องเก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้มากที่สุด เพราะก็ต้องการเรียนรู้ด้วยตนเอง เรียนรู้จากสิ่งที่เราได้รับมอบหมายให้ทำ แน่นอนมันมีทั้งที่เคยทำและที่ไม่เคยทำและยังมีงานที่ไม่คิดว่าจะได้ทำ ถ้าถามว่าเก็บเกี่ยวประสบการณ์นี่เหนื่อยไหมก็เหนื่อยมากนะ แต่เหนื่อยกับคนมากกว่าเพราะต้องเจอคนทีเราไม่เคยรู้จักมาก่อน ไม่เคยทำงานด้วยกันมาก่อนไม่เคยรู้จักนิสัยกันมาก่อนก็เป็นธรรมดาที่มีทั้งคนที่เราชอบและไม่ชอบและก็มีทั้งคนที่จะรักและไม่รัก สิ่งที่ควรทำคือทำใจให้เป็นกลาง….ไม่มีบทเรียนไหนที่สอนได้ดีที่สุดแต่บทเรียนที่ดีที่สุดคือได้เรียนรู้ด้วยตัวเองเพราะมันจะทำให้จำ

วันนี้ก็เป็นโอกาสที่ดีอีกแล้วที่จะได้เรียนรู้ในงานที่ไม่เคยทำมาก่อน เป็นงานที่ส่งต่อๆกันมา เหมือนเป็นแบบฝึกอีกแบบฝึกหนึ่งได้รับมอบหมายจากครูท่านหนึ่งให้ช่วยทำเกี่ยวกับงานต่อต้านบุหรี่โรงเรียนปลอดบุหรี่เพื่อเตรียมต้อนรับการประเมินที่ใกล้จะถึงมีทั้งหมด7มาตรการ แต่ละมาตรการก็จะมีตัวชี้วัดแต่ละตัวชี้วัดก็จะมีหลักฐานประกอบหลังจากที่ได้รับมอบหมายมาแล้วรู้สึกหนักใจเหมือนกันนะเพราะเยอะมากและงานของตัวเองที่ต้องทำ ไหนจะงานที่ทำค้างไว้อีก นี่คงเป็นอีกแบบทดสอบที่ต้องผ่านไปให้ได้ รู้สึกเหมือนกำลังแบกหินไว้บนบ่าคงต้องรบกับงานไปอีกนาน