เมื่อวันพุธที่ 18 มกราคม 2560 ผู้เขียนไปช่วยฝ่ายกิจการนิสิตมหาวิทยาลัยทักษิณ โดยมีคุณสายใจ จุลสุรางค์นักวิชาการชำนาญการ อาจารย์ เจ้าหน้าที่และนิสิตมหาวิทยาลัยทักษิณไปช่วยพื้นที่น้ำท่วมที่จังหวัดนครศรีธรรมราช ตอนแรกที่มหาวิทยาลัยอากาศปกติ
ทีมงานนัดเวลา 7.30 น ผู้เขียนคิดว่านัดเวลา 7.00 น ผู้เขีบนเลยมาจุดนัดพบเวลา 6.30 น.ตอนแรกแปลกใจว่าทำไมม่มีเจ้าหน้าที่หรือนิสิตมาเลย มีแต่พี่จุก พนักงานขับรถหกล้อที่เอารถมาจอดรอนานแล้ว พอดีฝนตกในมหาวิทยาลัยเลยจัดการช่วยกันปิดผ้ายางกันน้ำเข้าถุงยังชีพ ด้านข้างทั้งสองข้าง
ตอนออกเดินทางฝนตกตลอดเวลาผู้เขียนอาสานั่งบนรถ 6 ล้อเนื่องจากว่า จะได้ช่วยดูสิ่งของเผื่อสิ่งของตกระหว่างที่รถวิ่งทีมงานมาถึงที่จังหวัดนครศรีธรรมราชที่อำเภอสิชลเกือบบ่ายโมงกว่าพอดี จุดแรกที่ไปคือบ้านเผียน เลยบ้านเทพราชขึ้นไปถนนขาดต้องเดินทางต่อไม่สามารถเอารถมหาวิทยาลัยเข้าไปได้เดินประมาณ หนึ่งกิโลเมตร
ชาวบ้านนำทางเข้าไปมีคุณยายคนหนึ่งนำไปด้วย แต่คุณยายติดขี้โคลน ถามยายว่าทำไมไม่ออกมาจากโคลน ยายบอกว่าหารองเท้าอยู่ มาถึงจุดที่น้ำถล่มถนนและบ้านเสียหาย นิสิตช่วยกันลำเรียงก้อนหินเพื่อทำฝายน้ำล้นให้น้ำเดินทางช้าๆ
มีทีมงานของ กศน สีคิ้วมาอยู่แล้วจำนวน 30 คนท่านผู้อำนวยการ กศน สีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมา มากำกับดูแลเอง เจ้าหน้าที่บอกว่า มาอยู่นานแล้วมาชุดละ 30 คน และมีทั้งหมด 3 ชุด แยกกันอยู่ทั้งหมด 3 หมู่บ้าน มาช่วยฟื้นฟู พื้นที่โดนน้ำท่วม
ทีมคุณสายใจ จุลสุรางค์ พี่ทีมงานกิจการนิสิต
เมื่อทำงานเสร็จ ก็เดินทางออกจากพื้นที่เพื่อไปโรงเรียนนบ้านเผียนเพื่อนำของไปให้นักเรียนและอาสาสมัครที่มาช่วยชาวบ้านที่มาจากอาชีวะของจังหวัดเพชรบุรี ปกติเราเดินทางออกอย่างเร็วเพราฝนตก ที่ขำคือพระที่มาด้วย ท่านนั่งมอเตอร์ไซด์ออกมาจีวรบินเลย 555
ตอนมาที่โรงเรียนบ้านเผียน มีผู้ปกครองและนักเรียนมารอเต็มเลย ทางทีมงานช่วยกันเอาของแจกชาวบ้านอีกทีมหนึ่งไปเยี่ยมชาวบ้านในพื้นที่สูงกว่าที่โรงเรียน
พี่น้อง (สมบูรณ์ จุลสุรางค์) เอาของแจกเด็กประถมศึกษา
ผู้เขียนอยู่บนรถคอยส่งถุงยังชีพและข้าวสารต่อให้นิสิต ข้าวสารไม่หนักที่หนักคือน้ำดื่มที่มีจำนวนมาก
หลังจากนั้นทีมงานก็เอาของไปไว้ที่งานกู้ภัยของสิชลที่นำเข้าพื้นที่ เพื่อให้นำสิ่งของเหล่านี้ไปแจกให้ชาวบ้านในพื้นที่ที่เราไม่สามารถเข้าถึงได้ ผู้เขียนและทีมงานเดินทางกลับมามหาวิทยาลัยทักษิณ ถึงประมาณ 22.00 น. อาบน้ำและนอนเลยเนื่องจากเดินทางไกลมาก ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่าน...
ขอบคุณพี่ครูมะเดื่อ
ไปที่นครศรีธรรมราช
มีพื้นที่เก่าที่น้ำท่วมมากๆ
ทางขาดเลยครับ
ขอบคุณพี่ใหญ่มากครับ
มีประโยชน์แก่ผู้ประสพภัยมากเลยครับ