เขียนถึง ปนน. เมื่อ 7 ปีที่แล้ว

เช้านี้ ขณะกำลังงงๆกับโลกที่ดูจะเอียงไปเอียงมาในเช้าวันจันทร์ เพราะนอนน้อยมาหลายวันหลายราตรี วันนี้ไม่สดช่นเท่าใดนัก จึงเปิดไปอ่านบันทุก https://www.gotoknow.org/posts/206810 ที่เคยเขียนไว้สั้นๆ ตอนนั้นคงเริ่มหัดเขียนบันทึกที่ gotoknow แต่ที่สนุกคือไปเปิดเจอความคิดเห็นที่ตัวเองแสดงความไว้ในบันทึก เอ้า น่าสนใจวิธีการเขียนบึกทึกของตัวเอง (ชมตัวเองก็เป็น) ในแต่ละช่วงวัย การจดบันทุกชีวิต ก็ทำให้เห็นมุมมอง มุมคิดที่ต่าง วันนี้ เอาการเขียนบันทึกในวันนั้น มาโพสต์ใหม่ในบึนทึกนี้ ก็เห็นจะดีไม่น้อย ในคอมเมนต์วันนั้นเขียนอย่างนี้ครับ

ปนน.
ครั้งแรก----------- นาหนองทุ่มวิทยา จ.ชัยภูมิ เมื่อเดือนไหนจำไม่ได้ครับ เทอมปลาย ปีการศึกษา 2545 ครับ
ปี 2545
ไป เพราะพี่โรงเรียนชวนไป พี่โรงเรียนเป็นประธานชมรม(พี่ผึ้ง วิไลลักษณ์)
ไป ด้วยความไม่รู้อะไรและไม่รู้จักใคร
ไป ด้วยหวังว่าคงมีส่วนหนึ่งที่ช่วยเหลือคนอื่นๆบ้าง
ไป ด้วยว่าเบื่อพี่โรงเรียนที่ชวนไปบ่อยจนเกรงใจ
นั่นคือครั้งแรก
ปี 2546
ไป เพราะเริ่มสนุกกับกิจกรรม
ไป เพราะมีความสุขกับการทำงาน
ไป เพราะเพระความรักความอบอุ่น
ไป เพราะเริ่มติดเพื่อน พี่ น้อง ที่ ปนน.
ปี 2547
ไป เพราะมีหน้าที่มากขึ้น ในฐานะ ประธานชมรม
ไป เพราะต้องดูแลคืนอื่นๆด้วย
ไป เพราะยังรักในการทำกิจกรรม
ไป เพราะหลงใหลใน ปนน.
ปี 2548
ไป เพราะยังคงรัก ปนน.
ไป น้อยลงเพราะภารกิจมากขึ้นจากองค์กรใหม่ที่ชื่อว่า อน.มข.
ที่ต้องรับภาระมากขึ้น ในฐานะ อุปนายก
ไป เพราะห่วงหา ปนน.
ไป ค่ายเดียวเองครับ ทั้งปี เพราะไม่ค่อยว่าง (เสียดายจัง)
ปี 2549
ไป เพราะยังรัก และทำหน้าที่แทนแม่ (ดร.สมจิต)
ไป เพราะยังได้รับไออุ่นและอบอวลจาก ปนน.เสมอๆ
ไป ได้ไม่มากเพราะเรียนต่อ ป.โท
ไป ค่ายเดียวแต่ยาวนานที่ส้มป่อย ศรีสะเกษ ตั้ง 7-8 วัน
ปี 2550
ไป ไม่ได้เลย
ไป ไม่ได้เพราะเรียน ป.โท และงานที่มากขึ้น
ไป ได้ไม่กี่วัน ที่ศรีบุญเรือง หนองบัวลำภู ต่ายตุลาฯ
ไป ปิดค่ายด้วยกับ รศ.ดร.สมจิต ก่อนเดินทางไปต่างประเทศ
ปี 2551
ไป เปิดค่าย 2 ครั้งและปิด 1 ครั้ง
ไป เห็นความยิ่งใหญ่
ไป ให้กำลังใจน้องๆ
ไป เพราะมีหน้าที่เป็นที่ปรึกษา อย่างไม่เป็นทางการ
ปี 2552
ไป ค่ายล่าสุดที่ ศรีสมเด็จ ร้อยเอ็ด 4-5 ก.ค. 52
ไป ไหนต่อไม่ทราบ
ไป เท่าที่จะเป็นไปได้
ไป ได้ไม่มาก เพราะไม่ได้เป็นที่ปรึกษาอย่างเป็นทางการ และมีภารกิจมากมาย
ตั้งแต่ ปนน.อยู่บนตึกแฝด
ปนน. ยุคมืด
ปนน. ยุคประตูแดง
ปนน. ณ ที่ปัจจุบัน ยิ่งใหญ่และกว้างขวางขึ้นด้วยย้ายลงมาอยู่ด้านล่าง
ปนน. เปลี่ยนแปลงไปตามกาลและเวลา
ปนน. คืออะไรคงประจักษ์แก่ใจและสายตา
รู้ซึ้งบ้างถ้าค้นหาเจอ
ไม่รู้ซึ้งก็ถอยหนี เพราะนั่นคงไม่ใช่ที่ของเขา
หลายคนเข้ามาแล้วจากไปในเวลาอันสั้น
หลายคนเข้ามาแล้วไม่อยากจากไปเมื่อถึงเวลาอันควร
หลายอย่างเกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน
หลายอย่างหายไปและเกิดขึ้นมา
....................ปนน.
..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/206810

............................................................................................................................................

เวลาก็ล่วงมา 7 ปี จากการเขียนในวันนั้น ส่วนวันนี้ ปนน. กำลังจบครบปีที่ 20 วันก่อนไปร่วมงานราตรีบัณฑิต (16 ธ.ค.59) ที่ลานเดิมหน้าชมรมเดิม และเมื่อวันที่ 17 ธ.ค. 59 ปนน. จัดปฐมนิเทศค่าย เพื่อเตรียมไปออกค่ายใหญ่วันที่ 21-30 ธ.ค.59 ที่โรงเรียนเปือยน้อยศึกษา อำเภอเปือยน้อย จ.ขอนแก่น ก็ได้แวะเวียนไปนิดหน่อย เห็นเด็กๆจะจัดกิจกรรม "พี่น้องร้องเพลงค่าย" ในโอกาสครบรอบ 20 ปีที่ค่ายด้วย คงสนุกดีนะ ผมว่า

..........................................................................................................................................

20 ปีที่ผ่านมา ปนน. ทำอะไรบ้าง เป็นเรื่องที่น่าสนใจอย่างยิ่ง

วันที่ไปงานราตรีบัณฑิต ก็ให้แง่คิดกับน้องๆว่า ในตอนเล่าเรื่อง "ค่าย ในความทรงจำ"
เพื่อยกตัวอย่างให้บัณฑิต ปนน. ฟัง เพื่อเอาไปใช้ในชีวิตหลังสำเร็จการศึกษา ชีวิตในวัยเรียน คือการลองผิดลองถูก ชีวิตคนทำงาน จะลองไม่ได้ มีแต่ผิดกับถูก ขอให้อดทนไปให้ได้ในทุกๆเรื่อง

ไว้ว่างๆ จะมาเขียนเพิ่มเติมให้ครบถึงปัจจุบันนะครับ