​ชีวิตที่พอเพียง : 2811. เที่ยวอุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา แล้วกินอาหารอร่อย

อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยาเป็นมรดกโลก ในวิกิพีเดียบอกว่า มีโบราณสถานสำคัญ ๖ แห่ง ตอนเช้าวันที่ ๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๙ สาวน้อยกับผมไปชมเพียง ๒ แห่ง คือวัดพระศรีสรรเพชญ์ กับ วัดพระราม ที่จริงเราเคยไปเที่ยวหมดแล้วกับทีมเยาวชนมูลนิธิสยามกัมมาจล เมื่อ ๘ ปีที่แล้ว โดยได้ฟังการ บรรยายของ รศ. ศรีศักร วัลลิโภดมเสียด้วย ดังเล่าไว้ ที่นี่ นอกจากนั้นยังไปกับขบวนตามเสด็จของคณะ กรรมการรางวัลนานาชาติ มูลนิธิรางวัลสมเด็จเจ้าฟ้ามหิดล เมื่อปลายปี ๒๕๕๒ ดังเล่า ที่นี่ คราวนี้นั่งรถชมยามค่ำ

เป็นอุบายพาเมียเดินออกกำลังยามเช้าตรู่ โดยเราออกจากบ้านตีห้าครึ่ง เวลา ๖.๓๐ น. ตรงรถก็ไป จอดที่ลานหน้าทางเข้าวิหารพระมงคลบพิตร เราเดินไปชมและถ่ายรูปรอบวัดพระศรีสรรเพชญ์ บรรยากาศเงียบสงบ มีคู่บ่าวสาวฝรั่ง-ไทย คู่หนึ่งมาถ่ายรูป และมีฝรั่งมาถ่ายรูปสองสามคน แล้วเราเดินมาออกวิหาร พระมงคลบพิตร ตอนนั้นแดดจ้าแล้ว สาวน้อยบ่นภายหลังว่าถ่ายรูปดาราออกมาไม่สวย เพราะฉากหลัง ที่เป็นโบราณสถานแสงจ้ามาก

วิหารพระมงคลบพิตรก็ปิดซ่อม ใช้เงินถึง ๔๙ ล้านบาท จะเสร็จเปิดให้คนเข้าไปไหว้พระได้ในเดือน กันยายนปี ๒๕๖๐ เราได้แต่ไหว้พระพุทธรูปจำลององค์เล็กๆ ที่เขาตั้งไว้ให้

เราเดินไปที่คุ้มขุนแผนเพื่อเข้าห้องน้ำ มีคนมาทำพิธีแต่งงาน แล้วเราเดินไปถ่ายรูปกับพระปรางค์ วัดพระราม แล้วขึ้นรถไปหาอาหารเช้ากิน รวมเวลาเดินประมาณ ๑ ชั่วโมง ระยะทางประมาณสองสาม กิโลเมตร

การหาร้านอาหารเช้าโดย แอพ วงใน ไม่สำเร็จ แต่เราก็ไปเจอตลาดสำนักงานทรัพย์สินส่วน พระมหากษัตริย์เข้าจนได้ และได้ไปกินก๋วยเตี๋ยวร้านซ้อย้งก๋วยเตี๋ยวหมู อยู่ในตลาดนั้นเอง ผมสั่งเย็นตาโฟเส้นใหญ่ รสชาติแบบโบราณ อร่อยจับใจ สาวน้อยสั่งเส้นเล็กน้ำหมูตุ๋น อร่อยเช่นเดียวกัน การได้ไปกินอาหารชาวบ้านธรรมดาที่อร่อย ให้ความสุขยิ่งนัก

ยิ่งสุขถึงเย็น (ที่บ้าน) เมื่อผมซื้อขาหมูที่ร้านเจ๊แป้น กลับมาบ้าน ๑๐๐ บาท ได้มาถุงใหญ่ พบว่าอร่อยมากเหมือนกัน ตอนไปซื้อขาหมูอาจารย์สุกัญญา ซึ่งเคยทำงานที่สถาบันวิจัยโภชนาการ มหาวิทยาลัยมหิดล มาทัก ท่านย้ายมาทำงานที่มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยาเพื่อกลับมาดูแลแม่ สังคมไทยมีเรื่องดีๆ ให้ได้ยินเช่นนี้เสมอ

ผมแวะซื้อบ๊ะจ่างโป๊ยเซียน ที่หน้าตลาด สาวน้อยเดินเลยไปซื้อผลไม้ ผมตามไปคุยกับแม่ค้าพ่อค้าอายุ ห้าสิบกว่า เข้าใจว่าเป็นภรรยาสามี ผมถามว่าตลาดนี้เป็นตลาดทรัพย์สินใช่ไหม เขาบอกว่าใช่ ถามถามค่าเช่าที่ตั้งแผง ได้คำตอบว่าวันละ ๓๒ บาท ที่ตลาดอื่นที่แคบกว่านี้ราคาวันละ ๒๐๐ บาท เขาบอกว่าเขาได้อาศัยบารมีในหลวงทำให้ต้นทุนการค้าขายต่ำ ได้รับพระมหากรุณาธิคุณมาตั้งแต่สมัยพ่อแม่

แต่สาวน้อยเจอเรื่องชวยให้หลงที่ร้านผลไม้นี่แหละ เขาติดป้านราคา ๒๕ บาทไว้ตัวโต ข้างหน้า บอกว่าครึ่งกิโลละ ตัวเล็กๆ สาวน้อยจึงหลงคิดว่าลองกองราคากิโลละ ๒๕ บาท เมื่อซื้อจึงรู้ว่าเป็นราคาครึ่งกิโล พ่อค้าซึ่งหน้าตาท่าทางเป็นคนซื่อสัตย์ บอกว่าตลาดนี้ตั้งราคาขาย ต่อครึ่งกิโลเหมือนกันหมด

ก่อนกลับเราแวะไปซื้อโรตีสายไหมที่หน้าโรงพยาบาล ตามคำสั่งของลูกสาว เนื่องจากไม่มีที่จอดรถ ผมจึงใช้วิธีจอดรอ ให้สาวน้อยไปซื้อ ลูกสาวสั่งให้ซื้อร้านบังหมัด สาวน้อยซื้อร้านบังหวังมา ถึงบ้านลูกสาวอีกคนบอกว่า ถ้ากินวันนี้อร่อยเท่ากัน แต่ถ้าเก็บไว้กินวันรุ่งขึ้น ของบังหมัดจะอร่อยกว่า

เรากลับถึงบ้านเวลา ๙.๓๐ น. ด้วยความอิ่มเอม

วิจารณ์ พานิช

๑๒ พ.ย. ๕๙

1 ทางเข้าวิหารพระมงคลบพิตร

2 ด้านหน้าวัดพระศรีสรรเพชญ์

3 พระเจดีย์สามองค์ วัดพระศรีสรรเพชญ์

4 รูปแบบสันนิษฐานของวัดพระศรีสรรเพชญ์

5 พระมงคลบพิตรจำลอง

6 น้ำท่วมใหญ่ ตุลาคม ๒๕๕๔

7 คุ้มขุนแผน

8 วัดพระราม

9 ทางเข้าตลาดทรัพย์สินฯ

10 ร้านซ้อย้งก๋วยเตี๋ยวหมู

11 เย็นตาโฟ

12 เกลี้ยงทั้งสองชาม

13 เจ๊แป้นข้าวหมูแดง ข้าวขาหมู

14 ตลาดสะอาดมาก