วันที่ 12 หนักกว่านี้มีอีกไหม (21 พฤศจิกายน 2559)

ออกจากบ้านพักเกื้อกูลมาแต่เช้า รีบมาดูนักเรียนทำเขตพื้นที่ บริเวณหน้าโรงเรียน บางครั้งนักเรียนทำไม่ได้ดั่งใจก็ช่วยกวาดบ้าง บ่นบ้าง จนถึงตอนเป็นครูควบคุมการเข้าแถวหน้าเสาธงก็ยังดุนักเรียนที่ดื้อ ไม่มีวินัยในแถวอีก หลังจากทำกิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จแล้วก็รีบเข้าห้อง ป.3/2 เพื่อไปสอนในคาบ 179 คาบ ช่วยครูประจำชั้นซึ่งก็คือครูพี่เลี้ยง พอสอนเสร็จครูพี่เลี้ยงขอให้สอนวิชาคณิตศาสตร์แทนครู 2 คาบ ในตอนเช้า ฉันจึงรับปากตกลงว่าจะสอนแทนให้ เพราะครูต้องไปธุระเรื่องบัญชีของโรงเรียน จากการสอนแทนก็ทำให้หวนนึกไปถึงครั้งที่ยังฝึกสอนที่โรงเรียนพุทธิโสภน ในวิชาคณิตศาสตร์ จากวิชาที่ไม่ค่อยชอบก็กลายเป็นวิชาที่ไม่ถนัดในการสอนมากกว่าวิชาอื่นๆ การสอนแทนและดูแลนักเรียนแทนครูจึงเป็นเรื่องที่ไม่น่าห่วงสำหรับฉันมากนัก แต่จะห่วงก็อยู่ที่สภาพร่างกายของฉันนี่แหล่ะ ที่จะไหวไหม เพราะว่า วันนี้ถ้าสอนแทนครูใน 2 คาบแรกแล้ว คาบที่ 3-6 ฉันก็มีสอนแน่นเลย เพราะฉะนั้นวันนี้ฉันจึงมีสอน 6 คาบรวด ได้พักแค่ตอนกินข้าวพักเที่ยงเท่านั้น หลังจากคาบที่ 6 หมดเวลา ก็มาดูนักเรียนทำเวรในห้องเรียน และเข้าแถวกลับบ้าน พอโรงเรียนเลิกแล้ว ก็มาช่วยงานฝ่ายอาคารสถานที่ในการจัดงานถวายความอาลัยของทุกๆ โรงเรียน ในวันพรุ่งนี้ และช่วยเตรียมงานแห่รางวัลอนุบาลพระราชทาน งานฉลองอาคารและห้องสมุดใหม่ของโรงเรียนด้วย สรุปวันนี้เป็นวันที่ทำงานหนักที่สุด เหนื่อยและเพลียมากๆ แต่โชคดีที่ร่างกายยังไหว อดทน และสู้ต่อไปนะร่างกาย