หลังจากที่ตั้งใจขียนบันทึกเรื่องวิชาการ..พิมพ์เสร็จกำลังจะบันทึก
..โอว..ไม่นะ..เจอโกทูโนว์ล่มชั่วคราวเสียแล้วทำให้ข้อมูลที่พิมพ์ไว้หายไป.
.หลังจากหายงง..แต่หมดอารมณ์วิชาการซะแล้ว......ทำไงดียังอยากเขียนบันทึกอยู่..นึกขึ้นมาได้ว่าวันที่๒๑พ.ย.ที่ผ่านมามีข่าวดีของตัวเองที่อยากเล่าให้ฟัง.. .
หลังจากแต่งตัวเสร็จรีบไปตรวจเลือดดูระดับไขมันและน้ำตาลในเลือด..แรกๆก็มีลุ้นนิดๆช่วงตอนจะเจาะเลือดเพราะเจอน้องพนักงานใหม่..เราสองคนต่างลังเลด้วยกันทั้งคู่เพราะฉันเป็นคนที่หาเส้นเลือดยากมากส์..เจาะทีไรได้แถมสองเกือบทุกที..ที่สุดน้องเขาก็เลือกส่งต่อการเจาะเลือดมาให้รุ่นพี่ช่วยทำให้
..อิอิ..งวดนี้เจาะครั้งเดียวก็ผ่านฉลุย..แสดงถึงลางดีตั้งแต่เช้าเลย.
.ออกจากห้องเจาะเลือดรีบเดินต่อไปยังจุดรับบัตรคิวตรวจ..เจอพี่ติ๊กประชาสัมพันธ์เห็นหน้าไม่ต้องพูดมากที่เขาก็ยื่นบัตรคิวตรวจให้
..ว้าวคิวตรวจที่69..เลขสวยอีกแล้ว..
ได้คิวมาไปตามแฟ้มตรวจ..ก็โชคดีอีกที่หาเจอในกล่องแฟ้มโดยไม่ต้องเดินตามหาแฟ้มเหมือนอย่างครั้งก่อนโน้นในอดีต...วัดความดันรับแฟ้มไปตกลงกับห้องตรวจถึงเวลาที่จะได้พบแพทย์..เสร็จสรรพกลับไปทำงานต่อที่คลินิกวัณโรค..เจอเคสที่นัดไว้ก็มาครบหมดและทำงานทันกับเวลาที่นัดหมอไว้เป๊ะเลย..อะไรจะดีอย่างวันนี้หนอเรา..
..เมื่อไปถึงหน้าตรวจเจอพี่หน่อยบอกให้รู้ว่ามาพอดีเลยและผลแลปพี่เขาช่วยตามและติดใส่แฟ้มให้เรียบร้อยแล้ว
...เมื่อพบหน้าคุณหมอสัณฑ์ทิพย์..คุณหมอก็ทักทายไต่ถามก็เลยเล่าอาการและแอบอ้อนหมออีกเล็กน้อยว่า"ช่วงที่ผ่านมาจะทำอะไรก็นึกถึงแต่หน้าคุณหมอตลอดเลย"ในใจแอบคิดต่อแต่ไม่กล้าพูดออกมาว่า.เพราะยาที่คุณหมอสั่งให้มันทำให้หนูเวียนหัวคลื่นไส้มากๆเลย..หนูจึงรอเวลานัดพบกับหมอเพื่อจะได้รู้ผลและฟังคำประกาศิตจากคุณหมอว่าหนูควรจะต้องกินยาต่อไปอีกหรือเปล่า..
.เมื่อคุณหมอดูผลแล้วก็ชมเชยแก่ฉันว่า โอเคแล้วไม่ต้องมียาอะไรมากินต่อได้แล้วเพราะทุกอย่างงวดนี้normalหมดทั้งระดับของน้ำตาลและโคเรสเตอรอล.
...ฉันก็เลยเกทับไปเล็กน้อยว่านี่ขนาดหนูกินยามั่งไม่กินยามั่งนะเนี่ย..
แต่อาศัยว่าคุมอาหาร
กับ ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอเพิ่มมากขึ้น..หมอก็เลยถามไถ่ถึงอาการไม่พึงประสงค์จากการใช้ยาที่ฉันได้เจอคุณหมอก็เลยไม่สั่งยาอะไรมาให้แต่สั่งให้ดูแลตนเองให้ดีแล้วปีหน้าค่อยมาว่ากันใหม่.
.หลังพบแพทย์เสร็จออกจากห้องตรวจขณะเดินทางกลับมายังที่ทำงานรู้สึกครึ้มอกครึ้มใจจริงๆ.
..นึกได้แต่ภาษาปะกิดว่า..YES...I can do!!!
คุณปวีณา
ขอบคุณที่มาร่วมลปรร.ค่ะ..
จากครั้งนี้Seangjaได้เรียนรู้ด้วยตนเองว่าถ้ายังพอมีหนทางอื่นๆที่ทำให้ไม่ต้องกินยา..เราก็ควรที่จะทำดูดีกว่าต้องใช้ยาช่วยเพราะผลข้างเคียงมันมีหลายหลากจริงๆ
เรียน คุณseanqia ค่ะ
คุณกฤษณา
ขอบคุณมากค่ะ...ฝากดูแลท่านอจ.นพ.สมบูรณ์เทียนทองเผื่อSEANGJAด้วยนะคะ...