ผมไม่อาจทิ้ง "ป้าพิการ" ของผมให้อยู่คนเดียว โดยที่ผมไปไล่ตามความฝันได้ ... (จดหมายถึงครูอีกฉบับหนึ่ง)

วันนี้ (๒๗ พ.ย.๕๙) ปิดคอร์สนักศึกษา ป.บัณฑิต
โดยใช้ The Last Lecture เช่นเดิม
พร้อมเพิ่มไฟล์ Micro Teaching เข้าไปเสริม

ระหว่างการปิดคอร์ส ใช้คลิป "ฅนเล็ก เคลื่อนโลก"
เป็นตัวสื่อถึงเป้าหมายที่ครูผู้สอนคาดหวัง

หลังจากนั้นปิดด้วย "จดหมายถึงครู"
จดหมายน้อยฉบับน่ารักที่ให้นักศึกษาเขียนถึงผม

มี "จดหมายถึงครู" ฉบับหนึ่งทำให้ผมแปลกใจ
จากว่าที่คุณครูที่สอนอยู่ที่จังหวัดน่าน
และยังหน้าที่เป็นหัวหน้าหมู่เรียนนี้อีกด้วย

เนื้อหาจดหมายว่าไว้ดังต่อไปนี้

"เรียน อาจารย์ ...

ตั้งแต่คาบที่ผมได้เรียนกับครู สิ่งแรกที่ผมรับรู้นั้น คือ ผมได้เจอ "ตัวจริง" เข้าให้แล้ว
เพราะการสอนของครูนั้นทุ่มเทและมีความหมายอย่างมากต่อความคิดของผม

ผมรู้สึกประทับใจนะครับที่ Sect.05 ได้เรียนกับครู เมื่อเทียบกับ Sect. อื่นแล้ว
ผมว่ามันคุ้มครับ ผมได้เติบโตขึ้น ได้กำลังใจ ได้แรงบันดาลใจ ได้แง่คิดดี ๆ
ต่อการใช้ชีวิต และการเป็นครู

การเรียนกับครูโดยเฉพาะใน The Last Lecture ช่วยให้ผมได้ตัดสินใจครั้งสำคัญในชีวิต
ได้ง่ายขึ้น กล่าวคือ ผมได้รับแจ้งข่าวรับสมัครสอบชิงทุนไปศึกษาต่อ ณ University of London
ประเทศอังกฤษ เป็นโอกาสที่ผมใฝ่ฝันและรอคอย แสวงหามาเนิ่นนาน และผมมั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่า
ผมได้ทุนนี้แน่ ๆ ถ้าผมสมัคร เพราะเป็นสาขาที่ผมชอบและถนัดมากที่สุด คือ
"สาขาประวัติศาสตร์ศิลปะทางพุทธศาสนาและศาสนาฮินดูในเอเชียอาคเนย์"
และผมมั่นใจในความสามารถทางภาษาอังกฤษของตนเอง

แต่เมื่อผมดูวีดิโอ เรื่อง "ฅนเล็ก เคลื่อนโลก" ทำให้ผมรู้ว่า คุณค่าของมนุษย์ไม่ได้อยู่ที่ใบปริญญาใด
หากคือ "ความกตัญญู" ที่จะทำให้มนุษย์เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์

ผมไม่อาจทิ้ง "ป้าพิการ" ของผมให้อยู่คนเดียว โดยที่ผมไปไล่ตามความฝันได้

สุดท้าย ผมขอบคุณอาจารย์มาก ๆ ครับ กับโอกาสนี้"

อ่านในช่วงต้น ๆ ก่อนถึงประโยคท้าย ๆ ก็คิดว่า

"นี่เราไปปิดโอกาสความก้าวหน้าของลูกศิษย์ตัวเองหรือเปล่า"

แต่เมื่ออ่านจบ ...

รู้สึกชื่นชมในวิธีคิดของเขาที่แสดงความกตัญญูต่อคุณป้าที่เลี้ยงเขามา
โดยเขายอมทิ้งความฝัน เพื่อดูแลคุณป้าที่พิการ

แน่นอน ผมนำทางความคิดในห้องเรียนแบบนั้นจริง ๆ
ที่ให้เห็น "คุณค่าของความเป็นคน" มาก่อน "ใบปริญญา"

ความกตัญญู คือ เครื่องหมายของคนดี

บุญรักษา ลูกศิษย์ของผมคนนี้และครอบครัวเขาด้วยครับ

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน มหาวิทยาลัยชายเขาของคนชายขอบ

คำสำคัญ (Tags): #วสวัตดีมาร#wasawatdeemarn#จดหมายถึงครู#ป.บัณฑิต#ความพิการ#ป้าพิการ#ความเป็นมนุษย์#มนุษย์ที่สมบูรณ์

หมายเลขบันทึก: 619225เขียนเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2016 00:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2016 00:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน