วันนี้เป็นวันที่เสียงได้หายไปแล้ว และเป็นวันที่ไข้ก็เริ่มมาหลังจากที่มีอาการเจ็บคอมาสองวันก่อนหน้านี้ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นได้ขนาดนี้ วันนี้จึงขออนุญาตครูพี่เลี้ยงและครูฝ่ายวิชาการลาป่วยเพื่อไปโรงพยาบาล 1 วัน แต่ได้มอบหมายงานฝากไว้กับเพื่อนนักศึกษาและให้ครูพี่เลี้ยงช่วยดูแลนักเรียนแทน 1 วัน และเมื่อไปโรงพยาบาลก็ได้ตรวจเลือดเพราะหมอกลัวจะเป็นไข้เลือดออก และนี่ก็นับได้ว่าเป็นครั้งแรกในรอบ 2 ปีที่ป่วย
ทำให้ค้นพบเลยว่าการจะเป็นครูนั้นต้องดูแลรักษาสุขภาพให้ดี ขาดครูไปผลที่เสียตามมาคือนักเรียนไม่ได้อะไรจากการมาโรงเรียนเลย และยังจัดได้ว่าเป็นอุปสรรคในการทำงานต่างๆของครูด้วย และเสียงก็เป็นสิ่งสำคัญสำหรับอาชีพนี้ ซึ่งการป่วยคราวนี้ผลตรวจเลือกคือไข้หวัดธรรมดาแต่การไม่ได้พักผ่อนทำให้ไข้ยังคงตัวและคออักเสปเพราะใช้เสียงมาก จากการป่วยครั้งนี้คงจะเป็นครั้งที่ฉันจดจำไปอีกนานและหวังว่าจะไม่ป่วยอีก ยังไงก็คงจะต้องดูแลสุขภาพของตนเองให้ดีกว่านี้ด้วย
ไม่มีความเห็น