Tuesday (30 สิงหาคม 2559)

เช้าวันนี้กับหน้าที่ประจำในการมาถึงโรงเรียน วันนี้จะเล่าฉบับเต็มให้ฟังว่าดิฉันทำอะไรบ้าง เริ่มต้นด้วยการเขียนสั่งการบ้านเด็ก เปลี่ยนวันที่่ กวาดห้อง และจัดโต๊ะ จากนั้นก็ไปยืนเวรรับนักเรียนตอนเช้าจนกว่าจะเข้าแถว จากนั้นก็พานักเรียนเข้าห้อง โฮมรูมร่วมกับครูพี่เลี้ยง พอนักเรียนเรียนคาบที่หนึ่งเสร็จ ก็ให้นักเรียนดื่มนมหน้าห้อง เด็กเล็กต้องตัดถุงนมให้ด้วยนะ แต่ดิฉันชอบเวลาเด็กดื่มนม ถึงแม้มันจะเสียงดัง แต่ดิฉันชอบเวลาไปนั่งดูเด็กหน้าห้อง แล้วก็จะมีเด็กแต่ละคนมาคุยด้วย เล่านั่น เล่านี่ให้ฟัง มันน่ารักดี

จากนั้นก็ทำการสอนในชั่วโมงตัวเอง หนึ่งวันจะมีสองวิชา คือคณิตศาสตร์และภาษาไทย พอว่างจากการสอนเด็ก ก็มาตรวจการบ้าน ตรวจสมุด ตรวจงานเด็กให้เสร็จ โดยเฉพาะการบ้านที่จะให้เด็กกลับไปทำที่บ้าน ต้องตรวจให้เสร็จ นอกจากนั้นก็ดูแลทั่วไป ถ้าห้องเริ่มสกปรกก็ต้องรีบกวาด เพราะอาจจะมีใครเดินมาดูห้องก็ได้ อีกอย่าง ห้องเรียนมันควรที่จะสะอาดอยู่แล้ว พอถึงคาบ gifted ทุกวันดิฉันจะเป็นคนสอนการบ้านเด็กเพราะส่วนใหญ่การบ้านจะเป็นคณิตศาสตร์กับภาษาไทย จะต้องให้เด็กทำการบ้านให้เสร็จก่อนจากนั้นจะอนุญาตให้เด็กกินขนมที่ห่อมาได้ และก็เปิดการ์ตูนให้เด็กดูคลายเครียด เพราะเด็กเรียนมาทั้งวัน

สี่โมงนิดๆ ผู้ปกครองก็จะเริ่มทยอยมารับเด็กแล้ว ดิฉันกับครูพี่เลี้ยงก็ส่งเด็กให้ผู้ปกครองส่วนใหญ่ถึงไม่ใช่เวร เราก็ไม่รีบกลับก่อน ถ้าไม่มีธุระจำเป็น เราจะอยู่ดูเด็กจนกว่าเหตุการณ์ในห้องจะสงบ แล้วจึงกลับกันให้เด็กอยู่กับครูเวรต่อไป

ก่อนกลับดิฉันจะเก็บกวาดห้องอีกหนึ่งรอบ เอาขยะไปทิ้ง จัดโต๊ะ ให้ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วจึงกลับหอพัก

---

ขอบคุณโรงเรียนวชิรวิทย์ เชียงใหม่ ที่สอนให้ดิฉันเป็นคนที่มีความรับผิดชอบ แต่เวลาผ่านไปไวมาก อีกไม่นานดิฉันต้องจากไปเริ่มต้นที่โรงเรียนใหม่อีกแล้ว ไม่อยากจากเด็กๆไปเลย อยากเห็นพวกเขาเติบโตเป็นเด็ก ป.2 เหมือนอย่างที่เราเฝ้าดูพวกเขาเติบโตขึ้นมากจากวันแรกที่เปิดเทอม

คำว่า "ทิชเชอร์" อยากฟังดูแปลกไม่เหมือนโรงเรียนอื่นๆที่เขาเรียกว่าครู แต่ทิชเชอร์ก็หมายถึงครู ซึ่งมีหน้าที่และจิตวิญญาณของครูเหมือนๆกัน

ขอบคุณนักเรียนทุกคน ที่ทำให้ทิชเชอร์รู้ว่า ทิชเชอร์สามารถเป็นครูได้ ขอบคุณความรักที่ไร้เดียงสาที่มอบให้กัน ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้กันตั้งแต่วันแรกที่เข้ามา นักเรียนรู้ไหมคะ ว่าเวลาที่ทิชเชอร์ท้อ หรือเหนื่อย สิ่งเดียวที่ทำให้ทิชเชอร์อยากมาโรงเรียนก็คือพวกหนู แต่ตอนนี้ทิชเชอร์ปรับตัวได้แล้ว และก็คิดว่าน่าจะเข้มแข็งกว่าที่ผ่านมาแล้ว ต่อจากนี้ เราจะมีแต่รอยยิ้มไปพร้อมๆกันนะคะ