.....คิดถึงแม่.....

ยอมกล้ำกลืนฝืนหิวหน้านิ่วไป.....เพียงขอให้เจ้าอิ่มแม่ยิ้มพราว

.....คิดถึงแม่.....

.....จำเรียงถ้อยร้อยความในยามเหงา
กรองกลั่นเอาสำนึกจิตตรึกฝัง
ในอ้อมกกอกนุ่มขุมพลัง
ที่ไหลหลั่งจากเต้าให้เรากิน

.....ทะนุกล่อมถนอมเลี้ยงอยู่เคียงข้าง
มิให้ห่างไกลตาทุกคราผิน
หากเยโยโอ๋เห่ฮาเฮยิน
ไม่เคยสิ้นอาวรณ์หรืออ่อนคลาย

.....ยามร้อนพัดปัดยุงที่มุ่งกัด
โบกสะบัดไรริ้นจนบินหาย
ยามหนาวแนบแอบชิดโอบติดกาย
ไออุ่นคลายสลายจนเยือกพ้นทรวง

.....เลือดจากอกผกผันกลั่นจากเต้า
เลี้ยงดูเจ้าเติบใหญ่ด้วยใจห่วง
เฝ้าฟูมฟักรักถนอมยอมทั้งปวง
สายใยยวงบ่วงรัดที่มัดใจ

.....แม้เหนื่อยยากตรากตรำสุดลำเค็ญ
ไม่ปล่อยเว้นลูกอดรันทดไหว
ยอมกล้ำกลืนฝืนหิวหน้านิ่วไป
เพียงขอให้เจ้าอิ่มแม่ยิ้มพราว

.....ขอรำลึกนึกน้อมถึงอ้อมอุ่น
มากพระคุณล้นฟ้าเกินกว่ากล่าว
แม้นว่าแม่จากหนูสู่ดวงดาว
ด้วยถึงคราวดับขันธ์มิทันลา

.....ขอวิญญาณผ่านภพประสบสุข
อย่าได้ทุกข์เกินทรวงด้วยห่วงหา
ลูกจะนำกรรมดีแม่มีมา
สู่มรรคาผลบุญช่วยหนุนนำ

วันปีย์

เขียนใน GotoKnow โดย วันปีย์
ใน go to knowledge

คำสำคัญ (Tags): #ทะนุกล่อม#ถนอมเลี้ยง#ปัดยุง#ดับขันธ์

หมายเลขบันทึก: 612150เขียนเมื่อ 10 สิงหาคม 2016 21:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 สิงหาคม 2016 21:00 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน