ซ้อมใหญ่..ให้ชื่อ คอนเสิร์ตกลองยาว ไว้จัดแสดงให้แม่ชม ในงานวันแม่ของโรงเรียน ไม่ได้ฝึกซ้อมกลองยาวประยุกต์มานานมาก ครั้งสุดท้าย...จำได้ว่าน่าจะนานกว่าสามปีมาแล้ว
คำว่า..กลองยาวประยุกต์..มีหลายรูปแบบ เท่าที่เล่นกันอยู่ ถ้าเป็นผู้ใหญ่ในชุมชน ก็จะออกท่าออกทางโลดโผน แต่ถ้าเป็นเด็กมัธยมหรืออุดมศึกษา...ก็จะใช้ปี่ชวา ร่วมบรรเลงในวง และมีนางรำ มาระบำรำฟ้อน ด้วยท่วงท่ารวดเร็วแต่อ่อนอ้อน สวยงาม...น่าดูน่าชมยิ่งนัก
แต่กลองยาวประยุกต์ของผม...เป็นเด็กประถม..ในโรงเรียนขนาดเล็ก ก็ต้องประยุกต์กันจริงๆ ว่ากันตามบริบท หรือ เล่นเท่าที่มีอยู่ โดยใช้กลองยาวเป็นตัวเดินจังหวะ..ให้รู้สึกเร้าใจ เกิดความสนุกสนาน เพลิดเพลินและน่าฟังกว่าปกติ
เครื่องดนตรีที่ร่วมบรรเลง ก็มี เบลเลลล่า(นิ้งหน่อง) เมโรเดียน พร้อมด้วย ฉิ่ง ฉาบ กรับ โหม่ง ล้อมรอบด้วยกลองยาว วางตัวผู้เล่นแบบผสมวง คอนเสิร์ต รวมทั้งหมด ๒๑ คน บรรเลงไปพร้อมๆกัน น้ำเสียงของเครื่องดนตรีที่เป็นเครื่องตีและเครื่องเป่า....เล่นตามตัวโน้ตตัวเดียวกัน..ฟังไม่เหมือนวงดุริยางค์เท่าไรนัก แต่ฟังเป็นวงกลองยาวมากกว่า และก็ได้ยินเสียงท่วงทำนองเพลงที่เล่นควบคู่กันไป..อย่างผสมกลมกลืน
ไม่น่าเชื่อว่า จังหวะกลองยาว ที่เดินจังหวะปกติธรรมดา สามารถเข้าได้กับทุกเพลง เริ่มจากเพลงพระราชนิพนธ์ (ใกล้รุ่ง) ตามด้วย เพลงรำวงอีก ๖ เพลง ประเภท เพลงช้าง...ลอยกระทง ช่อมาลี...ตามมองตา ต่อด้วย เพลงปลุกใจอีกสองเพลง แล้วตบท้ายด้วยเพลงลูกทุ่งอีกสองเพลง..รวมแล้วก็ ๑๑ เพลง สุดท้ายก็จบด้วย รูปแบบของลูกจบแบบกลองยาวนั่นแหละ
นักเรียนซ้อม ๒ รอบ ลงจังหวะ ได้เป๊ะมากๆ ผมอมยิ้ม...เล็กน้อย...รู้สึก ภูมิใจ..ที่ย้อนยุคและหยิบเอากลองยาวแบบนี้กลับคืนมาสู่โรงเรียนได้อีกครั้ง ...ฟังอย่างไรก็ไม่ขัดหูขัดตา..นับเป็นอีกก้าวหนึ่งของวิชา..ทักษะชีวิต ที่ผมมอบให้นักเรียนรุ่นนี้ ได้สำเร็จ
จังหวะดนตรี...กับจังหวะ ทักษะชีวิต เป็นจังหวะเดียวกัน ก็ยังเชื่อว่า ดนตรี จะช่วยขัดเกลาให้นักเรียนของผม มีความอดทน อ่อนโยน เป็นเด็กดี มีระเบียบกับการจัดการชีวิต..
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๑๐ สิงหาคม ๒๕๕๙
-สวัสดีครับท่าน ผอ.
-ตามมาให้กำล้งใจเด็ก ๆครับ
-ผมชอบก็ตรงประโยคนี้"ผมอมยิ้ม...เล็กน้อย...รู้สึก ภูมิใจ..ที่ย้อนยุคและหยิบเอากลองยาวแบบนี้กลับคืนมาสู่โรงเรียนได้อีกครั้ง..."
-ขอบคุณครับ