สำนึกรักบ้านเกิด...เมืองนอน...

กลับบ้านเกิดครั้งใด สุขใจทุกครั้ง....ครั้งนี้เป็นอีกครั้งหนึ่งที่อบอุ่นใจ...และขอเก็บภาพและเรื่องราวมาบันทึกเอาไว้...หากวันใดพลังใจถดถอย...ข้าน้อยจะกลับมาเติมพลังใจ ณ บันทึกนี้....ขอขอบคุณ"พี่ครูมะเดื่อ"ที่กรุณานำเรื่องราวของ"เกษตรบ้านพราน"มาเผยแพร่...ให้ติดตามชมกันผ่านบันทึกนี้ https://www.gotoknow.org/posts/611659 ด้วยนะครับ

-ขอนำเอาเรื่องราวของ"บ้านเกิดเมืองนอน"ของตัวผมมาบันทึกเอาไว้กันสักหน่อยก็แล้วกันนะครับ...กับโอกาสเหมาะ ๆ ที่จะได้กลับบ้านเกิดนั้นสำหรับตัวผมแล้วมันค่อนข้างจะจำกัดด้วยภารกิจในหน้าที่การงานไปสักหน่อย....แต่หากเมื่อใดมีโอกาสและมีเหตุการณ์ต่างๆ เกิดขึ้น ณ บ้านเกิดเมืองนอน ตัวผมก็จะตัดสินใจกลับบ้านทันที.....ดังเช่นวันหยุดที่ผ่านมานี้ ครอบครัวเล็ก ๆ ของผมต้องเดินทางกลับบ้านเนื่องจากญาติผู้ใหญ่ได้เสียชีวิตลง ดังนั้นเราจึงกลับไปร่วมพิธีกรรมทางศาสนา ณ บ้านสุขสวัสดิ์ ตำบลแม่ถอด อำเภอเถิน จังหวัดลำปาง...และหลังจากร่วมงานเสร็จเรียบร้อยแล้วผมจึงเดินทางไปเยี่ยมบรรดาเหล่าวงศาคณาญาติของผม ณ ทุ่งนา...ตระกูล"จอมดวง"คร้าบ!!!!5555

1.ขอต้อนรับทุกท่านสู่บ้านเกิดเมืองนอนของผมคร้าบ....สถานที่แห่งนี้คือแหล่งให้กำเนิดของ"ด.ช.บุญส่ง จอมดวง"คร้าบ.....

2.หลังจากไปกราบขอพรพระละเยี่ยม"หลวงพี่" ณ สำนักสงฆ์สุขสวัสดิ์ ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านแล้ว...ผมกับคนข้างกายก็แวะทักทาย"น้าลัวพรรณ"ครับ...วันนี้"น้าลัวพรรณ"ได้มาทำหน้าที่ในการเลี้ยงวัว ณ บ้านไร่ของตนเอง..ตอนนี้วัวของ"น้าลัวพรรณ"มีเพียง 2 ตัว เพราะว่าได้ขายออกไปบ้างแล้ว...คงเป็นเพราะว่าสมัยนี้หาพื้นที่ในการเลี้่ยงวัวไม่ค่อยกว้างมากนัก ดังนั้นการเหลือประชากรของ"วัว"น้อย ๆ ก็จะทำให้สะดวกในการเลี้ยงดูกันน่ะครับ 555

3.ต่อไปผมก็เดินทางไปบ้านของ"พี่สะไภ้"และวันนี้ผมเจอกับ"ยายทา"อยู่บ้านครับ ส่วน"พี่สะไภ้"ไปทุ่งนาเพื่อดำนาครับ....พอไปถึงเราก็ไป"สาวน้ำบ่อทรายเย็นๆ " "น้ำบ่อนี้ใสมาก ๆ"ครับ...และตัวผมเองเมื่อสมัยเด็ก ๆได้มาตักน้ำบ่อนี้ไปใช้เพื่อดื่มกินจนเติบใหญ่...มาวันนี้"น้ำบ่อนี้"ยังคงได้หล่อเลี้ยงชีวิตของคนบ้านนี้อยู่ครับ...น้ำเย็น ๆ กับบรรยากาศการ"สาวน้ำ"แบบเดิม ๆทำให้ผมอดนึกถึงภาพเก่า ๆ และเมื่อมีโอกาสดีๆ เช่นนี้ผมจึงขอเก็บภาพมาฝากผู้อ่านให้ได้ติดตามชมกันครับ.....

4.ออกจากบ้านแล้วผมก็มุ่งหน้าไปยัง"ทุ่งนา"ของ"พี่สะไภ้"ครับ...นาแปลงนี้อยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้าน วันนี้"พี่สะไภ้"กำลังดำนา และบริเวณทุ่งนาก็ได้สร้าง"ห้างนา"เอาไว้อาศัย ดังนั้นผมจึงไม่พลาดที่จะเก็บภาพวิถีการใช้ชีวิตแบบชนบทมาเก็บเอาไว้เตือนควาทรงจำ...ข้าวของเครื่องใช้บางส่วนถูกปลดระวางทิ้งไว้อย่างหงอยเหงา และเมื่อมีโอกาสผมจึงขอใช้เวลาในช่วงสั้น ๆ นีี้รำลึกถึงความหลังครั้งเก่า และถือว่าเป็นความโชคดีของตัวผมที่วันนี้"พี่สะไภ้"ได้มอบมรดกเก่า ๆนี้กลับบ้านไร่ ด้วยล่ะครับ....ผมดีใจมากๆ ที่ได้รับมอบของสำคัญทั้ง 2 ชิ้น ครับ...5555

5.เป้าหมายต่อไปก็คือ"ทุ่งนาของ"พี่ชายคนโต"ครับ ทุ่งนาแห่งนี้"พ่อผ่านกับแม่เหรียญทอง จอมดวง"ได้มอบให้เราเป็นมรดกตกทอด พี่น้องเรามีทั้งหมด 9 คน ดังนั้นพื้นที่ของพ่อกับแม่จึงแบ่งเอาไว้ให้ได้คนละไม่มากนัก แต่เราก็ภูมิใจที่ได้รับมรดกอันล้ำค่านี้มาก ๆ ครับ...และพี่ชายคนโต ก็ได้ปรับพื้นที่การเกษตรได้เหมาะเจาะ...น่าชื่นชมมาก ๆ ครับ....555

6."ห้างนา"ของ"พี่สาว"อีกคนหนึ่ง ก็อยู่ไม่ไกลกัน...วันนี้"พี่สาว"ได้มาดำนาบนพื้นที่ของตนเองครับ....และ"ห้างนา"ที่ท่านกำลังเห็นอยู่นี้ทำให้ผมได้รำลึกถึงความหลังได้อยากมากมายเลยล่ะครับ....หลายปีทีเดียวที่ตัวผมเองไม่ได้กลับไปเยี่ยมทุ่งนาที่หล่อเลี้่ยงชีวิตของพวกเรา เพราะว่ากลับบ้านทีไรก็มักจะอยู่บ้านในระยะเวลาสั้น ๆ ครับ...และคงด้วยฤดูกาลที่ไม่ตรงกันทำให้เราพลาดที่จะได้ไปเยี่ยมชมและรำลึกถึงความหลังครั้งเก่าน่ะครับ....มีโอกาสเหมาะ ๆเช่นนี้ผมจึงเก็บภาพเอาไว้...เพราะหากวันใด"พลังใจหดหาย...ผมจะกลับบมาอ่าน"และจะได้"พลังใจกลับมา ต่อสู้กับปัญหา"ต่อไปคร้าบ.....

7.และสถานที่สุดท้ายของทริปนี้ก็คือ....ณ ที่ดินที่เป็นมรดก ของผมกับพี่ชาย ครับ....เราสองคนไม่ได้อาศัยอยู่ที่บ้านเกิด ดังนั้นพื้นที่ ที่พ่อกับแม่แบ่งเอาไว้ให้จึงไมได้รับการพัฒนาแต่อย่างใด จึงปล่อยพื้นที่เอาไว้ให้เป็นป่าครับ....และตอนนี้ก็มีต้นไม้ใหญ่หลายต้น และ"ต้นมะขาม"ต้นนี้ คือต้นที่ผมกับพี่ชายมักจะปีนขึ้นไปเก็บฝักมะขามกินและห้อยโหนเล่นกันอย่างสนุกสนานครับ....ภาพเก่าๆ ถูกฉายออกมาในจินตนาการของผม....อบอุ่นใจ..เหลือเกินครับ.....

8.น้ำเย็นๆ ถูกกลืนลงคออย่างช้า ๆ.......รู้สึกถึง"ความเย็น"ที่ไร้การปรุงแต่งใดๆ ทำให้ใจเราสงบนิ่ง....เพียงเสี้่ยววินาทีที่ได้ดื่มน้ำจากขันนี้.....ไม่น่าเชื่อว่าภาพและเรื่องราวต่างๆ ในอดีตมันวนเวียนอยู่ในหัว...ได้ดับกระหายจากน้ำเย็นๆ เพียงน้อยนิดสำหรับตัวผมแล้ว...น้ำขันนี้ดับ"ความร้อนรุ่มทางใจ"ได้มากโขเลยล่ะครับ....พลังใจ....พลังกาย...ก่อเกิดได้จาก"บ้านเกิดเมืองนอน"แห่งนี้....แม้ว่ามีเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง...แต่ก็ได้เพิ่มพลัง...ให้กับตัวผมได้มากทีเดียวคร้าบ!!!!!

ขอเชิญชม วิดิโอ "สำนึกรักบ้านเกิด"โดย เกษตรบ้านพราน

ขอขอบคุณทุกท่านที่ตามมาอ่านบันทึก"สำนึกรักบ้านเกิด...เมืองนอน"ของผมในวันนี้...ด้วยใจ..ขอรับ...

สวัสดีครับ

เพชรน้ำหนึ่ง

04/08/2559

เขียนใน GotoKnow โดย เพชรน้ำหนึ่ง
ใน เกษตรบ้านพราน

คำสำคัญ (Tags): #เกษตรบ้านพราน#สำนึกรักบ้านเกิด#บ้านเกิดเมืองนอน#เจ้าพนักงานเคหกิจเกษตร#บุญส่ง จอมดวง#ปรียารัตน์ จอมดวง#นักส่งเสริมการเกษตรมืออาชีพ#เกษตรตำบล#บ้านสุขสวัสดิ์#อำเภอเถิน#จังหวัดลำปาง#การทำนา#ตระกูลจอมดวง#จอมดวง#ความสุข#ห้างนา#เศรษฐกิจพอเพียง#เห็ดโคน#ข้าวปลอดภัย#นาแปลงใหญ่#บ้านเกิด#บ่อน้ำ#การสาวน้ำ#น้ำบ่อทราย#ความทรงจำในวัยเด็ก#พ่อผ่านแม่หรียญทอง จอมดวง#มรดก#มดตะนอย

หมายเลขบันทึก: 611789เขียนเมื่อ 4 สิงหาคม 2016 16:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 สิงหาคม 2016 16:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (15)

ลิขิต

เขียนเมื่อ 4 สิงหาคม 2016 19:20 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณเพชรน้ำหนึ่ง

ได้อรรถรสความเป็นไทยโดยแท้ ผู้เขียนต้องเป็นผู้ที่มีจิตวิญญาณสมบูรณ์ ซึ่งเริ่มหาได้ยาก ในปัจจุบัน
มีคำกล่าวว่า เมื่อท้อแท้ จงกลับมาตุภูมิ ถิ่นที่เกิด สถานที่ศึกษา ฯลฯ เพื่อ ฟื้นพลังกลับมา ผืนแผ่นดินไทยนี้นับว่า มีความมหัศจรรย์ไม่น้อย
กำลังจะกลับมาตุภูมิ เช่นกันค่ะ ครั้งนี้ไม่ใช่การฟื้นฟูพลัง แต่เป็น สิ่งที่ลูกพึงกระทำให้พ่อในบั้นปลายชีวิตของท่าน

ขอแสดงความนับถือ

คุณลิขิต

ธนิตย์ สุวรรณเจริญ

เขียนเมื่อ 4 สิงหาคม 2016 21:29 น. ()

สองอย่างครับ เมื่อวัยเด็ก ก็มีประสบการณ์เดียวกันนี้ 1) บ่อน้ำ ต้องโพรงและหิ้วน้ำจากบ่อไปใช้บนบ้าน เนื่องจากแต่ละบ้านไม่ได้มีบ่อทุกหลัง บ้านในละแวกใกล้เคียง จึงใช้น้ำร่วมกัน เช้าๆหรือเย็นๆ ที่บ่อน้ำจึงเป็นสถานที่พบปะพูดคุยหรือบอกเล่าข่าวคราวกันไปโดยปริยาย กิจกรรมนี้เริ่มหายไปครับ เมื่อมีระบบน้ำประปาเกิดขึ้น 2) ต้นมะขาม ข้างบ้านตัวเอง ก็มีต้นมะขามใหญ่ ปีนเก็บ จิ้มเกลือ..เป็นกิจวัตรเลยเหมือนกัน
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ วิถีชนบท วิถีชาวบ้าน ทางเหนือบรรยากาศ/อากาศดีด้วย อายุยิ่งมากใจยิ่งอยากได้ชีวิตอย่างนี้ครับ จึงกำลังเปลี่ยนแปลงตัวเองครั้งใหญ่ จะอพยพไปอยู่กับต้นไม้ใบหญ้า"ในสวน"เต็มตัวเสียเลยครับ
ด้วยสำนึกรักบ้านเกิดเมืองนอนเช่นกันครับ