บ้านแม่ : พืชผักที่กินได้และทิวทัศน์ใกล้ค่ำ
เดือนกรกฎาคม 2559 เริ่มต้นว่างเว้นจากงานประจำ ทำให้ไปเยี่ยมแม่ที่บ้านนครนายกได้ทุกสัปดาห์ แม่มีอาการไข้และเหนื่อยหอบเมื่อเดือนเมษายน - พฤษภาคม หลังจากนั้นแม่ผอมลงมาก นอนหลับเป็นส่วนใหญ่ เริ่มมีแผลกดทับที่สะโพกและก้นกบ ผิวหนังที่หน้าแข้งและน่องข้างซ้ายพองและหลุดเป็นแผลบางแห่ง เวลาที่ตื่น แม่จะมองหน้าคนนั้นคนนี้แล้วไม่พูดอะไร แต่เวลาที่ถามแม่ก็ตอบได้รู้เรื่อง บอกได้เมื่อหิว ทานข้าวต้มได้มากพอควร เสริมด้วยนมและไข่บางมื้อ
ดิฉันมักออกเดินทางจากกรุงเทพฯ ช่วงเวลาสายๆ และกลับออกจากบ้านแม่ประมาณสองทุ่ม เพื่อหลีกเลี่ยงเวลาที่มีรถในถนนเยอะๆ ก่อนหน้านี้มีพี่สาวไปด้วยกันทุกครั้ง เมื่อวันที่ 24 พี่สาวเดินทางไปเยี่ยมลูกและหลานที่นอร์เวย์เสียแล้ว เมื่อวาน (25 กรกฏาคม 2559) จึงต้องเดินทางลำพัง
ช่วงนี้น้ำที่บ้านแม่ลดระดับลงเพราะฝนไม่ตกมาหลายวัน แต่น้ำที่ขังอยู่ตามบ่อต่างๆ ในสวนยังมีมากอยู่ กลางวันร้อนและมีแดดแรง แม้จะทาครีมกันแดด กางร่มและใส่เสื้อแขนยาว ก็ยังกันแดดไม่ได้มาก ผิวหน้า มือ เท้า ที่พ้นเสื้อกางเกงออกมา จึงมีสีเข้มขึ้น
ในสวนมีลมพัด หากอยู่ใต้ร่มไม้ก็จะเย็นสบายดี สามารถยืนหรือนั่งหลบแอบดูนกต่างๆ ได้นานนับชั่วโมง (วันหลังจะเอาภาพนกต่างๆ มาโชว์) พืชผักในสวนที่เก็บกินได้ช่วงนี้มีหน่อไม้ จิกน้ำ เสม็ด ชะอม ยอดมะระขี้นก พริกขี้หนูที่ออกเต็มต้นหลายต้น
หน่อไม้ น้องสาวบอกว่าเป็นไผ่เลี้ยง เอามาต้มทั้งเปลือก ทานกับน้ำพริกหวานอร่อยมาก
ยอดจิกน้ำ
ยอดเสม็ด มีกลิ่นหอม
ชะอมที่ตัดยอดได้ทุกสัปดาห์
ยอดมะระขี้นกที่ขึ้นเองอยู่ทั่วไป เอามาลวกทานกับน้ำพริก มีรสขมเล็กน้อย
ยังมีถั่วฝักยาวที่น้องสาวปลูกไว้ เก็บฝักใหม่ๆ หวานกรอบอร่อย ตอนนี้ถั่วหมดรุ่นไปแล้ว รวมทั้งมะเขือยาวที่เราไม่รอให้ลูกโต อาหารที่เราทำทานกันที่บ้านแม่จึงมีน้ำพริกทุกมื้อ
เมื่อวานได้เก็บภาพทิวทัศน์เมื่อใกล้ค่ำ ได้บรรยากาศที่เงียบสงบ ก่อนจะเดินทางกลับกรุงเทพฯ
ทุ่งนา (ปนหญ้า) ข้างสวน
ภายในสวน
วัลลา ตันตโยทัย
บันทึกเมื่อวันที่ 26 กรกฏาคม 2559
ความเห็น (2)
วิวสวยมาก
ชอบใจผักสดๆครับ
ความสุขที่สัมผัสได้